Η πρώτη μεγάλη κρίση επί Νταμπράουσκας
Η αγωνιστική ανυπαρξία, το προβλέψιμο 3-5-2 και ο «Ντάμπρα» που βιώνει την πρώτη του μεγάλη κρίση στον ΟΦΗ.
Ο αναγνώστης του Capitano.gr και φίλαθλος του ΟΦΗ, Μάνος Χαχλιούτης, γράφει στη στήλη «inbox» για την αγωνιστική κρίση του ΟΦΗ, τη διακοπή-βάλσαμο και την επιτακτική ανάγκη να βρει λύσεις ο Βάλντας Νταμπράουσκας.
Ο ΟΦΗ βρίσκεται σε αγωνιστική κρίση, η ηρεμία αποτελεί παρελθόν και ζητούνται άμεσες απαντήσεις και λύσεις εκ των έσω, με τον Βάλντας Νταμπράουσκας να πρέπει να σηκώσει μανίκια, να πραγματοποιήσει τις απαιτούμενες ενέργειες και να κάνει κι εκείνος την αυτοκριτική του.
Βρισκόμαστε στα μέσα Νοεμβρίου, μπήκαμε αισίως στην τελευταία διακοπή λόγω των εθνικών ομάδων μέχρι τον Μάρτιο του 2024 και ο ΟΦΗ καλείται να την εκμεταλλευτεί και να επαναφέρει το καλό κλίμα και την ηρεμία.
Μία διακοπή - βάλσαμο για τον Λιθουανό τεχνικό και την ομάδα, μετά τις συνεχόμενες κακές εμφανίσεις μετά την διακοπή του Οκτωβρίου. Μια διακοπή που μεσολάβησε μετά τη μεγάλη νίκη κόντρα στην ΑΕΚ (2-0) και την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου (3-5 στην έδρα των Χανίων) και δυστυχώς ο ΟΦΗ δεν επέστρεψε ποτέ μετά από αυτή τη διακοπή.
Όπως λένε, τις περισσότερες φορές ειρωνικά (όπως και στην περίπτωση του ΟΦΗ) "η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται", έτσι κι έγινε στην Κηφισιά μέσω... Λαμίας, με την ομάδα του Νταμπράουσκας να πραγματοποιεί μια απαράδεκτη εμφάνιση και να μην μπορεί να κερδίσει (0-0) την Κηφισιά των δέκα παικτών. Η συνέχεια ήταν ανάλογη απέναντι στον Ολυμπιακό (0-2), μια μικρή αγωνιστική βελτίωση υπήρξε με τον Πανσερραϊκό, στην ήττα με 2-1, με τον Νταμπράουσκας να παρουσιάζεται... ντεφορμέ, όμως το ποτήρι ξεχείλισε για τον κόσμο στην εντός έδρας αναμέτρηση με τον ΠΑΣ Γιάννινα (1-1).
Ο ΟΦΗ δεν βγήκε ποτέ στον αγωνιστικό χώρο του «Θεόδωρος Βαρδινογιάννης» και το τελικό αποτέλεσμα έφερε (δικαίως) τεράστια γκρίνια και απογοήτευση. Και για να το πω πιο σωστά, δεν ήταν το τελικό αποτέλεσμα που έφερε την γκρίνια αλλά η συνολική εικόνα του ΟΦΗ από το ματς με την Κηφισιά και μετά.
Μία εικόνα που κατά την άποψη μου έχει την εξήγηση της και θα προσπαθήσω να παρουσιάσω κάποια δεδομένα του προβλήματος.
Δεδομένο πρώτο:
Φαίνεται ότι το σύστημα 3-5-2 δεν έχει πια μέλλον στο αγωνιστικό πλάνο του ΟΦΗ. Οι ποδοσφαιριστές που το υπηρετούν δείχνουν εξαιρετικά κουρασμένοι με αποτέλεσμα τα προβλήματα στα στόπερ, στις πτέρυγες και στα χαφ να είναι τεράστια. Τις περισσότερες φορές οι μπακ του ΟΦΗ (Θοράρινσον - Αμπάντα από αριστερά και Λάρσον - Μαρινάκης από δεξιά) κάνουν κούρσες, φτάνουν στην αντίπαλη περιοχή και αν χαθεί η μπάλα, τότε ο ΟΦΗ ξεκινάει να... τρέχει χωρίς να προλαβαίνει. Δεν υπάρχει κάποιος στις πτέρυγες με αποτέλεσμα οι δύο στόπερ (Καρώ και Βούρος στις περισσότερες περιπτώσεις) να χρειαστεί να γίνουν μπακ και να υπάρχει κενό και στα στόπερ με την απουσία τους.
Δεδομένο δεύτερο:
Οι χαφ του ΟΦΗ χρειάζεται να κουβαλούν αρκετά τη μπάλα σε όλες τις αναμετρήσεις και να παίρνουν ρόλους που δεν είναι στις αρμοδιότητες τους ή στα χαρακτηριστικά τους. Πόσες φορές έχουμε δει τον Γαγιέχος να προωθείται και να προσπαθεί να φτιάξει παιχνίδι και να παίζει ουσιαστικά σαν δεκάρι και να πατάει περιοχή, αφήνοντας κενό στη μεσαία γραμμή; Πόσες φορές έχουμε δει τον Μεγιάδο να είναι εκείνος που δέχεται την τελική πάσα σε φάση επίθεσης με αποτέλεσμα (λόγω των χαρακτηριστικών του) αυτές οι επιθέσεις να πηγαίνουν στράφι; Ποια είναι η λογική του να προσπαθείς να κάνεις επίθεση και ο τελικός αποδέκτης σου να είναι το αμυντικό χαφ της ενδεκάδας; Προσπαθώ κάπου εδώ να κατανοήσω τι ακριβώς δουλεύεται στην προπόνηση...
