Eπιτέλους... ΟΦΗ με εμφάνιση για τελικό!
Σοβαρός ο ΟΦΗ, έπαιξε ακριβώς όπως έπρεπε, σε μία βραδιά απ' τα παλιά - Του Δ. Καρυωτάκη.
Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης
Στο σπουδαίο ραντεβού της χρονιάς ο ΟΦΗ ήταν όπως ακριβώς έπρεπε. Σοβαρός και μετρημένος. Στοχοπροσηλωμένος και ακριβής. Διψασμένος και σταθερός χωρίς σκαμπανεβάσματα, χωρίς αυτά που βλέπαμε και μας πονούσαν στα εντός έδρας παιγνίδια (με εξαίρεση Αρη και Βόλο στο κύπελλο), με παίκτες που το μάτι τους γυάλιζε! Έτσι όπως πρέπει να είναι ο ΟΦΗ σε κάθε παιγνίδι. Ας είναι όμως, μια βραδιά από τα παλιά, ας μην την γκριζάρουμε με αυτά που μας έχουν χαλάσει ως τώρα.
Το παιγνίδι δεν αξίζει μεγάλης κριτικής. Μια ομάδα υπήρχε στο γήπεδο με παίκτες κυριαρχικούς και αποφασισμένους, ήθελαν λες κι οι ίδιοι να αποδείξουν πως αξίζουν παραπάνω απ’ όσα τους τελευταίους δύο μήνες έχουν βγάλει στα γήπεδα της χώρας κυρίως στο Ηράκλειο. Ναι μπορεί να πουν πολλοί μα με την Παναχαϊκή έπαιζες, μια ομάδα από το κάτω ράφι της Β’ εθνικής, ωστόσο το να είσαι επαγγελματίας και να μην αφήνεις να πέσει κάτω ούτε… μαρουλόφυλλο, δεν έχει να κάνει με τον αντίπαλο αλλά με τα δικά σου θέλω και πιστεύω.
Φαίνεται πια πως όλο το staff ζει στον ρυθμό της 17ης Μαΐου και τον τελικό του Κυπέλλου και το έβλεπες πόσο ζούσαν από το 1’ ως το 90’ τον χθεσινό αγώνα με τους Πατρινούς.
Δύο αξιοσημείωτα: η επιδραστικότητα του Νέιρα και το μεστό, ώριμο παιγνίδι του. Άλλος ΟΦΗ όταν παίζει και έχει κίνητρο ο Αργεντίνος, άλλος ΟΦΗ άχρωμος και άγευστος όταν δεν περνά από τα μαγικά του πόδια το παιγνίδι της ομάδας. Νομίζω πως κι εκείνος πιστεύει στον τελικό του Μαΐου, ζει και αναπνέει να σηκώσει ως αρχηγός το κύπελλο και να γραφεί (που έτσι κι αλλιώς θα γραφτεί) στις χρυσές σελίδες του σωματείου. Η αποθέωση των φίλων της ομάδας που όρθιοι τον χειροκροτούσαν στην αποχώρηση του δείχνει το δέσιμο με τον κόσμο της ομάδας αλλά και την αναγνώριση πως άλλος ο ΟΦΗ του Νέιρα κι άλλος ο ΟΦΗ χωρίς αυτόν!
Το άλλο είναι η παρουσία του Νους. Πόσο σπουδαίος παίκτης είναι και πόσο, όταν είναι καλός και δεν αναλώνεται με τους αντιπάλους ή τους διαιτητές, φέρνει το πνεύμα του νικητή και μαχητή σε όλη την ομάδα με την αύρα του. Όμως τα νεύρα πρέπει να τα ελέγξει, δέχτηκε πάλι μια κάρτα χωρίς λόγο και αιτία κι ενώ το ματς είχε κριθεί.
Στην ομάδα δεν υπάρχουν υστερήσαντες. Γκονζάλες και Σίλβα, Καραχάλιος και Φούντας (που δείχνει να βρίσκει πατήματα και να πιστεύει στον εαυτό του) Άμπαντα και βέβαια ο μικρός Θεοδοσουλάκης που έδειξε πως ναι μπορεί και με το γκολ που έβαλε θα το θυμάται σε όλη του τη ζωή, ξεχώρισαν! Ίσως ο μόνος που δείχνει πως έχει ακόμα θέματα είναι ο Γιουγκ, ας ελπίσουμε πως κάποια στιγμή επειδή κι εκείνος προσπαθεί θα λυθεί και θα έλθει και το γκολ.
Κοντολογίς ο ΟΦΗ καθάρισε την πρόκριση, αγόρασε μπόλικο χρόνο ως τις 26 Φεβρουαρίου που θα αντιμετωπίσει τον Αστέρα στην Τρίπολη και ζει με το όνειρο πως μετά από 11 χρόνια είναι ξανά σε ημιτελικό του κυπέλλου.
Επίσης δείχνει να φορμαρίζεται και βέβαια θέλει τη νίκη τη Δευτέρα με τον Βόλο για να κάνει και καλά Χριστούγεννα!
