Γιατί οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος του ΟΦΗ

20:57 | 17/03/2021

Ο ΟΦΗ αρχίζει τα πλέι άουτ ευρισκόμενος στη χειρότερη αγωνιστική αφετηρία. Γράφει ο Δ. Καρυωτάκης

Του Δημήτρη Καρυωτάκη

Πλησιάζει η έναρξη των play out και τα κομπιουτεράκια πήραν φωτιά για να εξακριβώσουν ποιες πιθανότητες έχει ο ΟΦΗ για να τα καταφέρει στο παιγνίδι των καταραμένων της τελευταίας τετράδας.

Μόνο που τα κομπιουτεράκια δεν παίζουν μπάλα, δεν κατεβαίνουν στα γήπεδα, δεν τρακάρουν μεταξύ τους (όπως ο Στάικος με τον Γιαννούλη) κι άρα κανείς δεν θα ζητήσει ευθύνες από αυτά αν έλθει το ο μη γένοιτο! Άλλωστε αν ρωτούσαμε τα κομπιουτεράκια στις αρχές Γενάρη, αν υπήρχαν πιθανότητες να κάνει δέκα σερί ήττες ο ΟΦΗ, άραγε πόσα απ’ αυτά θα μας απαντούσαν Ναι; Κι αν απαντούσαν θετικά δεν θα τα πετάγαμε από το αρμένικο νεκροταφείο, μην πιστεύοντας πως μπορούσε να συντελεστεί το αδιανόητο;

Ο ΟΦΗ ξεκινά ευρισκόμενος στη χειρότερη αγωνιστική αφετηρία, με τη χειρότερη ψυχολογία, τους ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται «καμένους» από το δυσανάλογο βάρος που έχουν σηκώσει σε σχέση και με τους πολλούς απόντες και μ’ έναν ακόμα παράγοντα που δυστυχώς θα παίξει ρόλο: Παναιτωλικός και Λαμία ξεκίνησαν από την αρχή της σαιζόν γνωρίζοντας πως θα είναι φαβορί για υποβιβασμό, και έχοντας την ψυχολογία πως πρέπει να παίζουν όλη τη χρόνια με το μαχαίρι στα δόντια, κάνουν τους... Survivor, μήπως και σώσουν την παρτίδα. Κι έμαθαν να ζουν με ο πρόβλημα τους. Ό,τι έκανε δηλαδή ο ΟΦΗ πριν δυο χρόνια που σώθηκε ενώ τον είχαν όλοι για φούντο!

Η Λάρισα πάλι στην πορεία έδειξε πως πήγαινε για την άλλη κατηγορία, ωστόσο το Δεκέμβριο ο πανούργος Κούγιας έφερε 10 παίκτες, αλλάζοντας άρδην την ομάδα κάτι που αρχίζει να το δείχνει και στο γήπεδο. Απέναντι σε μπαρουτοκαπνισμένες ομάδες, που έμαθαν να ζουν επικινδύνως όλη τη χρονιά, κι έφεραν στο δικό τους τεραίν το παιγνίδι, έχεις μια SOFT ομάδα, τον ΟΦΗ, που για άλλα ξεκίνησε και τώρα δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει! Δεν έχει συνειδητοποιήσει πως βρέθηκε εδώ κι έχει παίκτες, που είναι αδύνατο να το σηκώσουν. Ξέχασε να παλεύει, λησμόνησε να παίρνει αποτελέσματα, αγνοεί τα βασικά και ψάχνει να πιαστεί από κάπου για να ξυπνήσει από το λήθαργο που τον έστειλε στην εντατική.

Ο Νιόπλιας μίλησε για επιστροφές, ωστόσο εκείνες αγνοούνται, εξάλλου φάνηκε στην πορεία πως ένας έρχεται... δυο ξαναφεύγουν και βέβαια αυτό που γνωρίζει και ο πιο αδαής είναι πως όποιος επιστρέφει, θέλει ένα μήνα τουλάχιστον για να μπορέσει να αποκτήσει ρυθμό! Καλά κρασιά δηλαδή!

Επίσης γνωρίζουμε καλά πως μόνο παίκτες όπως ο Ναμπί, ο Τσιλιανίδης ή έστω και ο Βαζ μπορούν να κάνουν τη διαφορά εκεί που πονά ο ΟΦΗ στο δημιουργικό κομμάτι δηλαδή, άρα ούτε κι από κει περιμένει φως η ομάδα. Ακόμα και σε αυτό το δύσμοιρο ελληνικό πρωτάθλημα όπου γίνονται του κόσμου τα όργια σε τέτοιου είδους αγώνων διαβάθμισης, αλήθεια πιστεύει κανείς πως ο ΟΦΗ μπορεί να συναγωνιστεί τους λογής λογής... μπαμπέσηδες που μιλούν στα πακιστανικά τηλέφωνα, κανονίζουν μόνοι τους τα αποτελέσματα και μεταμορφώνονται από αδιάφοροι σε ψυχωμένους εν μία νυκτί;

Εμείς δυστυχώς ή ευτυχώς είμαστε στον κόσμο μας, μόνο που τώρα είναι ο κάτω κόσμος, εκείνος της αβύσσου, του σκότους και της απέραντης ομορφιάς. Δυστυχώς δεν τον ακουμπάμε αλλά σίγουρα θα τον νιώσουμε.

Δυστυχώς κι αυτό που έγινε με τεράστια χρονοκαθυστέρηση, η αλλαγή προπονητή, έγινε πολύ αργά και που δύσκολα μπορεί να γυρίσει και να... συγυρίσει τα απίθανα που συμβαίνουν στην ομάδα και που τα έβλεπαν όλοι πλην εκείνων που πληρώνονται αδρά για να τα προβλέπουν!

Πραγματικά δεν υπάρχει ούτε ένας λόγος, ούτε ένα σημάδι που να δείχνει πως η ομάδα μπορεί να μείνει στην κατηγορία: και στην τελική, παρότι ακούγεται βαρύ, σ’ αυτό το ποδοσφαιρικό έγκλημα που συντελέστηκε από το σχεδιασμό της ομάδας κι ως τα σήμερα, αλήθεια πόσο νομοτελειακό δεν είναι να υπάρξει και μια τιμωρία; Μακάρι να διαψευστούμε... κι ας μην το βλέπουμε!