Εργοτέλη, καλώς ήλθες στη Β' Εθνική

08:35 | 14/03/2021

Ο Εργοτέλης αντιμετώπισε το ματς στη Λιβαδειά σαν ένα παιχνίδι της Superleague 2, ενώ ο αντίπαλος του σαν παιχνίδι... Β' Εθνικής. Κι όμως, υπάρχει διαφορά...

Ο Εργοτέλης έχασε για 4η φορά φέτος στο πρωτάθλημα (2η εκτός), την 2η από τον ίδιο αντίπαλο, όλες με το ίδιο σκορ 1-0. Η ήττα από τον φιλόδοξο Λεβαδειακό, ο οποίος συχνά σε αυτή την κατηγορία αποτελεί μια ''υπερδύναμη'' εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί σε μια ''απλή'' ήττα και θα εξηγήσω το γιατί.

Κατ' αρχήν ο Εργοτέλης, στο τέλος της αγωνιστικής έχει να κρατήσει το εξής ένα και μοναδικό καλό μαντάτο. Το γεγονός ότι παραμένει πρώτος έπειτα από 14 ματς. Αυτό και τίποτα άλλο. Το είπε όσο καλύτερα μπορούσε και ο προπονητής του αμέσως μετά την λήξη του αγώνα, ''ήδη αυτό το ματς ανήκει στο παρελθόν'' τόνισε μεταξύ άλλων ο Γιάννης Ταουσιάνης, θέλοντας να ξεχάσει και ο ίδιος τα όσα έγιναν στην Λιβαδειά και ίσως την χειρότερη φετινή εμφάνιση (σίγουρα το χειρότερο 45λεπτο.)

Στις τρεις προηγούμενες ήττες του, ο Εργοτέλης είτε ήταν καλύτερος (βλ. Δόξα και Ιωνικό) και δεν άξιζε να χάσει, είτε οι λεπτομέρειες δεν ήταν με το μέρος του (Λεβαδειακός εντός). Το ματς του Σαββάτου ήταν κάτι διαφορετικό. Ο Εργοτέλης από τα πρώτα κιόλας λεπτά, χωρίς ακόμα δεχτεί το γκολ του Μπιανκόνι έδειχνε ότι είτε δεν είχε διαβάσει καλά τα δεδομένα του αγώνα είτε δεν μπορεί να παίξει ακόμα ''τέτοια'' ματς. To γήπεδο ''μίκρυνε'', η δύναμη ήταν πρωταγωνιστής και σε κάθε φάση η μουρμούρα από παίκτες και... φιλάθλους για το οτιδήποτε. Ο Λεβαδειακός αντιμετώπισε το παιχνίδι σαν... τελικό Champions League και μάλιστα με τον δικό του τρόπο. Με αυτόν που ξέρει καλά όλα αυτά τα χρόνια, έχει έμπειρα παιδιά στο χορτάρι, στους πάγκους αλλά ενίοτε και στις εξέδρες, για να δυναμιτίζουν το ματς. Ειδικά, όταν υπάρχει και ένας διαιτητής που να αφήνει τα τερτίπια των παραπάνω, όλα γίνονται ευκολότερα γι αυτόν.

Ο Λεβαδειακός πήγε σε μια ''μάχη'' , ο Εργοτέλης πήγε να δώσει ακόμα έναν αγώνα. Αυτό έκανε τη διαφορά και η ομάδα του Ταουσιάνη ηττήθηκε κατά κράτος στο πρώτο ημίχρονο και το 1-0 μάλλον το λες ''κολακευτικό''. Πάντα πρώτοι στη μπάλα οι γηπεδούχοι, έπαιζαν στο όριο του φάουλ σε κάθε διεκδικούμενη μπάλα και ''έπνιξαν'' τον πελαγωμένο και soft Εργοτέλη. To παιχνίδι κρίθηκε από τις πρώτες επαφές, τα πρώτα κερδισμένα μαρκαρίσματα των γηπεδούχων. Οι ''κιτρινόμαυροι'' δεν ήταν έτοιμοι για τέτοιο ματς, ο αντίπαλος τους ξάφνιασε. Ακόμα και στη Νίκαια, ο Ιωνικός μπορεί να πρέσαρε εξίσου, όμως τη δύναμη και αυτό το ''Ινδιάνικο'' παιχνίδι του Λεβαδειακού, δεν το έκανε.

Το ματς στη Λιβαδειά ήταν ένα ματς της παλιάς ''καλής'' Β' Εθνικής και όχι της Superleague 2 και έχω την αίσθηση ότι όσο περνάνε οι αγωνιστικές, αυτό θα το βλέπουμε περισσότερο. Ο Εργοτέλης πήρε το μάθημα του με τις λιγότερες απώλειες (παραμένει πρώτος) και μένει να δούμε πως θα διαχειριστεί στη συνέχεια αντίστοιχα ματς που δεν χρειάζεται να παίξεις-μόνο- μπάλα για να κερδίσεις