Επιλογή με συναίσθημα και ρίσκο
Ο ΟΦΗ κατέληξε για τον πάγκο σε λύση με μπόλικο συναίσθημα, αλλά και ρίσκο. Γράφει ο Σταύρος Καραΐνδρος.
Ας αρχίσουμε από τα αυτονόητα. Κάθε επιλογή προπονητή αποτελεί ρίσκο για οποιαδήποτε ομάδα. Ακόμα και τον Μουρίνιο να φέρεις στην ομάδα σου (παράδειγμα στην υπερβολή του) δεν βάζεις το χέρι σου στη φωτιά ότι θα πετύχει. Παίζει ρόλο και το υλικό.
Χάιμε Βέρα και Αλεχάνδρο Ισις έρχονται στον ΟΦΗ χωρίς να έχουν επιλέξει αυτοί το υλικό. Ερχονται σε μία ομάδα που δημιουργήθηκε κάτω από ειδικές συνθήκες το καλοκαίρι και επίσης υπό ειδικές συνθήκες ενισχύθηκε τον χειμώνα. Βάσει των «θέλω» του προηγούμενου προπονητή.
Ο ΟΦΗ ψάχτηκε για μοντέλο από τις Κάτω Χώρες. Ψάχτηκε από Ολλανδία μεριά, αλλά κατέληξε στο συγκεκριμένο δίδυμο γνωρίζοντας εξ αρχής για το ρίσκο που λέγαμε. Αλλά τουλάχιστον με όσα έχουμε δει έως τώρα, το σίγουρο είναι πως θα τους στηρίξει μέχρι... θανάτου (για να θυμηθούμε μία ρήση του Αγγελου Αναστασιάδη). Το ίδιο έκανε και με τον Νίκο Παπαδόπουλο. Απόλυτη στήριξη μέχρι τέλους, αλλά ας όψεται το επεισόδιο. Το ίδιο θα συμβεί και με το συγκεκριμένο ντουέτο.
Εκτός από ρίσκο υπάρχει και συναίσθημα. Ο ΟΦΗ φέρνει πίσω τα «παιδιά» του, τα «παιδιά του Γκέραρντ». Δύο πρόσωπα που θυμίζουν τον παλιό, καλό ΟΦΗ. Του ρομαντισμού, των επιτυχιών, των αναμνήσεων, των συναισθημάτων. Σε αυτούς προσθέστε τον Γιάννη Σαμαρά, τον Ηλία Πουρσανίδη και φυσικά τον Γιώργο Σαμαρά. Ο παλιός ο ΟΦΗ είναι εδώ, το χρονοντούλαπο της ιστορίας ανοίγει ξανά και ξεχειλίζουν οι θύμισες του παρελθόντος.
Οι άνθρωποι του ΟΦΗ και δη ο Γιάννης Σαμαράς που το πήρε πάνω του πήγαν περισσότερο σε λύση συναισθήματος και φανέλας παρά σε καθαρά προπονητική περίπτωση. Ο Κούμαν, ας πούμε, για τον οποίο ρώτησε και ψάχτηκε, δεν ήταν τέτοια λύση. Ηταν περισσότερο τεχνοκρατική, καθαρά προπονητική. Δεν υπήρχε το συναίσθημα, δεν ήταν ούτε Γκέραρντ ούτε Παπαδόπουλος ούτε καν Νιόπλιας.
Ο ΟΦΗ πήγε στην πεπατημένη. Ενας προπονητής που πέρασε από τον ΟΦΗ, τίμησε την φανέλα, ξέρει τα αποδυτήρια, έχει μυρίσει το γρασίδι του Γεντί Κουλέ.
Δεν λέμε ότι δεν είναι καλοί προπονητές, αλλά τη δεδομένη χρονική στιγμή οι επικεφαλής του κρητικού συλλόγου έβαλαν σε πρώτη μοίρα... τον Γκέραρντ.
Ο χρόνος είναι ο καλύτερος κριτής. Το σίγουρο είναι ότι ο ΟΦΗ είναι πλέον πιο ΟΦΗ από ποτέ.
