Το αντίο της Μαρίας Μπελιμπασάκη

Διαβάστε τι δήλωσε στο σάιτ stivostime.gr:

Μαρία, ποιος θα ήταν ο απολογισμός σου στον στίβο;

«Αισθάνομαι τυχερή που έκανα πράγματα. Ότι μπορούσα σαν Μαρία, πιστεύω ότι το έδωσα. Δεν έχω απωθημένα. Ίσως μόνο μια στεναχώρια που δεν έκλεισα όπως θα ήθελα. Αλλά κατάλαβα πως πρέπει να φύγω από τον στίβο».

Ποια είναι τώρα η «επόμενη μέρα» για την Μαρία;

«Θέλω να ηρεμήσω. Όλα τα χρόνια της πίεσης με ταλαιπώρησαν. Θέλω ένα διάστημα, δεν ξέρω πόσο, θέλω να μείνω εκτός και να ξεκουραστώ. Προσπαθώ να βρω τις ισορροπίες μου από εδώ και πέρα. Προς στιγμήν ασχολούμαι με την προπονητική. Έχω τελειώσει τη Γυμναστική Ακαδημία. Με νοιάζει να δείξω σε άλλα παιδιά, μικρότερης ηλικίας πώς είναι ο στίβος. Είναι από τα ωραιότερα αθλήματα ο στίβος και έχει να σου μάθει πολλά πράγματα. Να βοηθήσω να μάθουν σωστά στίβο. Τις δυσκολίες που αντιμετώπισα δεν θα ήθελα να τις αντιμετωπίσει ένα άλλο παιδί. Θέλω ό,τι γνώση έχω να τη δώσω».

Το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ανοιχτού στο Βερολίνο το 2018, είναι τελικά η μεγαλύτερη στιγμή σου;

«Η καλύτερη χρονιά μου ήταν φυσικά το 2018. Μετά από 18 χρόνια στα στάδια. Νομίζω ότι ήταν η καλύτερη, όλη η σεζόν, γιατί πήγε πολύ καλά».

Το πίστευες το μετάλλιο;

«Παρακολουθούσα τις κούρσες μου και πριν από το Βερολίνο. Ήξερα και τις αντίπαλές μου και τι έχουν κάνει. Πήγα με την 5η επίδοση, οπότε ήξερα ότι είναι στις δυνατότητές μου το μετάλλιο. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα πάντως, ήμουν άλλος άνθρωπος. Εκείνη τη Μαρία δεν την αναγνωρίζω! Μπήκα μέσα και είπα, τώρα θα τα σπάσω όλα! Μπήκα για να δαγκώσω. Έλεγα δεν φεύγεις από εδώ χωρίς μετάλλιο! Ήξερα ότι μπορούσα και το πανελλήνιο ρεκόρ. Θυμάμαι ότι δώδεκα μέρες πριν το Ευρωπαϊκό, στην προπόνηση και σε τεστ, πρωί στον Άγιο Κοσμά είχα τρέξει 50.35».

Την ίδια χρονιά όμως είχε την ατυχία στον κλειστό, όπου ακυρώθηκες στα ημιτελικά, έχοντας πάρει την πρόκριση στον τελικό.

«Σαν παραπάτημα ήταν. Για μένα τότε έχασα δεν κέρδισα κάτι που έφυγα από το διάδρομο. Είχα βάλει στόχο σε εκείνη την κούρσα την Τζαμαϊκανή Τόβι Τζένκινς. Απέναντι στο τρακοσάρι άρχισε το τρομερό σπρωξίδι. Για περίπου 50μ. η μία έσπρωχνε την άλλη. Επειδή θεωρώ ότι μέσα στις κούρσες μου κόβει, άρχισα να βγαίνω στην εξωτερική και την έσπρωχνα στο δεύτερο διάδρομο. Αυτό τη διέλυσε, κουράστηκε, την έκλεισα κιόλας και αυτό μου έδωσε την πρόκριση στον τελικό. Τραγικό αυτό που έγινε στη συνέχεια…

Θεωρείς πώς το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού του 2018 είναι η χειρότερη στιγμή σου;

