Η Ελλάδα στα γήπεδα...ξεγυμνώνεται!
Δεν χρειάζεται να πας μακριά για να δεις τι συμβαίνει σε μια χώρα...Αρκεί να παρακολουθήσεις ένα ποδοσφαιρικό αγώνα
Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Ομολογώ ότι έχω χρόνια να πάω σε (ελληνικό) γήπεδο. Από τότε που ενηλικιώθηκα …πραγματικά, κατάλαβα ότι δεν έχει νόημα να σπαταλώ τις ώρες μου σε ένα κακο-φορμισμένο πρωτάθλημα της πλάκας. Εκεί που κάποιοι ποδοσφαιριστές προσπαθούν να παίξουν κάτι σε… μπάλα, να προσφέρουν θέαμα σε…αργή κίνηση , ενώ ένα ολόκληρο σύστημα επιχειρεί να βγάλει από την κερκίδα- και όχι μόνο -το…άχτι του. Εκεί θα δεις όλα τα απωθημένα του άλλου. Για την (κατ)αγωγή του, τα προβλήματα που κουβαλάει από το σπίτι του, τη γυναίκα του, τη δουλειά, την κοινωνία που τον σπρώχνει να είναι οπαδός, μόνιμος και τυφλός. Και φυσικά στον ίδιο χώρο μπορεί και θα βγάλει και την πολιτική του ιδεοληψία.
Χρειάστηκε να περάσει καιρός για να αντιληφθώ κι εγώ ότι η …μάνα του άλλου, η οικογένεια του ρέφερι και η μύτη του σέντερ μπακ ήταν απλώς η αφορμή. Κανείς δεν ήξερε τίποτα για το γενεαλογικό δέντρο του φουνταριστού, κανένας δεν γνώριζε εκείνον τον οποίο έφτυνε ή του πετούσε μπουκάλια και πέτρες. Ήταν απλώς το…είδωλό του που το γήπεδο αντανακλούσε ως καθρέπτης. Θέλει να τιμωρήσει τον εαυτό του, την κοινωνία, το κράτος, τη μάνα και τον πατέρα του. Και την πληρώνει ένας νεαρός αθλητής…
Περισσότερα στο Cretalive.gr
