Ο Μπουφόν έστειλε επιστολή... στον εαυτό του
Ο τερματοφύλακας της Γιουβέντους, Τζιανλουίτζι Μπουφόν, συγκλονίζει με την επιστολή στον... 17χρονο εαυτό του, την άγνοια κινδύνου, τους φόβους, την κατάθλιψη και την ακροδεξιά.
Αρχικά μιλάει για το περιστατικό που συνέβη λίγες μέρες πριν από το ντεμπούτο του στη Serie A με την Πάρμα, λέγοντας πως «ενώ θα έπρεπε να είσαι σπίτι, να έχεις πιεί το γάλα σου και να πέφτεις για ύπνο, είχες βγει σε κλαμπ. Ήπιες μια μπύρα και αποφάσισες να ξεφύγεις γιατί πίστευες ότι είσαι άτρωτος. Σύντομα θα είσαι έξω από το κλαμπ, θα τσακώνεσαι με τους αστυνομικούς και σε παρακαλώ, μην κατουρήσεις στην ρόδα του περιπολικού γιατί δεν θα το πάρουν καθόλου καλά ούτε οι αστυνομικοί ούτε οι άνθρωποι του κλαμπ...».
Και συνέχισε: «Αν σκέφτεσαι μονάχα το ποδόσφαιρο σε όλη σου τη ζωή, τότε η ψυχή σου θα επιδεινωθεί. Θα φτάσεις σε σημείο να πέσεις σε κατάθλιψη και δεν θα θες να φύγεις από το κρεβάτι. Θα γελάς τώρα που στα λέω, αλλά θα σου συμβεί σε εξαιρετικό σημείο της καριέρας σου. Όταν νομίζεις ότι έχεις τα πάντα στη ζωή. Θα είσαι 26 ετών, ο τερματοφύλακας της Γιουβέντους και της εθνικής Ιταλίας. Θα απολαμβάνεις χρήματα και σεβασμό. Ο κόσμος θα σε φωνάζει Superman.»
Σχολιάζοντας το λάθος που είχε κάνει με την ακροδεξιά, ανέφερε: «Όταν θα είσαι νέος, στην Πάρμα, θα κάνεις κάτι που μόνο στην αλαζονεία σου θα οφείλεται. Θα φορέσεις ένα μπλουζάκι πριν από ένα σημαντικό ματς, για να δείξεις στους συμπαίκτες σου και τον κόσμο ότι είσαι ηγέτης. Ότι έχεις προσωπικότητα. Ότι είσαι θαρραλέος. Το μπλουζάκι θα γράφει “Θάνατος στους δειλούς”.
Νομίζεις ότι είναι φράση που δίνει κίνητρο και δεν γνωρίζεις ότι είναι σλόγκαν ακροδεξιάς νοοτροπίας. Είναι ένα λάθος που θα προκαλέσει πόνο στην οικογένειά σου. Όμως, τα λάθη είναι σημαντικά γιατί σου υπενθυμίζουν ότι είσαι άνθρωπος. Θα σου θυμίσουν ξανά και ξανά ότι δεν ξέρεις τίποτα, φίλε μου. Το ποδόσφαιρο θα προσπαθήσει να σου δείξει ότι είσαι ιδιαίτερος, όμως, πρέπει να θυμάσαι ότι δεν ξεχωρίζεις από έναν μπαρτέντερ ή έναν ηλεκτρολόγο, με τους οποίους έχεις και φιλία ζωής.
Αυτό θα σε τραβήξει μακριά από την κατάθλιψη. Δεν θα θυμάσαι ότι είσαι ιδιαίτερος, αλλά το ότι είσαι ίδιος με όλους τους υπόλοιπους. Δεν το αντιλαμβάνεσαι τώρα, αλλά σου λέω ότι το αληθινό κουράγιο είναι να δείχνεις αδυναμία και να μη ντρέπεσαι γι' αυτό.
Αξίζεις το δώρο της ζωής, Τζίτζι. Να το θυμάσαι... Το μοναδικό για το οποίο έχω μετανιώσει είναι ότι δεν άνοιξα τους ορίζοντες του μυαλού μου νωρίτερα».