«Το Μπέρμιγχαμ ήταν μια ατυχία, που υπάρχει στον αθλητισμό. Την αποδέχθηκα. Η χειρότερη στιγμή μου ήταν το 2021, η συμμετοχή μου στο μίτινγκ του Μοντεβίλ. Κακό κλείσιμο. Δεν είχα φυσικά σκοπό τότε να κλείσω τον στίβο. Αντιμετώπισα δυσκολίες μέχρι να φθάσω σε εκείνο τον αγώνα. Το 2019 έτρεξα Χανιά και Σαμορίν και το 2020 δεν αγωνίστηκα καθόλου. Πάλεψα με τους τραυματισμούς μου και με τις καραντίνες λόγω της πανδημίας, να κρατηθώ, αλλά δεν έγινε τίποτα. Μέσα στις δύο τελευταίες μου σεζόν είχα σταματήσει και ξεκινήσει ξανά τέσσερις φορές. Τον Σεπτέμβριο του 2020 ο προπονητής μου (Κώστας Ηλίας) που με ήξερε πολύ καλά μου είπε: «Ξέρω ότι η ψυχολογία σου είναι στα τάρταρα, αλλά μην αφήσει τον κόπο να πάει χαμένος. Θέλω να κάνεις μια προσπάθεια να μπεις από την αρχή και εγώ θα είμαι εδώ να σε βοηθήσω, να τα καταφέρουμε. Τον Αύγουστο άρχισα προετοιμασία και πάλι. Έφθασα σε πολύ καλό σημείο και τον Δεκέμβριο ήμουν για 51.00 με 51.50. Πήγα όμως στο Μοντεβίλ με ταλαιπωρία και δεν μου βγήκε τίποτα. Η Μαρία στο Βερολίνο, ήταν ακριβώς το αντίθετο στο Μοντεβίλ, σαν να ήμουν χαμένη. Πρώτη κούρσα από το 2019. Όταν τελείωσα τον αγώνα, άρχισα να σκέφτομαι να σταματήσω, αλλά πάλι ήθελα να το παλέψω. Όμως μετά και τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο, όπου δεν μπόρεσα να είμαι εκεί, γύριζε πια συνέχεια στο μυαλό μου, πως ήρθε η ώρα να σταματήσω. Άρχισα να πέφτω ψυχολογικά, να χάνω τη Μαρία».

Προηγουμένως ανέφερες το μήνυμα του Δημήτρη. Είστε κοντά έξι χρόνια μαζί. Πώς είναι να ζούνε μαζί δύο πρωταθλητές;

«Είμαστε έξι χρόνια με τον Δημήτρη, με ένα διάστημα ενός χρόνου και κάτι κενό. Είμαστε από το 2015 μαζί. Με τον Δημήτρη χωρίσαμε κάποια στιγμή γιατί ήταν το πρόβλημα της «σύγκρουσης» θα έλεγα δύο πρωταθλητών. Μετά από 3,5 χρόνια είχαμε πολλά να διαχειριστούμε στο ίδιο σπίτι, αλλά θα το έλεγα πως ήμασταν δύο «κουτσοί» σε ένα σπίτι, που θέλουν να αντεπεξέλθουν σε υψηλό επίπεδο δεν ήταν εύκολο. Νομίζω ότι βρεθήκαμε πάλι μαζί, γιατί είχαμε φύγει από τον πρωταθλητισμό και αισθανόμασταν σαν φυσιολογικοί άνθρωποι. Νομίζω ότι ο Δημήτρης είναι ο μοναδικός άνθρωπος που θα ήθελα να είμαι μαζί του. Είμαι πάντως άτομο και όσοι με ξέρουν το γνωρίζουν ότι όταν τελειώνει μια οποιαδήποτε σχέση, δεν γυρίζω στο ίδιο πρόσωπο γιατί πιστεύω ότι έχει κλείσει ο κύκλος. Ο Δημήτρης είναι ο πρώτος άνθρωπος που γυρίζω πίσω! Θεωρώ ότι είναι κάτι πολύ σημαντικό στη ζωή μου».

Στην ερώτηση φυσικά για σχέδια γάμου, χαμογελώντας η Μαρία είπε:

«Είχαμε αρραβωνιαστεί το καλοκαίρι του 2018. Τώρα περιμένω δεύτερη πρόταση!».

