Η κατάσταση απαιτεί γενναίες αποφάσεις - Τελεία και παύλα

Η φετινή χρονιά θα έπρεπε να είναι μία συνέχεια της περσινής, κυρίως ως προς το χτίσιμο. Η παρουσία στον τελικό του κυπέλλου ήταν δεδομένα μία μεγάλη επιτυχία, αλλά η ανάγνωσή της είναι, επίσης, δεδομένα μία μεγάλη αποτυχία.

Το πώς πήγε ο ΟΦΗ τελικό δεν έχει σημασία. Αν, δηλαδή, είχε εύκολη κλήρωση, αλλά σημασία έχει τι έκαναν οι επικεφαλής για να δώσουν μία συνέχεια πάνω σε αυτό το κομμάτι.

Η μετακόμιση στο Παγκρήτιο (που έτσι κι αλλιώς θα ερχόταν λόγω του ακατάλληλου πλέον Γεντί Κουλέ) και η παραμονή του Τιάγκο Νους ήταν οι δύο μοναδικές κινήσεις. Συν αυτή της πρόσληψης Νταμπίζα, η οποία δεν κούμπωσε και επήλθε νωρίς το διαζύγιο. Οκ, αυτά συμβαίνουν.

Φτάνουν, όμως, ένα μεγαλύτερο γήπεδο και μία αγορά ποδοσφαιριστή για να βγάλεις την επόμενη χρονιά; Εκ του αποτελέσματος όχι. Κάποιοι μάλιστα το έβλεπαν εκ των προτέρων, αλλά δεν ακούστηκαν.

Το καλοκαίρι των 100 χρόνων ο ΟΦΗ δεν ενισχύθηκε όπως θα έπρεπε. Μπορεί να πει ο δικηγόρος του διαβόλου ότι ποσοτικά, υπήρξε ενίσχυση. Ποιοτικά όμως; Ποια από τις μεταγραφές έχει βγει έως τώρα; Ποια έχει κάνει τη διαφορά.

Ο ΟΦΗ πήγε για την τρέχουσα σεζόν με τη λογική ότι πέρυσι έγιναν όλα τέλεια, άρα δεν χρειάζεται κάτι. Η λάθος ανάγνωση που λέγαμε. Και ήρθε η φετινή χρονιά με τα συνεχόμενα πατατράκ να (απο)δείξει ότι ένας λάθος προγραμματισμός και μία υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων, μπορεί να τα τινάξει όλα στον αέρα.

Ο Γενάρης είναι κοντά. Κοντά είναι και τα γενέθλια των 100 χρόνων. Ας αποφασίσει ο Μιχάλης Μπούσης, που έχει το μαχαίρι και το καρπούζι, να βάλει το χέρι στην τσέπη, βαθιά αν χρειαστεί, για να ενισχυθεί η ομάδα και να διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Όχι μόνο τα αγωνιστικά, είναι και μία σχέση με τον κόσμο που κάπως πρέπει να εξομαλυνθεί γιατί αυτή τη στιγμή η κατάσταση είναι εμπόλεμη. Και δικαίως γιατί ο κόσμος μπούχτισε και είναι «στα κάγκελα».