Κουτσουπιάς στο Capitano: «Δεν ξεχνώ το '97...»

Το όνομα Γιώργος Κουτσουπιάς δεν περνάει απαρατήρητο. Για τον κόσμο του ΟΦΗ έχει μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά τους για εκείνο το, ιστορικό, γκολ στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Παναθηναϊκό το 1997, που έβγαλε τον ΟΦΗ στην Ευρώπη και ταυτόχρονα άφησε εκτός τους «πράσινους». Ένα γκολ με τη δική του ιστορία, τη δική του διαδρομή μέσα στο χρόνο, τα δικά του συναισθήματα που γέννησε εκείνη η επιτυχία.

Την προσεχή Κυριακή οι δύο ομάδες κοντράρονται στο -κεκλεισμένων των θυρών- ΟΑΚΑ, σε ένα ματς που δεν έχει καμία σχέση με αυτό πριν από 22 χρόνια. Ένα παιχνίδι με μονόπλευρο ενδιαφέρον, αφού επί της ουσίας ο ΟΦΗ είναι αυτός που έχει βαθμολογικό κίνητρο, αλλά εξίσου σημαντικό στις συναντήσεις των δύο ομάδων όλα αυτά τα χρόνια.

Ο Γιώργος Κουτσουπιάς, ο οποίος πλέον δραστηριοποιείται με μεγάλη επιτυχία στο εμπόριο κρασιών όντας ιδιοκτήτης της φίρμας OINOTEKA, «κληρονομώντας» τη μεγάλη του αγάπη για το κρασί από τον σπουδαίο Ιβιτσα Οσιμ, μιλά στο Capitano.gr για το παιχνίδι της Κυριακής, αναφέρεται στη νέα εποχή του ΟΦΗ με τον Μιχάλη Μπούση, θυμάται το 1-1 του '97, ενώ δεν θα μπορούσε να μη πει δύο λόγια και για τον γιο του Ηλία που διαγράφει τη δική του διαδρομή στο ποδόσφαιρο.

«Τα παιχνίδια ανάμεσα σε ΟΦΗ και Παναθηναϊκό είχαν πάντα ενδιαφέρον για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Τα τελευταία χρόνια όμως δεν έχουν την αίγλη του παρελθόντος. Βαθμολογικά ο ΟΦΗ χρειάζεται τους βαθμούς της νίκης για να αποφύγει τη ζώνη του υποβιβασμού και φυσικά εύχομαι και ελπίζω να πετύχει μια νίκη που θα είναι σημαντική για την προσπάθεια που καταβάλλουν όλοι στην ομάδα για την παραμονή στην κατηγορία», τόνισε αρχικά ο Κουτσουπιάς, ο οποίος γυρίζει το χρόνο πίσω και θυμάται τις στιγμές που του έχουν μείνει στη μνήμη από τον αγώνα του ΟΑΚΑ που έβγαλε τον ΟΦΗ στην Ευρώπη:

«Η πρώτη στιγμή την οποία δε θα ξεχάσω ποτέ και έχει χαραχθεί ανεξίτηλα στη μνήμη μου είναι το γκολ που έβαλα και τα έξαλλα πανηγύρια στην αγκαλιά του Ρίζνιτς δευτερόλεπτα μετά. Προσπαθούσαμε να ηρεμήσουμε και να συγκεντρωθούμε στο παιχνίδι γιατί ήθελε περίπου 20’ να τελειώσει. Η δεύτερη επίσης, πολύ βαθιά χαραγμένη στη μνήμη μου, στιγμή ήταν όταν ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη του ματς. Κοιταζόμασταν ο ένας με τον άλλο, πανηγυρίζαμε και προσπαθούσαμε στα αποδυτήρια να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της επιτυχίας μας. Τη συμμετοχή μας στο UEFA. Τεράστιες στιγμές, από τις πιο έντονες στην ποδοσφαιρική μου καριέρα και βαθιά ριζωμένες στην καρδιά μου».

