Ο Σαμαράς μάς συστήνει τον Γιώργο
Με αφορμή τα γενέθλια του Γιώργου Σαμαρά το Capitano.gr θυμάται ατάκες του από παλαιότερες συνεντεύξεις του.
Αλλοι στην ηλικία του ίσως να συνέχιζαν το ποδόσφαιρο. Ο ίδιος αποφάσισε να το συνεχίσει από άλλο πόστο και -το σημαντικότερο- να ασχοληθεί με την αγαπημένη του ομάδα. Ο λόγος για τον Γιώργο Σαμαρά, ο οποίος γεννήθηκε σαν σήμερα, 21 Φεβρουαρίου του 1985.
Εμείς θυμόμαστε κάποια από αυτά που έχει πει στο παρελθόν, στις ελάχιστες συνεντεύξεις που έχει δώσει. Ανέκαθεν δεν ήταν των δηλώσεων, προτιμούσε τα λόγια από τις πράξεις. Και τώρα έχει κάνει πράξη τη μεγαλύτερη υπόσχεσή του. Να επιστρέψει στον ΟΦΗ. Εκεί που μπορεί να μην έπαιξε ποδόσφαιρο, αλλά θα τιμήσει την αγάπη του. Εστω και από άλλο πόστο.
Ιδού κάποια αποσπάσματα από συνεντεύξεις του Γιώργου Σαμαρά:
«Τα λεφτά δεν υπήρξαν ποτέ κίνητρο στην καριέρα μου γιατί κάλλιστα θα μπορούσα να έχω αφήσει την Σέλτικ και να πάω σε μία ομάδα με περισσότερα λεφτά. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα ποτέ να προσαρμοστώ στην ελληνική νοοτροπία και νομίζω ότι αυτό για έναν αθλητή είναι το χειρότερο πράγμα. Δηλαδή να πας σε μία ομάδα για τα λεφτά, να μην προσαρμοστείς στην ελληνική νοοτροπία και να μην μπορείς να αποδώσεις. Δεν θα αισθανόμουν καλά με τον εαυτό μου και αυτό θα έβγαινε στο γήπεδο».
«Από πολύ μικρός περνούσα τον ελεύθερο χρόνο μου μέσα στα αποδυτήρια του ΟΦΗ, με τα παπούτσια των μεγάλων παικτών της εποχής, τις πετσέτες, τη μυρωδιά από τις ιδρωμένες φανέλες. Όπως καταλαβαίνεις, το μικρόβιο ήταν μέσα μου, δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. Επαιζα τένις, αλλά το παράτησα γρήγορα. Καμιά σχέση με το ποδόσφαιρο που είναι ομαδικό σπορ».
«Η παρουσία του πατέρα μου στον ΟΦΗ, νομίζω, ήταν ο κύριος λόγος που δέθηκα με αυτή την ομάδα γιατί από μικρό παιδί με πήγαινα στις προπονήσεις, ήμουν μέσα στα αποδυτήρια, στους αγώνες. Θυμάμαι την κάθε λεπτομέρεια. Εγώ ήμουν μέσα στα αποδυτήρια πριν τους αγώνες και έδινα παπούτσια, φανέλες, πετσέτες!»
«Η απόφαση να πάω στην Ολλανδία ήταν καθαρά δική μου. Ήθελα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό. Ποτέ, μα ποτέ, δεν με ικανοποιούσε το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Ένιωθα ότι η μοίρα μου ήταν να γίνω ποδοσφαιριστής και ήθελα το κάτι παραπάνω. Δε σου κρύβω ότι οι πρώτοι μήνες στην Ολλανδία ήταν πολύ δύσκολοι. Δεν ήταν εύκολη απόφαση για μένα. Δεν άφησα μόνο τους φίλους μου πίσω, αλλά ολόκληρη την εφηβεία μου. Έγινα άντρας πολύ νωρίτερα».
«Επειδή έχω φύγει από μικρός από την Ελλάδα, έχω μια άλλη νοοτροπία και οπτική για το ποδόσφαιρο. Οι μόνοι που μπορούν να με καταλάβουν είναι όσοι έχουν παίξει έστω και για λίγο καιρό έξω. Δεν νομίζω ότι είμαι ο πιο χαρισματικός, απλά αγαπάω τόσο πολύ το ποδόσφαιρο που μου βγαίνει και στο παιχνίδι».
«Στην Ελλάδα θα έπαιζα μόνο για τον ΟΦΗ. Σ' αυτήν την ομάδα μεγάλωσα μαζί με τον πατέρα μου. Στο ποδόσφαιρο είμαι λίγο ρομαντικός και σκέφτομαι έτσι».
«Είναι η Ελλάδα τέτοια, η νοοτροπία μας. Τους καλούς, που θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν, τους διώχνουμε. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο θα άλλαζα τα πάντα, από το κεφάλι μέχρι την ουρά. Και φαντάσου, δεν ζω και δεν παίζω στην Ελλάδα. Αυτή την επιθυμία την έχω μόνο από την εικόνα που βλέπω στην τηλεόραση. Α, οι μόνοι που δεν θα άλλαζα είναι οι ποδοσφαιριστές».
«Εχω πολλούς και καλούς φίλους. Αν θέλετε ένα όνομα θα σας πω του Μιχάλη Σηφάκη. Είναι ο γνωστότερος. Η σχέση μου με το Μιχάλη είναι ιδιαίτερη. Πριν κάνει οτιδήποτε με παίρνει τηλέφωνο για να το συζητήσουμε. Εχουμε εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Οι φίλοι που είχα στις ακαδημίες του ΟΦΗ, στις μεικτές ομάδες του Ηρακλείου ή οπουδήποτε αλλού έχουν παραμείνει οι ίδιοι».
«Στο τένις μου άρεσε ο Πίτ Σάμπρας, τώρα οι Φέντερερ, Τζόκοβιτς και Ναδάλ, έχουν αλλάξει επίπεδο το τένις τα τελευταία χρόνια. Στο NBA είμαι οπαδός των Μπουλς λόγω Μάικλ Τζόρνταν, όταν ήμουν Αμερική έβλεπα πολλά παιχνίδια, τώρα όχι τόσο. Στο ποδόσφαιρο μου άρεσε ο Φαν Μπάστεν και ο Ρονάλντο ο Βραζιλιάνος. Κρίμα που ο Ολλανδός έφυγε τόσο νωρίς από τα γήπεδα λόγω τραυματισμών».
* Τα παραπάνω λόγια του Γιώργου Σαμαρά προέρχονται από συνεντεύξεις του στο Ηρακλειώτικο περιοδικό Passo, τη Marca, το Contra.gr και την διαδικτυακή εκπομπή SuperBALL.