Μαρία είναι σημαντικό να υπάρχει εκπρόσωπος αθλητών στο Δ.Σ. Πως είδες τον εαυτό σου σε αυτό το διάστημα που κατείχες τη θέση;

«Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει εκπρόσωπος αθλητών στο Διοικητικό Συμβούλιο. Γιατί έχει άποψη για πράγματα που αφορούν τους αθλητές. Το καλό είναι ότι μπορείς να μάθεις τα πάντα που αφορούν όλο το φάσμα του στίβου. Να το μεταφέρεις στους αθλητές και να πάρεις γνώμες. Αλλά είναι απαιτητικό και δύσκολο γιατί δεν ασχολείσαι μόνο με το κομμάτι των αθλητών. Μπαίνεις στη διαδικασία να ασχοληθείς με τα πάντα. Από επιτροπές, αγώνες, οικονομικά, χορηγίες κ.λπ. Ο όγκος είναι μεγάλος. Ίσως θα έπρεπε ο αθλητής να ψηφίζει μόνο για τα θέματα των αθλητών, αλλά δεν ξέρω αν αυτό είναι εφικτό. Εγώ ήμουν εν ενεργεία αθλήτρια όταν μπήκα στο Συμβούλιο από την προηγούμενη διοίκηση και ζορίστηκα πολύ. Δύσκολο πάντως, να είσαι εν ενεργεία αθλητής και να είσαι και στο συμβούλιο. Είναι πρακτικό το ζήτημα».

Άκουσες όμως και καλά και κακά σχόλια. Κάποιοι σου επιτέθηκαν όταν κατηγόρησες την Πολιτεία και τον αρμόδιο υφυπουργό Αθλητισμού.

«Θέλω να τονίσω ότι πάντοτε είμαι και ήμουν υπέρ των αθλητών. Δεν με ενδιαφέρον τα κόμματα και η πολιτική. Είτε λέγεται κ. Αυγενάκης ή οποιοσδήποτε άλλος πάλι απέναντι θα ήμουν υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντα των αθλητών. Όποιοι με ξέρουν γνωρίζουν ότι δεν κρύβομαι πίσω από τα λόγια μου. Αυτό που θέλω να το πω, θα το πω. Από την άλλη οι ίδιοι οι πολιτικοί μας έβαλαν να εμπλακούμε, οπότε πως να μην έχω και έχουμε άποψη οι αθλητές. Προσωπικά όσο καιρό ήμουν εκπρόσωπος προσπάθησα να βελτιώσω ότι αφορά τους συναθλητές μου. Οικονομικό επίπεδο, προετοιμασίες, ταξίδια κ.λπ. Βοήθησα όσο μπορούσα».

Τώρα παραμένεις στο σύλλογο των αθλητών.

«Κάναμε τον σύλλογο αθλητών. Τον Πανελλήνιο Σύλλογο Αθλητών Κλασικού Αθλητισμού (ΠΣΑΚΑ). Το ξεκίνησα με πρώτη βάση τον σχεδιασμό των αθλητών. Είναι πολύ δύσκολο να επικοινωνήσεις με τους χιλιάδες αθλητές που υπάρχουν. Οπότε υπάρχει μια βάση και θέλω τώρα ο σύλλογος να αυξηθεί. Θα προσπαθήσω να γράψω μέλη γιατί πρέπει οι αθλητές να εκφράζουν την άποψή τους. Και ο σύλλογος είναι αυτός που δίνει τη δυνατότητα. Οι γνώμες τους, οι προτάσεις τους μπορούν να μεταφερθούν από τον εκπρόσωπο στον ΣΕΓΑΣ ή ακόμη και στην Πολιτεία. Πάντως, πρέπει να ξεπεράσουμε και τη νοοτροπία του εν ενεργεία και μη εν ενεργεία. Δηλαδή, ένας αθλητής είναι καλός για εκπρόσωπος όταν είναι εν ενεργεία και κακός όταν δεν είναι; Δεν έχουν άποψη οι αθλητές που δεν είναι ενεργοί;».

Η γνώμη σου για τη νέα διοίκηση;

«Γενικά πιστεύω ότι οι άνθρωποι που θέλουν το καλό του αθλητή, του προπονητή, του σωματείου και γενικά του στίβου, συμπλέουν μαζί και φέρνουν αποτέλεσμα, χωρίς να βάζουν τα προσωπικά τους συμφέροντα.

Σε ό,τι αφορά τώρα τη Διοίκηση. Θεωρώ ότι η Σοφία Σακοράφα έφερε την αλλαγή. Ήρθε δυναμικά και ακόμη και τώρα δουλεύει με σκοπό να αλλάξει την Ομοσπονδία προς το καλύτερο. Και αυτό φάνηκε και φαίνεται προς τα έξω. Για να μην πω και για τις χορηγίες, που ποτέ δεν είχαμε σαν Ομοσπονδία τόσες πολλές και οι περισσότερες πάνε προς τους αθλητής. Για μένα έρχεται η άνθηση, γιατί ο στίβος έκανε μια κοιλιά. Αυτό είναι θετικό. Προσωπικά της βγάζω το καπέλο για τα όσια έχει υπομείνει. Πολύ δυνατός άνθρωπος.