Δεδομένο τρίτο:
Σε αυτό το σύστημα, χρειάζεσαι έναν σέντερ φορ ο οποίος θα μπορεί να κατεβάσει τη μπάλα, θα παίρνει την πρώτη μπαλιά και θα ανοίγει το παιχνίδι στους συμπαίκτες τους. Όπως έκανε για παράδειγμα πριν περίπου δέκα χρόνια ο Θανάσης Παπάζογλου και όπως συνήθιζε να παίζει ο Πάτρικ Βουό. Δυστυχώς, αυτό είναι κάτι που ο Φελίπε δε μπορεί να το κάνει και το έχουμε δει πάρα πολλές φορές στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια. Θα αναφέρω το παράδειγμα της αναμέτρησης με τον ΠΑΣ όπου ο Φελίπε δέχτηκε βαθιά μπαλιά τουλάχιστον δέκα φορές και δε μπόρεσε να πάρει μια κεφαλιά ή να βάλει σωστά το σώμα του και να δημιουργήσει μια προοπτική επίθεσης. Όταν στο 3-5-2 οι βαθιές μπαλιές πηγαίνουν στο κενό, τότε υπάρχει πρόβλημα.
Δεδομένο τέταρτο και τελευταίο (για την ώρα):
Ο ΟΦΗ αυτή τη στιγμή, με τους τραυματισμούς τον Μπάκιτς και Τοράλ, δεν έχει κάποιον ποδοσφαιριστή που να μπορεί να δημιουργήσει. Να μπορεί να βάλει τη μπάλα κάτω και να συνεπάρει και τους συμπαίκτες του. Έναν δημιουργό που με μια πάσα θα μπορέσει να σου ξεκλειδώσει την αντίπαλη άμυνα. Για να το πω καλύτερα, έχει τον Νέιρα αλλά για κάποιον λόγο δεν χρησιμοποιείται αρκετά. Δε μπορώ να γνωρίζω τον λόγο, αλλά το ποδόσφαιρο που έπαιξε ο Νέιρα από τη στιγμή που μπήκε στο ματς με τον ΠΑΣ, το πάθος και την ενέργεια που έβγαλε, είναι κάτι που δεν πρέπει να βρίσκεται στον πάγκο. Όταν έχεις έναν τέτοιο ποδοσφαιριστή, η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός. Κάτι παρόμοιο ισχύει με την περίπτωση του Μοσκέρα. Ο Κολομβιανός θεωρώ πως είναι ένας ποδοσφαιριστής που έχει αδικηθεί αρκετά και το σύστημα τον... πνίγει. Είναι κρίμα να χαραμίζονται παίκτες με ποιότητα και να μην γίνεται η παραμικρή προσπάθεια για αλλαγή συστήματος, έστω για μια αναμέτρηση. Εξάλλου, χειρότερα η ομάδα δεν γίνεται να αγωνιστεί.
Ο ΟΦΗ αγνοεί τη νίκη κόντρα σε ομάδες που έχουν ίδιους ή ακόμα και κατώτερους στόχους από εκείνον. Δε μπορώ να σκεφτώ τον λόγο που ο Νταμπράουσκας δεν πηγαίνει σε κάποια εναλλακτική συστήματος και συνεχίζει με το 3-5-2 που δυστυχώς σχεδόν όλες οι ομάδες το έχουν διαβάσει και ξέρουν πώς να παρουσιαστούν απέναντι στον ΟΦΗ. Όπως επίσης είναι ένα σύστημα που χρειάζεται αρκετές εναλλακτικές, δεν γίνεται για παράδειγμα να έχεις δύο χρόνια σερί τον Λάρσον χωρίς ξεκούραση να παίζει όλη την πλευρά ή να διώχνεις 3-4 σέντερ φορ και να μην παίρνεις κανέναν να πλαισιώσει τον Φελίπε. Ακόμα και στην άμυνα οι παίκτες που αποκτήθηκαν φαίνεται να έχουν τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Απόστολο Διαμαντή που είχε βρει εξαιρετική χημεία με Πασαλίδη και Βούρο και βρισκόταν στην καλύτερη φάση της καριέρας του.
Ο Νταμπράουσκας καλείται να βρει άμεσα λύσεις και να κάνει κι εκείνος την αυτοκριτική του. Φαίνεται να χάνει το μυαλό του τις τελευταίες εβδομάδες και αρκετές κινήσεις του και αντιδράσεις του το αποδεικνύουν. Η διακοπή είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεται ο ΟΦΗ για να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά, να δει τα λάθη του, να ζυγίσει τις καταστάσεις και να βρει λύσεις σε φλέγοντα ζητήματα. Οι τρεις νίκες στον πρώτο γύρο (με δύο ματς να απομένουν) είναι κάκιστος απολογισμός όταν ο στόχος σου, από επίσημα χείλη εντός της ομάδας, είναι η εξάδα.
Ανασύνταξη, ηρεμία και ελπίζουμε να δούμε τις απαραίτητες διορθώσεις κόντρα στον Βόλο (24/11 - 18:15) που θα φέρουν άμεσες βελτιώσεις και θα γυρίσουν τον διακόπτη και το κλίμα εντός και εκτός συλλόγου.
