Αφιέρωμα σ’ ένα θρύλο του κρητικού αθλητισμού

Οι Λασιθιώτες έκαναν ένα ωραίο αφιέρωμα στον Κώστα Μισεδάκη, ο οποίος είχε να επιδείξει αμέτρητες διακρίσεις στους δρόμους, στα άλματα και στις ρίψεις και αποτέλεσε ένα πραγματικό φαινόμενο για την εποχή του.

Εκτός, βέβαια, από το στίβο, ο Μισεδάκης είχε τη δική του πορεία και στο χώρο του ποδοσφαίρου, αφού αγωνίστηκε με επιτυχία στη Θύελλα Ιεράπετρας.

Αναλυτικά: «O Κωστής Μισεδάκης ήταν ο ζωντανός αθλητικός θρύλος της Ιεράπετρας.

Γέννημα θρέμα Γεραπετρίτης , πέθανε σε ηλικία μόλις 51 ετών στις 20 Σεπτεμβρίου του 1981. Αθλητής με σπάνια προσόντα , αναδείχθηκε ο πρώτος αθλητής της Κρήτης στον καιρό του.

Στα ΣΤ' Βενιζέλεια το 1949 κέρδισε τέσσερις πρώτες νίκες. Ηρθε πρώτος στο δρόμο 300 μέτρων μαθητών με επίδοση 42'', στον ίδιο δρόμο εφήβων με επίδοση 38'' , στο δρόμο 100μ ανδρών με επίδοση 11'' 2 και στο άλμα εις μήκος εφήβων με 6 μέτρα. Τον ίδιο χρόνο , στους πανελλήνιους μαθητικούς αγώνες ήρθε δεύτερος στο δρόμο των 300 μέτρων , έπειτα από μία συναρπαστική κούρσα με τον τότε πρωταθλητή Ελλάδος Μητρόπουλο . Μία κούρσα που μεταδόθηκε ζωντανή από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών και είχε καθηλώσει πολλούς Γεραπετρίτες ακροατές. Μιά κούρσα που την έχασε ο Γεραπετρίτης αθλητής από απειρία , πάνω στο νήμα.

Οι αθλητικές επιδόσεις του Κωστή Μισεδάκη ήταν εντυπωσιακές για την εποχή του , αν λάβει κανείς υπόψη του ότι τις πέτυχε , χωρίς καμιά καθοδήγηση , και με στοιχειώδη εμπειρική προπόνηση. Ηταν ένα αθλητικό φαινόμενο. Με αξιόλογες επιδόσεις στους δρόμους , στα άλματα , στις ρίψεις , θα γινόταν , τολμούμε να πούμε , ένας δεκαθλητής παγκόσμιας ακτινοβολίας , αν είχε ένα (καλό) προπονητή , και ακολουθούσε μία συστηματική προπόνηση. Ο Κ.Μισεδάκης δε στάθηκε τυχερός και σε αυτή τη φάση της ζωής του , γιατί δεν βρέθηκαν οι άνθρωποι που θα τον βοηθούσαν να καλλιεργήσει το αναμφισβήτητο ταλέντο του. Ετσι η αθλητική του καριέρα έληξε σύντομα και η Ελλάδα έχασε ένα αθλητή που θα την τιμούσε οπωσδήποτε στους διεθνείς στίβους.

Παράλληλα με τον κλασσικό αθλητισμό ασχολήθηκε και με το ποδόσφαιρο. Διέπρεψε ως ποδοσφαιριστής της ΘΥΕΛΛΑΣ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ , και στη συνέχεια ως άμισθος για χρόνια προπονητής που ανέδειξε μια γενιά ολόκληρη ποδοσφαιριστών όπως τον Βουζουνεράκη , τον Αϊβαλιώτη , τον Μουστακάκη , τους αδερφούς Δεδελετάκη , Ασπραδάκη κ.α. Ακόμα προσέφερε πολλά και ως διοικητικός παράγων του συλλόγου. Ηταν από τα ιδρυτικά μέλη του Γυμναστικού συλλόγου ''ΛΥΒΙΚΟΣ" και αντιπρόεδρος του πρώτου διοικητικού συμβουλίου του. .

Τον Σεπτέμβριο του 1981 η ''σιδερένια'' καρδιά του λύγισε παγώνοντας όλη την Ιεράπετρα. Η σύζυγος του και τα τρία παιδιά του ζουν στην Ιεράπετρα».