Πέρα από τη Σοφία είναι και νέα πρόσωπα. Ένα από αυτά είναι ο Κώστας Κεντέρης. Αν δεν είχαμε τον Κώστα Κεντέρη οι χορηγίες δεν θα ήταν τόσο καλές. Ο Κώστας έχει βγει μπροστά. Πραγματικά είναι πολύ ευχάριστο αυτό. Από την άλλη στεναχωριέμαι πολλές φορές, που υπάρχουν δημοσιεύματα τύπου ο «Κωστάκης» και που τον κακοχαρακτηρίζουν. Είναι άσχημα. Διότι αυτός ο άνθρωπος, είναι ο Κώστας Κεντέρης. Είναι πρότυπο των παιδιών που έρχονται στον κλασικό αθλητισμό. Όταν μιλάς με αυτό τον τρόπο είναι τουλάχιστον ύβρις και αγένεια. Ο Κώστας έχει γυρίσει, έχει βάλει πλάτη να αλλάξουν τα πράγματα. Και αυτό δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει».

Γυναίκα πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ. Και εσύ ως εκπρόσωπος. Πώς βλέπεις το ρόλο της γυναίκας στον αθλητισμό και τον στίβο;

«Πρώτη φορά που έχουμε γυναίκα πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ. Η αλλαγή, έφερε αλλαγή στα πράγματα! Θεωρώ ότι εμείς οι γυναίκες είμαστε πολύ οργανωτικές. Έχουμε άλλη ενέργεια. Πιστεύω ότι δίνουμε με το δικό μας τρόπο μια ώθηση. Καλό είναι πάντως, να έρχονται μπροστά νέοι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση να βοηθήσουν την Ομοσπονδία. Καλό είναι να μπουν και άλλες γυναίκες».

Η άλλη μεγάλη σου αγάπη, η μαγειρική παραμένει; Τι θα μας μαγειρέψεις. Καλύτερα φαγητό ή γλυκό;

«Φαγητό καλύτερα. Οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς. Δεν έχω κάποια σπεσιαλιτέ. Όποιο φαγητό μου ζητήσει κάποιος θα προσπαθήσω να το φτιάξω. Προσωπικά κοιτάζω όταν έχω τραπέζι, ποιοι είναι καλεσμένοι, την περίοδο που γίνεται. Επειδή είμαι τελειομανής θα ψάξω μέρες πριν τι και πως. Θα οργανωθώ καλά. Μαγειρεύω τα πάντα. Έχω αγαπημένο σεφ τον Δημήτρη Παπαζυμούρη και διαβάζω συνταγές του και βλέπω τεχνικές του. Παρ’ όλα αυτά δεν παρακολουθώ εκπομπές μαγειρικής στην τηλεόραση».

Η Μαρία ξεκίνησε με τον στίβο από το δημοτικό, μετέχοντας σε σχολικούς αγώνες. Αρχικά έπαιζε βόλεϊ με την ομάδα του σχολείου της. Εκεί στην ανίχνευση ταλέντων την επέλεξαν για στίβο, αλλά αρχικά δεν της άρεσε.

Αργότερα στο γυμνάσιο, ο καθηγητής της Φυσικής Αγωγής Μ. Χαμηλάκης μίλησε με τον παλιό της προπονητή τον Μιχάλη Γωνιωτάκη. Δοκίμασε διάφορες αποστάσεις, μέχρι το 2009 που έκανε καθαρά σπριντ. Με τον Μιχάλη Γωνιωτάκη έμεινε από το 2004 μέχρι τις αρχές του 2016 που συνέχισε με προπονητή τον Κώστα Ηλία.

Σου άρεσαν από την αρχή τα σπριντ ή ήθελες κάποιο άλλο αγώνισμα;

Εξ αρχής μου άρεσαν τα σπριντ. Ήμουν γρήγορη από μικρή και μου άρεσε ο ανταγωνισμός. Δεν νομίζω να έκανα κάποιο άλλο αγώνισμα.

Έχεις μετανιώσει για κάτι;

«Κάποιες φορές έχω κάνει λάθη που θα ήθελα να είχα αποφύγει. Όμως ακόμα και αυτά τα λάθη ήταν δικές μου επιλογές και όχι κάποιου άλλου, οπότε δεν μετανιώνω».