Ένας ΟΦΗ, μία καρικατούρα του πιο κακού εαυτού του!
Μόνο ντροπή για το πάθημα του Βόλου... τίποτε άλλο! Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης
Του Δημήτρη Καρυωτάκη
Μια ομάδα που το μόνο που φρόντισε από τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ ήταν να πάρει μαζί της τη λευκή πετσέτα που πέταξε την Κυριακή, για να δείξει πως δεν μπορεί αλλά ούτε και θέλει να βγάλει χαρακτήρα φέτος!
Δυο μήνες μετά το εμβληματικό 1-4 στο ίδιο γήπεδο, ο ΟΦΗ θύμιζε μια ομάδα - φάντασμα, καρικατούρα του πιο κακού εαυτού του, σκιάχτρο εκείνων που σφυρίζουν αδιάφορα πως όλα πάνε καλά. Για να αποδειχθεί εκ της σημερινής εμφανίσεως πως εκείνο το μαγικό απόγευμα του Νοεμβρίου ήταν κατά τα φαινόμενα συγκυριακό.
Σήμερα ήταν μια... ομαδούλα της σειράς, χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Χωρίς κίνητρο, χωρίς ιδέες μα και χωρίς όρεξη. Κατ’ εικόνα και ομοίωση του προπονητή του, που απαθής παρακολουθούσε το παιχνίδι, που όπως εύστοχα παρατήρησε και ο σπίκερ του OTE TV, ανέκφραστος έβλεπε την ομάδα και να μην μπορεί να αντιδράσει. Από την άλλη έβλεπες έναν προπονητή, τον Άνχελ Λόπεθ να χτυπιέται, να ψάχνει λύσεις, να βγάζει με κόπο το ψωμί του.
Η ομάδα όπως έδειξε και πριν τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ δεν πήγαινε πουθενά, ένα ταξίδι στα τυφλά, χωρίς έμπνευση, ότι έλθει κι όσο πάει... κι άντε γειά! Πόσο πιο χαρακτηριστικό για τον ΟΦΗ αυτό που συνέβη στο δεύτερο γκολ, όπου όλοι κάνουν χάζι το ρεζίλι της άμυνας. Μια χρονιά σε ένα γκολ, αυτή είναι η νοοτροπία του ΟΦΗ φέτος. Αν γι’ αυτήν την αναιμική, αντιποδοσφαιρική εικόνα του ΟΦΗ, ανάγλυφο μιας χρονιάς και μιας αρρωστημένης νοοτροπίας, δεν υπάρχει γιατρικό ε, ας μας πούνε απλά οι ειδικοί που διαφεντεύουν την ομάδα, πως απλά δεν βγήκε το πλάνο. Κρίμα μόνο ντροπή δεν υπάρχει πια κάτι άλλο.
Κι ευτυχώς δηλαδή που η χρόνια τελείωσε νωρίς νωρίς για να μπορούν οι ειδήμονες με την άνεση (αλλά και τη μεθοδολογία που έδειξαν) να σχεδιάσουν την επόμενη.
