Και τώρα τι κάνουμε;
Είναι το πρόβλημα ο φαν Σιπ; Αναρωτιέται ο Σταύρος Καραΐνδρος
Και τώρα τι θα απογίνουμε χωρίς βαρβάρους; Η Εθνική δεν μπόρεσε να κάνει το θαύμα (γιατί περί θαύματος πρόκειται όταν θες να κερδίσεις την Ισπανία που επίσης "καίγεται" για βαθμούς), πάει και το "πλάνο Κατάρ", μένουμε Ελλάδα, τυπική διαδικασία το τελευταίο παιχνίδι του ομίλου την προσεχή Κυριακή και έζησαν καλά κι εμείς καλύτερα.
Από σήμερα ανοίγει η κουβέντα για την επόμενη μέρα της Εθνικής. Ακόμα μία επόμενη μέρα, από το 2014 και μετά, την τελευταία μας παρουσία σε τελική φάση. Επτά χρόνια φαγούρας, σαν τους γάμους ένα πράμα, η Εθνική δεν μπορεί να ορθοποδήσει, να βρει τα πατήματά της για το αύριο, να μπει σε ένα ποδοσφαιρικό καλούπι.
Ρανιέρι, Μαρκαριάν, Αναστασιάδης, φαν Σιπ, τα δοκιμάσαμε όλα τα μοντέλα. Από ιταλική άμυνα, μέχρι "βοήθα Παναγιά" και φτάσαμε στο "παιδί του Κρόιφ". Θα ρίξουμε όλο το φταίξιμο στον Ολλανδό; Προφανώς και όχι. Δεν ήμασταν για τον κάλαθο των αχρήστων, αλλά σίγουρα δεν ήμασταν ανταγωνιστικοί στη συνολική μας παρουσία.
Λίγο με τη Σουηδία στο ΟΑΚΑ, ένα ημίχρονο με τη Σουηδία εκτός, κάτι δείξαμε με την Ισπανία επίσης εκτός, λίγο από 'δω, λίγο από 'κει, προκοπή δεν είδαμε. Αποσπασματικά καλές εμφανίσεις, διάρκεια δεν είχαμε. Και όπως αποδείχθηκε, ταυτότητα.
Είμαι από αυτούς που επιμένω ότι αυτή η Εθνική είναι καλύτερη από την Εθνική του 2004. Όχι, δεν έβαλα κάτι στον καφέ, αλλά σε ατομική ποιότητα παικτών υπερτερεί. Τι δεν είναι; Ομάδα. Ένα σύνολο ποδοσφαιριστών με ταυτότητα, πάθος, ψυχή, στεγανά στα αποδυτήρια, σοβαρότητα, αυτοπεποίθηση.
Είναι, λοιπόν, το πρόβλημα ο φαν Σιπ; Τον Ολλανδό όπως και τους προηγούμενους κάποιος τους έφερε. Οι επικεφαλής, λοιπόν, αν σκαμπάζουν από ποδόσφαιρο και όταν αποφασίσουν να δώσουν τη σημασία που πρέπει στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα για να σταματήσουν οι κατραπακιές, να κάτσουν και να δουν τι ακριβώς θέλουν. Ποιο είναι το πλάνο τους για την Εθνική ομάδα; Πώς από το Α θα φτάσουμε στο Ω. Και όταν το βρουν, θα βρουν και τον προπονητή. Μέχρι τότε, μεμψιμοιρία και κάτι στενοχωρημένες εικόνες σαν αυτή του ΟΑΚΑ χθες βράδυ με 15.000 κόσμου, ένα μόνο σύνθημα (Ελλαδάρα βάλε ένα γκολ την ώρα που έκανε επίθεση η Εθνική, ταβάνι η καλτίλα) και ένα τεράστιο ερωτηματικό να αιωρείται πάνω από το Ολυμπιακό Στάδιο.
Η πρόκριση δεν χάθηκε στο χθεσινό παιχνίδι με την Ισπανία. Η πρόκριση χάθηκε στα θεωρητικά εύκολα. Η πρόκριση γενικά χάνεται επειδή δεν ασχολούνται αυτοί που πρέπει σοβαρά με την Εθνική. Αν, λέω αν, το κάνουν τότε θα αποφασίσουν και τι θέλουν για τον πάγκο της Εθνικής.
