​Η ατυχία, το unfair κι ένας «τελικός»

Λέμε για το «χαμένο τρένο» της Ευρώπης μέσω των πλέι οφ και ότι ο ΟΦΗ είναι στο -9 από τον πρώτο Άρη και η διαφορά δεν καλύπτεται. Ναι, δύσκολο να καλυφθεί, πρέπει να το πάρει σερί από εδώ και στο εξής ο ΟΦΗ και ταυτόχρονα να χάνουν βαθμούς οι αντίπαλοι.

Εκεί που ο Ομιλος μπήκε με (βαθμολογικές) αξιώσεις στη μάχη του «1-5», αφού ήταν μόλις τρεις βαθμούς πίσω από τον Άρη, του έκατσαν δύο παιχνίδια στο χειρότερο δυνατό χρονικό σημείο. Ατρόμητος και Αρης και στη μέση ο Αστέρας Τρίπολης. Ο «τελικός» με τον Αστέρα με στόχο τον τελικό ήταν το ματς της χρονιάς, ίσως των τελευταίων 35 χρόνων.

Εδώ και μήνες ο ΟΦΗ ζούσε στον αστερισμό του κυπέλλου. Από την Τρίπολη και μετά, ζούσε για τη μεγάλη ρεβάνς της 2ας Απριλίου. Πού μυαλό για πλέι οφ και ποιος να αδικήσει παίκτες και τεχνικό τιμ. Άλλο, βέβαια, ότι ο ΟΦΗ θα μπορούσε πρωτίστως να θέσει στόχο την Ευρώπη μέσω των πλέι οφ, για να είναι σίγουρος κι έπειτα να ρίξει το βάρος στον τελικό και την κατάκτηση του κυπέλλου για να πάρει το καλό εισιτήριο, αυτό του Europa.

Τέλος πάντων, αυτά είναι συζητήσεις που πάνω στην μούρλα δεν γίνονται, δεν είναι το τάιμινγκ το κατάλληλο. Γίνεται να κακολογήσεις κάποιον επειδή είχε το μυαλό του στη μεγάλη πρόκληση του κυπέλλου; Εξ ου οι δύο σερί ήττες που τελείωσαν τα πλέι οφ πριν αρχίσουν. Άτυχος ο ΟΦΗ.

Στο ματς με τον Ατρόμητο τα πόδια ήταν στο χορτάρι του «Γεντί Κουλέ», αλλά το μυαλό στον επαναληπτικό απέναντι στον Αστέρα. Στο ματς με τον Άρη προχθές, τα πόδια ήταν... στον επαναληπτικό με τον Αστέρα και το μυαλό στη 17η Μαϊου. Η κούραση λύγισε τον ΟΦΗ σε μία έτσι κι αλλιώς unfair κατάσταση, αφού έπαιξε -και μάλιστα με ταξίδι- λίγα 24ωρα μετά από έναν απαιτητικό και ιστορικό αγώνα.

Να οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Ο ΟΦΗ είχε μπροστά του δύο καρπούζια και προσπάθησε να τα βάλει στην ίδια μασχάλη, αλλά στο τέλος διαπίστωσε πως φτάνει και το ένα, το καλό. Να είναι... γινωμένο για τη 17η Μαϊου και ας πάνε στην ευχή τα πλέι οφ.