Ανάψαμε φωτιά και μεγαλώνει: Σε ακουστική version μετά από λαϊκή απαίτηση

Τώρα ήταν η σειρά του ΟΦΗ. Όπως λέει ο ίδιος στο βίντεο, το περίφημο «Ανάψαμε φωτιά και μεγαλώνει», το οποίο τραγούδησε, ήταν ένας από τους λόγους που άρχισε τη σειρά ακουστικών συνθημάτων. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό.

Συγκεκριμένα, ο καλλιτέχνης έγραψε:

Λαϊκή απαίτηση, φωνή λαού, μαζικό αίτημα : "Γκουρατζά, κάνε σύνθημα ΟΦΗ!"

Κακώς αγχωνόσασταν κοπέλια αφού το συγκεκριμένο ήταν από τους λόγους που ξεκίνησα τη σειρά ακουστικών συνθημάτων, καθώς είναι ένα από τα καλύτερα που έχουν ακουστεί στα Ελληνικά γήπεδα.

(...)

Η πρώτη μου ανάμνηση από την ομάδα το ΟΦΗ, ήταν οι εξιστορήσεις των γονιών μου, καθώς ο πατέρας μου όντας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής τη δεκαετία του 80, είχε σαν highlight της καριέρας του την πρόταση μεταγραφής από τον ΟΦΗ (έναν ΟΦΗ που χτυπούσε πρωτάθλημα, και είχε πάρει κύπελλο στα μέσα της δεκαετίας και συνέχισε να πρωταγωνιστεί για πολλά χρόνια) μιας καριέρας που δυστυχώς τέλειωσε πολύ νωρίς λόγω της εξαιρετικής κατάστασης των αγροτεμαχίω... εεε αγωνιστικών χώρων της τότε Β Εθνικής, και φυσικά των άκρως επιστημονικών (επιπέδου Borat) ιατρικών πρακτικών της εποχής.

Η επόμενη αναφορά είναι μια από τις πρώτες μου αναμνήσεις Ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού αγώνα Ελληνικής ομάδας. Γύρω στα 1993-94 λοιπόν, ο ΟΦΗ υποδέχεται την Ατλέτικο Μαδρίτης. Οι αγώνες του κυπέλλου UEFA τότε μεταδίδονταν από το κανάλι της ΕΡΤ-3 (πριν το Supersport - αν θυμάμαι λάθος διορθώστε με) και βρισκόμαστε ακόμα στις αθώες εποχές που (τουλάχιστον σπίτι μου) "υποστηρίζαμε όλες τις Ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη", ακόμα και αν οι γονείς μου ήταν μοιρασμένοι οπαδικά ανάμεσα σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό.

Η ανάπτυξη της μνήμης είναι μια περίπλοκη διαδικασία στα παιδιά αυτής της ηλικίας, αλλά κοιτώντας πίσω θυμάμαι καθαρά πως οι σκέψεις μου ήταν:

Αρχικά να λυπάμαι τους παίκτες της Ατλέτικο σκεπτόμενος "Πωπω τους καημένους, αυτοί έχουν σίγουρα χεστεί πάνω τους ", και εν συνεχεία να κατατάσσω στο νηπιακό μου data base ποδοσφαιρικής τρομοκρατίας την έδρα του ΟΦΗ δίπλα στην Τούμπα (a.k.a "εκείνοι που τα διέλυσαν όλα με την Παρι Σεν Ζερμέν και τώρα δεν παίζουν UEFA") και το Χαριλάου (a.k.a "Εκείνο το γήπεδο που τις μισές φορές δεν γίνεται αγώνας, απλά σπάνε τα κάγκελα και μπαίνουν στο γήπεδο"). Επίσης τότε η ΕΡΤ-3 έδειχνε πολύ Capmpionato (Serie A για τους Millenials), οπού συχνά τα ντέρμπι αργούσαν να ξεκινήσουν, ή απλά έβλεπες τα πρώτα δέκα λεπτά μόνο γκρί στην οθόνη σου, γιατί γινόταν χαμός από τα καπνογόνα, και έτσι είχα κάνει την σύνδεση "αγώνας στην ΕΡΤ-3=θα γίνει πόλεμος".

Βάζω εδώ μια άνω τελεία και τα λέμε στο επόμενο κρητικό σύνθημα καθώς έχω αρκετό Κρητικό ψωμί ακόμα-ή ντάκο εν προκειμένω..