Νίκος Χριστογεώργος: «Κριτική μπορώ να κάνω και μόνος μου»
Ο γκολκίπερ του ΟΦΗ μίλησε στο SPORT24 για τη φετινή χρονιά του ΟΦΗ και τη δική του απόδοση.
Ο Νίκος Χριστογεώργος αναφέρθηκε αρχικά στο διπλό του ΟΦΗ στην Τούμπα: “Εντάξει, σαν όλα τα άλλα (σ.σ. ήταν το ματς με τον ΠΑΟΚ). Δε μου κάνει κάποια αίσθηση. Και δε θεωρώ ότι ήταν και από τα καλύτερά μου ματς. Γιατί και στο γκολ που δεχτήκαμε και μείναμε πίσω στο σκορ είχα μια μικρή ευθύνη και θα μπορούσα να είχα αντιδράσει καλύτερα. Δεν είχα στο μυαλό μου ότι παίζουμε με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, δεν επηρεάστηκα, συνέχισα, η ομάδα με βοήθησε και καταφέραμε να το γυρίσουμε όλοι μαζί”.
Ο ΟΦΗ πέρασε μία δύσκολη αλλαγή κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Ο Τραϊανός Δέλλας για προσωπικούς λόγους δεν μπορούσε να συνεχίσει στους Κρητικούς και έτσι ήρθε μία αιφνίδια αλλαγή στην τεχνική ηγεσία.
"Κάθε αλλαγή είναι δύσκολη. Απλά, εγώ όσα χρόνια παίζω ποδόσφαιρο οι αλλαγές προπονητή που είχα ζήσει ήταν σε κακές περιόδους, κάτι που δεν υπήρχε τώρα. Αυτό ήταν το περίεργο απ’ ότι συνήθως. Ήταν κάποιοι άλλοι λόγοι που συνέβη και αυτό ίσως μας επηρέασε να το συνειδητοποιήσουμε και να το αποδεχτούμε λίγο παραπάνω. Όμως στο ποδόσφαιρο δυστυχώς τίποτα δεν είναι σταθερό. Αλλάζουν παίκτες, συμπαίκτες, φίλοι, προπονητές, τα πάντα".
Η ΠΑΕ ΟΦΗ άμεσα συμφώνησε με τον Μίλαν Ράσταβατς, έτσι ήταν μία ανακούφιση για τους ποδοσφαιριστές, ώστε να ξεπεράσουν και πιο γρήγορα αυτή την αλλαγή: "Όντως ήρθε γρήγορα ο καινούργιος προπονητής. Εάν δεν ερχόταν, τότε θα μπορούσα να σου πω πώς θα ένιωθα, αλλά θεωρώ ότι όντως το περιμέναμε (σ.σ. ως σύλλογος) και είχαμε προετοιμαστεί για κάτι τέτοιο".
Πώς θα περιέγραφε ο ίδιος τον Μίλαν Ράσταβατς με λίγα λόγια στις πρώτες του εβδομάδες στο Ηράκλειο: "Επαγγελματία σοβαρό άνθρωπο, που του αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο. Το αρέσει αναλύει τακτικά τα πάντα. Έχει πέσει πάνω σε κάποια τακτικά θέματα, όπως για παράδειγμα πώς θα κινούμαστε".
Ο ΟΦΗ έχει πάρει σημαντικά αποτελέσματα, όπως με ΠΑΟΚ και Άρη, ωστόσο έχει χάσει άλλους πολύτιμους βαθμούς. Τι χρειάζεται, προκειμένου να κάνει το βήμα παραπάνω: "Προσπαθούμε κάθε μέρα να το βρίσκουμε. Και θεωρώ ότι στο υπόλοιπο της σεζόν θα βρούμε μια σταθερότητα και θα μπορούμε σε κάθε ματς να παραμένουμε σε ένα υψηλό επίπεδο”.
Ο μεγάλος στόχος του ΟΦΗ στην εποχή του Μιχάλη Μπούση είναι το Κύπελλο. Φέτος, οι Κρητικοί έχουν βρεθεί σε μία "τρελή" συγκυρία. Μέχρι τον τελικό δεν υπάρχει στο διάβα τους κάποια ομάδα εκ του λεγόμενου Big-5. Έτσι στους δρόμους του Ηρακλείου ακούγεται η φράση "επιτέλους ήρθε η ώρα". Δηλαδή η ομάδα του νησιού να φτάσει μέχρι το τέλος στον θεσμό που κατέκτησε το 1987. Άλλωστε θα έχουν περάσει 35 χρόνια από τον χαμένο τελικό του 1990 και σίγουρα θα είναι ένα μεγάλο "δώρο" για τα 100 χρόνια του ιστορικού συλλόγου.
