Βασίλης Λαμπρόπουλος: «Γι' αυτό δάκρυσα στο φινάλε - O Δέλλας έστειλε μήνυμα»

Ο έμπειρος αμυντικός μίλησε στο gazzetta.gr για το ματς και τα συναισθήματά του, αλλά και τους λόγους που έφεραν το ξέσπασμά του.

-Υπάρχει μια χαρακτηριστική φωτογραφία που μιλάς στα μέλη της αποστολής πριν το ματς. Τι τους είπες;

«Μυστικά του επαγγέλματος (σ.σ. γέλια)! Ηταν περισσότερο μια ομιλία εμψύχωσης. Εγώ ήθελα να αφιερώσω αυτήν την πρόκριση στον Νέιρα, στον Σωτηρίου και στον Μαρινάκη, επειδή είναι εδώ τα περισσότερα χρόνια και έχουν περάσει δύσκολα. Εχουν παίξει μπαράζ με τον Πλατανιά για την παραμονή της ομάδας και πιστεύω το αξίζουν δικαιωματικά. Αυτή η ομιλία ήταν ουσιαστικά για αυτούς».

- Είσαι ένας ποδοσφαιριστής που έχεις ζήσει πολλές μεγάλες στιγμές, αφού μεταξύ άλλων έχεις πάρει Πρωτάθλημα και Κύπελλο, όμως χθες μετά το σφύριγμα της λήξης έβαλες τα κλάματα. Πως σου βγήκε αυτή η αντίδραση;

«Από το 85'-88' ένιωθα λίγο περίεργα. Νομίζω πως από πέρυσι ήταν συσσωρευμένο όλο αυτό, γιατί είχα έρθει ως "όνομα" μέσα σε εισαγωγικά, αλλά δεν ήμουν όπως ήθελα να είμαι. Ηταν πολλά τα πράγματα που δεν με βοήθησαν. Ηταν η πίεση του περσινού χρόνου, αλλά και του φετινού. Εχουμε πολύ καλή ομάδα και πιστεύω πολύ σε αυτή. Πετύχαμε κάτι που ο ΟΦΗ έχει κάνει άλλες τρεις φορές στην ιστορία του. Είναι πάρα πολύ σημαντικό».

-Είπες πριν πως αισθανόσουν ότι δεν ήσουν αυτός που ήθελες.

«Κοίτα δεν μου αρέσει αυτός ο χαρακτηρισμός το 'μεγάλο' όνομα. Ηρθα από ένα διαφορετικό περιβάλλον και έλειπα τέσσερα χρόνια από την Ελλάδα. Δεν πήγαμε όπως θέλαμε πέρσι, παρότι υπήρχε πολύ ποιότητα. Δεν διαθέταμε αυτή την ενέργεια. Και εγώ δεν ήμουν όπως ήθελα. Μέχρι να εγκλιματιστώ. Τα... ακούσαμε όλοι από τον κόσμο. Λογικό. Ημουν από τους πιο μεγάλους και έμπειρους και έπρεπε να βγω μπροστά. Εννοείται πως τα... άκουσα και εγώ. Ηταν περισσότερο μεταβατική περίοδο. Τότε είπα πως δεν θα φύγω από τον ΟΦΗ αν δεν πετύχω κάτι. Πιστεύω πως τώρα έγινε το πρώτο βήμα και ελπίζω να γίνει και το μεγαλύτερο».

-Κοιμήθηκες παραμονή του αγώνα;

«Ναι, δεν έχω τέτοια θέματα... Κοιμάμαι κανονικά (σ.σ. γέλια). Χθες δεν κοιμήθηκα από την υπερένταση. Που να κοιμηθείς χθες; (σ.σ. γέλια)».

-Στα αποδυτήρια στο ημίχρονο τι είπατε; Ναι μεν το σκορ του ζευγαριού ήταν ισόπαλο, αλλά χάνατε 1-0.

«Μπήκαμε σαν φαβορί μετά το 1-0 της Τρίπολης. Υπήρχε πλέον αυτό το 'πρέπει'. Είχαμε άγχος. Ολοι μας. Αυτό συσσωρεύτηκε μέσα στο παιχνίδι. Φαίνονταν. Προηγήθηκε ο Αστέρας και στο πρώτο ημίχρονο δεν ήμασταν κακοί ανασταλτικά. Ελέγχαμε το κακό μας διάστημα. Μίλησα και εγώ και άλλα παιδιά. Είπαμε πως δεν πρέπει να έχουμε πίεση. Να παίξουμε αυτό που ξέρουμε, γιατί μόνο έτσι θα φτάσουμε στον στόχο μας. Νομίζω πως τα καταφέραμε, γιατί στο δεύτερο ημίχρονο ήμασταν πάρα πολύ καλοί».

