Έδειξε πως έχει και μέταλλο…

Οι κιτρινόμαυροι για πρώτη φορά την τρέχουσα αγωνιστική χρονιά, νίκησαν σε αγώνα όπου δέχθηκαν γκολ. Στους περισσότερους από αυτούς, όποτε ο αντίπαλος έβρισκε δίχτυα, έπαιρνε και το ματς. Μοναδική εξαίρεση ο ΑΟΧ/Κισσαμικός και ο Απόλλων Πόντου στο Παγκρήτιο, όμως ούτε τότε οι κιτρινόμαυροι νίκησαν. 

Το ότι το κατάφεραν αυτό σε αγώνα απέναντι σε μια ομάδα η οποία βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας και μάλιστα με γκολ στις καθυστερήσεις, δείχνει στην πραγματικότητα και όχι στα λόγια, ότι η ομάδα παλεύει κάθε αγώνα μέχρι το τέλος. Κάτι τέτοιο μόνο το ακούγαμε και δεν το είχαμε δει ποτέ, μέχρι το 93’ της αναμέτρησης με την Παναχαϊκή.

Τόσο το γεγονός αυτό, όσο και το επιβλητικό πέρασμα από τα Χανιά, απέναντι σε μια επίσης ποιοτική ομάδα, δείχνει πως ο Εργοτέλης εκτός από ουσία στο παιχνίδι του, αποκτά και μέταλλο. Θα πρέπει κάτι ανάλογο να παρουσιάζει και στα επόμενα μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος παιχνίδια του, καθώς θα είναι αυτό που θα του δώσει την παραμονή ή ίσως ακόμα και το κάτι παραπάνω.

Η δεύτερη συνεχόμενη νίκη έδωσε την απαιτούμενη ώθηση προκειμένου να βρεθεί ο Εργοτέλης μετά από καιρό πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού. Την προηγούμενη φορά που το είχε πετύχει, δεν είχε καταφέρει να έχει συνέχεια και θα είναι η… πρώτη «αμαρτία» αν το κάνει και πάλι… Να ξεφύγει δηλαδή από την πορεία που έχει πάρει προς τα πάνω, να εκτροχιαστεί. 

Η συνέχεια φέρνει στο δρόμο του Εργοτέλη δύσκολα ματς, από τα οποία θα πρέπει να κοιτάξει να πάρει ότι καλύτερο μπορεί, ώστε και ο χαρακτήρας που έβγαλε και η δυναμική που παρουσίασε, να αποδείξει πως είναι κάτι που συμβαίνει στην πραγματικότητα και δεν είναι τυχαίο. 

Αν το καταφέρει αυτό, εκτός από την αγωνιστική σταθερότητα που τόσο του λείπει εφέτος, θα κρατήσει «ζεστό» και τον κόσμο του, τον οποίο πίκρανε στα περισσότερα ματς μέχρι τώρα. Οι φίλαθλοί του, οργανωμένοι και μη γυρίζουν και πάλι κοντά του και να είναι η… δεύτερη μεγάλη «αμαρτία» αν τον διώξει εκ νέου…