Επέστρεψε ο περσινός ΟΦΗ και ο κανονικός Μεγιάδο

09:11 | 13/12/2020

Μια ομάδα σαν αυτόν τον ΟΦΗ δε βλέπει αυτή την ΑΕΛ, βλέπει τον Άρη, τον επόμενο αντίπαλο. Γράφει ο Μανόλης Γρηγοράκης

Ο ΟΦΗ στο Αλκαζάρ έκανε κάτι που δεν είχε ξανακάνει φέτος: έπαιξε σαν πέρσι. Σαν να έπρεπε να αποδείξει πως ό,τι συνέβη την προηγούμενη αγωνιστική ήταν μια (κακή) παρένθεση που κλείνει και πως ό,τι συμβεί από ‘δω και στο εξής θα είναι ο κανόνας της ομάδας που πάει να κερδίσει παίζοντας τη μπάλα της αδιαφορώντας για το μέγεθος του αντιπάλου της ή το ύψος του ιδιοκτήτη του.

Ο ΟΦΗ κέρδισε την ΑΕΛ ευκολότερα απ’ όσο δείχνει το σκορ και δυσκολότερα απ’ όσο του άξιζε. Μπορούσε να έχει τελειώσει το ματς χωρίς να χρειαστεί το καρδιοχτύπι της τελευταίας στιγμής στο 94’, αλλά φαίνεται πως θα χρειαστεί χρόνος για να απαλλαγεί οριστικά από το σύνδρομο των αγώνων με ΠΑΟ και Ατρόμητο.

Το γεγονός ότι ο ΟΦΗ κράτησε για πρώτη φορά φέτος το μηδέν στην άμυνα είναι ένα μεγάλο κέρδος, αλλά δεν είναι το μεγαλύτερο. Το μεγαλύτερο είναι ότι (μετά από ένα πρώτο εικοσάλεπτο παλινωδιών) επανεμφανίστηκε επιτέλους ο περσινός Μεγιάδο, ο κανονικός, αυτός που κάνει τη διαφορά και όχι διάφορα όπως στα προηγούμενα ματς. Αν μετά την ήττα-ξενέρα από τον Απόλλωνα ο ΟΦΗ χρειαζόταν ένα restart, ο Μεγιάδο το χρειαζόταν ακόμα περισσότερο. Ο (κανονικός) Μεγιάδο είναι το πρώτο βήμα για την επιστροφή στην κανονικότητα, ο Νέιρα και ο Τσιλιανίδης είναι τα επόμενα.

Στο Αλκαζάρ ο ΟΦΗ νίκησε εύκολα και χωρίς τους δυο τελευταίους - απόδειξη ότι (μόνο) όταν παίζει το παιχνίδι του υπερβαίνει τις απουσίες. Ο ΟΦΗ πίεσε στο μισό του αντιπάλου, έκλεψε μπάλες, έκανε αυτό που στα προηγούμενα ματς ήταν ο (περσινός) κανόνας και όχι οι (φετινές) εξαιρέσεις. Κι αν είχε τον Νέιρα θα είχε και σκορ. Επίσης, αν σε προηγούμενα ματς είχε τον Βούρο, τον Διαμαντή και τον Γιαννούλη στην τριάδα των στόπερ θα είχε καλύτερη επίδοση στην άμυνα - κοντινή σε αυτή του Αλκαζάρ, κοντινή δηλαδή στο μηδέν παθητικό. Αυτή η τριάδα των στόπερ δίνει μια πραγματικά σοβαρή και αξιόπιστη επιλογή όταν ξεμένεις από πλαϊνούς, αλλά μια ομάδα σαν τον ΟΦΗ θέλει τους (βασικούς) πλαϊνούς της για να μην πολυσκοτίζεται ποιοι και πόσοι θα κρατάνε πίσω τα μπόσικα.

Μια ομάδα σαν αυτόν τον ΟΦΗ δε βλέπει αυτή την ΑΕΛ, βλέπει τον Άρη, τον επόμενο αντίπαλο. Έναν πραγματικό ανταγωνιστή σε ένα πραγματικό ντέρμπι. Και ο ΟΦΗ έχει καιρό να κερδίσει ένα πραγματικό ντέρμπι.