-Ποιος ήταν ο πρώτος που σε πήρε τηλέφωνο;

«Ο Τράι (σ.σ. Τραϊανός Δέλλας) μου έστειλε. Εστειλε σε εμένα για να το πω σε όλα τα παιδιά. Να το ευχαριστηθούμε και ότι μας αξίζει».

-Oλοι σας, ο κύριος Μπούσης, ο κόουτς Ράσταβατς, οι παίκτες. Ολοι του αφιερώσατε την πρόκριση.

«Τον γνωρίζω από την ΑΕΚ που ήμασταν μαζί. Τι να πρωτοπώ για εκείνον; Τον αγαπάμε και ελπίζω να του δώσαμε μία μικρή χαρά. Ξέρω πως είναι σπίτι και χαίρεται περισσότερο από εμάς. 'Εχτισε' την ομάδα και έχει μεγάλο μερίδιο στην επιτυχία μας. Φυσικά πρέπει να πούμε συγχαρητήρια και στον κύριο Ράσταβατς γιατί κατάφερε να εκμεταλλευτεί το υλικό που είχε. Ηξερε τι ακριβώς πρέπει να κάνει. Ουσιαστικά δικαιώθηκαν και οι δύο».

- Τώρα τελικός με τον Ολυμπιακό...

«Είναι το φαβορί. Τι να συζητάμε; Σίγουρα αυτός είναι. Αλλά εμείς δεν θα έχουμε την εικόνα που είχαμε στο πρώτο ημίχρονο με τον Αστέρα. Δεν θα έχουμε αυτό το μεγάλο 'πρέπει'. Οταν δεν υπάρχει αυτό και παίξουμε αυτό που μπορούμε, είμαστε σε θέση να κερδίσουμε».

-Εσύ και όλοι στην ομάδα στέκεστε στον κόσμο...

«Εχει περάσει δύσκολα ο κόσμος του ΟΦΗ. Η ομάδα βρέθηκε στη Γ' Εθνική και είναι 35 χρόνια χωρίς κάποιον τίτλο. Πέρασαν τα πάντα. Αλλαξαν τόσες διοικήσεις. Πλέον βλέπουν την κατάσταση που υπάρχει στην ομάδα. Εχουμε έναν καταπληκτικό πρόεδρο, τον Μιχάλη Μπούση, και στο γήπεδο είμαστε αυτοί που πρέπει να είμαστε και τιμάμε τη φανέλα που φοράμε. Βλέπουν πως μπροστά μας υπάρχει μία μεγάλη ευκαιρία για διάκριση, που έχει τόσα χρόνια να βιώσει. Αυτό συσπείρωσε όλη την πόλη. Ολο το νησί. Βασικά όχι μόνο τους κατοίκους της Κρήτης. Και από την Αθήνα ήρθαν στα δύο ματς με τον Αστέρα, από παντού. Θέλουμε να παίζουμε με τον κόσμο μας. Να στο πώ αλλιώς; Μακάρι να μην υπήρχε η θάλασσα και να έρχονταν σε όλα τα ματς. Το ξέρουμε πως θα έρχονταν. Θέλουμε να τους δώσουμε μεγαλύτερη χαρά. Να μας στηρίζουν και στο τέλος όλοι θα είμαστε χαρούμενοι».

-Οταν πήρες το πρωτάθλημα με την ΑΕΚ έκανες «όλε-όλε» στη σέντρα. Αν πάρεις το Κύπελλο με τον ΟΦΗ τι θα κάνεις;

«Δεν ξέρω... Στην ΑΕΚ δεν το είχα σχεδιάσει. Ετσι μου βγήκε. Νομίζω πως μου είχε βγει η πίεση όλων των χρόνων που ήμουν στην ομάδα. Είχαμε περάσει δύσκολα. Τώρα... Δεν ξέρω. Ισως πρέπει να το ευχαριστηθούν τα παιδιά που είναι οι παλαιότεροι στην ομάδα, εγώ είμαι 1,5 χρόνο, Οπως και οι νεαροί που είναι στον ΟΦΗ από μικροί. Ο Αποστολάκης, ο Θεοδοσουλάκης, ο Κουτεντάκης.Το αξίζουν. Είναι ΟΦΗ από μικροί, Οπως χθες χάρηκα για τον Νέιρα, τον Σωτηρίου που είναι τόσα χρόνια στην ομάδα. Μακάρι να γίνει, να πάρουμε το Κύπελο και ας μην το σηκώσω (σ.σ. γέλια)».

-Στον Μπάκιτς που έκατσε τερματοφύλακας στην τελευταία φάση, είπες τίποτα;

«Οχι, τι να το πω; Σκεφτόμουν... ωχ έρχεται η ώρα μου (σ.σ. γέλια). Ευτυχώς πήγε ο Μάρκο και μας έβγαλε ασπροπρόσωπους».

-Αλμέιδα ή Μπάκιτς για τερματοφύλακας; Ποιος είναι καλύτερος; Ησουν στην ΑΕΚ όταν σε ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό είχε κάτσει κάτω από τα δοκάρια ο Πορτογάλος.

