Ένας Λαμπρόπουλος με την προβιά του Βούρου!
Αν άξιζε κάτι από από τη Λειβαδιά είναι η μια ακόμη μεστή εμφάνιση του κεντρικού αμυντικού. Άρθρο του Δ. Καρυωτάκη.
Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης
Δεν είχα όρεξη να δω καν τα τελευταία λεπτά του χθεσινού αγώνα βλέποντας αυτόν τον οικτρό ΟΦΗ που ίσως ήταν ο χειρότερος ΟΦΗ επί των ημερών Δέλλα. Ένας ΟΦΗ που δεν εμφανίστηκε ποτέ στο γήπεδο αλλά που στην τελευταία φάση του αγώνα κατόρθωσε να πέσει από την Ακρόπολη και να βρει και πορτοφόλι.
Ξέρετε είναι οι λεπτομέρειες ενός αγώνα, οι στιγμές μια ολόκληρης σαιζόν. Σε προηγούμενες σαιζόν με παρόμοιες εμφανίσεις (θύμιζα εδώ προχθές την περσινή εμφάνιση με τον Αστέρα στην Τρίπολη μετά το 3-2 επί του Άρη) χάναμε σε ρυθμούς ρελαντί. Στη Λειβαδιά περιμέναμε απλά το τελικό σφύριγμα του διαιτητή (πω πω φρούτο κι αυτός ο Κατσικογιάννης) για να κλείσουμε την τηλεόραση εξοργισμένοι για όσα (δεν) είδαμε από τον κάκιστο ΟΦΗ. Αλλά δεν προβλέψαμε το κλέψιμο από τον (ποιος το περίμενε) Ριέρα και την κεφαλιά για σεμινάριο του αρχηγού και μεταμορφωμένου ηγέτη πλέον της ομάδας Βασίλη Λαμπρόπουλου.
Αν άξιζε κάτι απ’ αυτόν τον αγώνα για την ομάδα μας εκτός από το γκολ και το βαθμό βέβαια, είναι η μια ακόμη μεστή εμφάνιση του κεντρικού αμυντικού που λες και περίμενε να φύγει ο Βούρος για να φορέσει τα παπούτσια του, να γίνει ο ηγέτης της ομάδας και βέβαια όταν προστεθεί κι ο Μεξικάνος να βελτιωθούμε εκεί που πονάμε γιατί με Μπρεσάν… δεν!
Κι αν πια βγάζουμε το καπέλο στον αναγεννημένο φέτος Λαμπρόπουλο που προφανώς δεν ξέχασε πέρσι το ποδόσφαιρο που έπαιζε αλλά ήδη μέχρι τώρα μετρά σπουδαίες εμφανίσεις και δυο γκολ δεν μπορούμε να μην σταθούμε στον κάκιστο Μπάκιτς, που δείχνει πως πολύ κακώς δεν εμπιστεύθηκε από την αρχή του αγώνα τον Αποστολάκη ο Δέλλας. Δυστυχώς είναι μια μαύρη τρύπα οι φετινές εμφανίσεις του Μαυροβούνιου και νομίζω πως πολύ δύσκολα αν δεν αλλάξει κυρίως μυαλά, γιατί μπάλα ξέρει, θα ξαναδεί θέση βασικού στο σχήμα.
Το παιγνίδι αυτό όμως πρέπει να γίνει ένα πολύ καλό μάθημα για το φετινό ΟΦΗ που με τέτοια σκαμπανεβάσματα δεν πάει πουθενά. Διότι προφανώς δεν θα είναι κάθε Κυριακή του Αγίου Βασιλείου (Λαμπρόπουλου).
Το μα μην κάνεις ούτε ευκαιρία, εξαιρουμένης της φάσης του γκολ που κι αυτή ήλθε από την έμπνευση αλλά και τη βοήθεια της τύχης του αρχηγού, το να μην αλλάζεις δεύτερη μπαλιά, το να τρέχεις να μαζεύεις τα αμάζευτα από τα αβίαστα λάθη είναι σίγουρο πως σε βγάζουν σε αδιέξοδο.
Ο ΟΦΗ εκτός από το βαθμό κερδίζει και χρόνο αλλά ο προπονητής πρέπει να τα δει άμεσα και ο Παναιτωλικός καιροφυλακτεί!