Ο Χριστογεώργος όμως παραμένει προσγειωμένος και συγκεντρωμένος: ”Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι δεν κοιτάμε και τόσο μακριά. Σίγουρα θέλουμε να φτάσουμε στον τελικό, αλλά πρώτα κοιτάμε να περάσουμε τον Βόλο. Μετά θα κοιτάξουμε τα του πρωταθλήματος. Μετά θα πάμε στο επόμενο ζευγάρι. Θεωρώ ότι καλύτερο είναι να κοιτάμε απευθείας τον αντίπαλο γιατί μπορεί να κοιτάς μακριά και να χάσεις το δρόμο σου και στην τελική να την πατήσεις. Οπότε νομίζω ότι πηγαίνουμε αγώνα με αγώνα. Μας δίνει ένα έξτρα κίνητρο και να παλέψουμε και να το πιστέψουμε παραπάνω, αλλά μέχρι εκεί".
Οσον αφορά στο πώς προέκυψε το ενδιαφέρον των Κρητικών: "Δεν μπορώ να πω ότι ήρθα τυχαία. Περνούσα μια περίοδο, όχι και τόσο καλή στον Παναθηναϊκό και με την Β ομάδα δεν αγωνιζόμουν τόσο συχνά. Με κάλεσε προς τα τέλη Ιανουαρίου ο μάνατζέρ μου ότι έχουμε αυτή την ευκαιρία, πως υπάρχει αυτό το ενδιαφέρον. Μίλησα με τους ανθρώπους της ομάδας, όπως και με τον Παναθηναϊκό. Τους είπα ότι θα ήθελα να δοκιμάσω κάτι καινούριο, με βοήθησαν και οι δύο πλευρές και βρήκαμε τη χρυσή τομή”.
Ο ΟΦΗ δίνει ευκαιρίες. Το κάνει με τα παιδιά από τις ακαδημίες, όπως ο Αποστολάκης, ενώ το έκανε με τον Μανδά, ο οποίος άνοιξε τα φτερά του για τη Λάτσιο. Είναι αυτό ένα κίνητρο για έναν νεαρό ποδοσφαιριστή, όπως ο Χριστογεώργος; "Σίγουρα ήταν και αυτό ένα κίνητρο. Του έδωσαν την ευκαιρία, τον πίστεψαν, τα κατάφερε και άλλαξε όλη η καριέρα του. Αλλά έδειξε κιόλας η ομάδα με αυτή την κίνηση - δεν ήταν μόνο ο Μανδάς, ήταν κι άλλα νέα παιδιά - ότι μπορεί να πιστέψει κάποιους νέους και τους υποστηρίξει. Οπότε σίγουρα έπαιξε ρόλο”.
Πάνω που είχε πάρει τα πάνω του, ήρθε τραυματισμός που τον άφησε έξω για μεγάλο διάστημα: "Στην αρχή που χτύπησα, δεν είχα καταλάβει το πόσο σοβαρός ήταν τραυματισμός. Έλεγα άντε πάμε μια βδομάδα να περάσει. Το πάλευα, άντε πάμε άλλη μια βδομάδα. Οπότε δεν ήξερα ότι θα μείνω έξω 3-4 μήνες. Μετά από δυο βδομάδες έμαθα ότι ήταν πιο σοβαρό και εν τέλει απουσίασα τρεις μήνες.
Είχε περάσει το μεγάλο σοκ, αλλά δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Περιμένεις με υπομονή και δουλεύεις. Πρώτα να γίνεις καλά, να έχεις την υγεία σου και μετά να ξαναγυρίσεις στη θέση σου. Γιατί όταν περνάς - όχι να την πω πικρά, γιατί υπάρχουν πολύ χειρότερα στη ζωή - αλλά μια δυσκολία, δεν σε νοιάζει το αν θα παίξεις. Σε νοιάζει να έχεις την υγεία σου, να μπορείς να περπατάς, να βγαίνεις στη βόλτα σου, να δεις την οικογένειά σου, παρά το αν θα παίξεις 90 λεπτά".
Η ιδιαιτερότητα της θέσης έχει να κάνει και με την μεγαλύτερη κριτική που ασκείται. Πώς διαχειρίζεται ο ίδιος αυτή την πίεση; "Την κριτική μπορώ να την κάνω και μόνος μου. Δε θα κάτσω να διαβάσω, ξέρω καλύτερα τη θέση. Θα μιλήσω με τον προπονητή τερματοφυλάκων, θα το αναλύσουμε καλύτερα το πράγματα. Οπότε δεν θα κάτσω να ασχοληθώ τώρα με το τι γράφουν. Μέσα στο γήπεδο μπορεί να ακούσεις κάτι και να σε επηρεάσει σε ένα σημείο.
Όμως μέσα στον αγώνα που θα είσαι συγκεντρωμένος, είναι σαν να έχεις κλειστά τα αυτιά σου, πρέπει να είσαι και λίγο αναίσθητος. Έφαγες ένα γκολ, έκανες ένα λάθος. Το βράδυ θα πας για ύπνο και την επόμενη μέρα έχεις προπόνηση. Τι να κάνουμε; Το ξεχνάς δηλαδή και προχωράς. Πρέπει να το ξεχάσεις. Άλλοι άνθρωποι μπορεί να μην ξυπνήσουν από το κρεβάτι τους. Οπότε είναι πολύ μικρά τα προβλήματα που μπορεί να συμβούν μέσα σε 90 λεπτά, μπροστά σε άλλα”.