«Νομίζω Αλμέιδα. Είναι πιο μεγαλόσωμος. Ταίριαζε καλύτερα (σ.σ. γέλια)».

- Ο τελικός είναι σε περίπου 40 ημέρες, όμως παράλληλα βρίσκεται σε εξέλιξη και η διαδικασία των Play Off 5-8. Πόσο εύκολο είναι να μείνετε συγκεντρωμένοι;

«Είναι πιο δύσκολο να διαχειριστείς την περίοδο που περάσαμε στη σειρά των αγώνων με τον Αστέρα, όπου και θέλαμε να πάμε στον τελικό. Ηταν κάτι μεγάλο που θέλαμε να πετύχουμε. Τώρα ο τελικός είναι μακριά και πρόκειται για ένα ματς. Εχουμε μπροστά μας την ευκαιρία να 'κυνηγήσουμε' την 5η θέση. Ο Αρης έχει το προβάδισμα, αλλά έχουμε δείξει πως μπορούμε να τα καταφέρουμε. Πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι. Θα μπούμε στα ματς ήρεμοι και όταν είμαστε ήρεμοι γινόμαστε ακόμη καλύτερη ομάδα. Πλέον σκεφτόμαστε μόνο το ματς με τον Αρη που ακολουθεί. Είναι μία ευκαιρία. Γιατί να τη χάσουμε; Εχουμε καλό υλικό και θα εξαντλήσουμε τις πιθανότητές μας».

- Είχατε κάποια επαφή αυτές τις ημέρες με τους παίκτες της ομάδας του 1987 που ο ΟΦΗ πήρε ξανά το Κύπελλο ή ανθρώπους που έζησαν από μέσα εκείνη την περίοδο;

«Εγιναν κάποιες ενέργειες και επαφές. Και εμείς οι παίκτες και ο Μανώλης που είναι στην ομάδα. Ηρθαν κάποιοι άνθρωποι που έπαιξαν στον τελικό ή που ήταν στην ομάδα. Ηταν ένα κίνητρο για όλους μας. Οταν για παράδειγμα έρχεται και μας μιλάει ο Γιώργος (σ.σ. Παπηράκης) που δουλεύει τόσα χρόνια, 40, στον ΟΦΗ, στο γήπεδο και έχει ζήσει τεράστιες στιγμές μαζί της αλλά και ήταν απλήρωτος για τόσα χρόνια και έρχεται και μας μιλάει στα αποδυτήρια πριν το ματς με τον Αστέρα, ε δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο. Ολη η πόλη μας μετέφερε αυτό που ξέραμε, αλλά το έκανε πιο ρομαντικά να το πω».

- Εχεις σκεφτεί το μέλλον σου;

«Α, όχι. Πάω χρόνο χρόνο. Είμαι καλά στον ΟΦΗ. Η ομάδα με θέλει, εγώ θέλω να μείνω... Αλλά πάω χρόνο με τον χρόνο πια. Το σημαντικό είναι να είμαι όπως φέτος. Αυτό. Αν είμαι όπως φέτος θα συνεχίσω όσο αντέχω. Πέρσι ζορίστηκα. Δεν ήμουν καλά ψυχολογικά περισσότερο. Δεν ήξερα για πόσο θα συνεχίσω Ομως φέτος με τη δουλειά που έχω κάνει, με τη χρονιά που κάνουμε στην ομάδα νιώθω καλά. Οσο είμαι καλά σωματικά θα συνεχίσω. Οσο αντέξω».

- Το περιβραχιόνιο του αρχηγού είναι ευθύνη, τιμή ή επιπλέον βάρος;

«Τιμή. Σίγουρα. Τιμή. Το σημαντικό είναι να σε σέβονται οι συμπαίκτες σου. Αυτό. Και στην ΑΕΚ είχα αυτόν τον σεβασμό και ας μην ήμουν στους αρχηγούς. Τώρα νιώθω τον ίδιο σεβασμό και είμαι στους αρχηγούς. Αυτό που έχει σημασία είναι όταν μπαίνω στα αποδυτήρια και κοιτάω στο πρόσωπο κάποιον, είτε μικρός είτε μεγάλος σε ηλικία, ότι έχει να μου το πει θα το πει στο πρόσωπο. Θα μιλήσουμε, θα συζητήσουμε. Αυτό είναι το σημαντικό για εμένα. Είναι τιμή για μένα το περιβραχιόνιο του ΟΦΗ όταν το φοράω. Πρώτος είναι ο Χουάν (σ.σ. ο Νέιρα)».

- Οταν μπαίνει αμέσως του το δίνεις...

«Ετσι πρέπει. Είναι σεβασμός. Βρίσκεται τόσα χρόνια στην ομάδα, έχει περάσει δύσκολα και του αξίζει αυτή τη χρονιά που η ομάδα πηγαίνει καλά να είναι αυτός μπροστά».