«Μία νέα πνοή στον ΟΦΗ»

Ο ΟΦΗ διανύει νέα μονοπάτια, αυτή τη φορά με τον Μιχάλη Μπούση και θέλει να γίνει ξανά μεγάλος και δυνατός. Ο Κουτσουπιάς καταθέτει την άποψή του: «Τον κ.Μπούση δεν τον γνωρίζω για να εκφέρω άποψη. Για μένα όμως θετικό είναι ότι στηρίζεται από το Γιάννη Σαμαρά, ο οποίος έχει αφήσει χρόνια τώρα τα διαπιστευτήριά του στο χώρο του ποδοσφαίρου. Έχει αρωγό σε αυτή του την προσπάθεια το γιο του Γιώργο, ένα παιδί με επιτυχημένη πορεία σε υψηλό επίπεδο στο χώρο του ποδοσφαίρου, συνεσταλμένο και με ηγετική φυσιογνωμία και ο ΟΦΗ αυτή τη στιγμή έχει ανάγκη από τέτοιους ανθρώπους. Φυσικά αξίζει να αναφερθώ και στον Ηλία Πουρσανίδη, πρώην συμπαίκτη μου και πολύ καλό παιδί επίσης που εμπλέκεται ενεργά σε αυτή τη νέα προσπάθεια. Θεωρώ λοιπόν πως μπορούν να δώσουν μια νέα πνοή στον ΟΦΗ μας, που τα τελευταία χρόνια μαστίζεται από πολλά προβλήματα. 

Επίσης, βλέποντάς το και από το πρίσμα του γονιού, μιας και έχω και το μικρό μου γιο Φώτη στις ακαδημίες νομίζω πως στόχος πρέπει να είναι η σωστή εκπαίδευση σε θέματα ποδοσφαίρου αλλά και μια γενικότερη διαπαιδαγώγηση έτσι ώστε όλα τα παιδιά να αποκτούν αρχές και αξίες που θα τους χρησιμεύσουν σε όλη τους τη ζωή. Σκοπός είναι ένα παιδί να απολαμβάνει αυτό που κάνει. Και όλα αυτά χτίζονται μόνο μέσα από τη σωστή νοοτροπία. Και ο Γιάννης την έχει. Άρα πιστεύω πως ο ΟΦΗ θα κάνει βήματα προόδου τα επόμενα χρόνια αν η συγκεκριμένη προσπάθεια ευδοκιμήσει και στηριχθεί από όλους μας».

«Ο Ηλίας απολαμβάνει αυτό που κάνει»

Και επειδή η κουβέντα πήγε στον γονιό Κουτσουπιά, δεν θα μπορούσε να μη γίνει κουβέντα για τον μεγάλο του γιο, τον Ηλία, που διαπρέπει στην Ιταλία: «Ο γιος μου μεγάλωσε  έχοντας σαν στάση ζωής  τον αθλητισμό. Από βρεφική ηλικία συμμετείχε σε αθλητικές δραστηριότητες. Όταν όμως τον ξεκινήσαμε στο ποδόσφαιρο, ο συγκεκριμένος χώρος τον κέρδισε. Είναι ένα παιδί με πολύ καλή αντίληψη, αγαπάει και απολαμβάνει αυτό που κάνει, έχει πείσμα και θέληση και δουλεύει καθημερινά για να πετύχει τους στόχους που έχει θέσει.. Είμαστε περήφανοι  για ότι έχει καταφέρει μέχρι τώρα σε αυτό το χώρο και ελπίζω να κατακτήσει όλα του τα όνειρα».

Για τον επίλογο, αφήσαμε τη γνώμη του για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πάνω σε αυτό θα μπορούσε να γίνει μία ατέρμονη συζήτηση, αλλά μέσα σε λίγες λέξεις ο Γιώργος Κουτσουπιάς στάθηκε στα πραγματικά προβλήματα που μαστίζουν τον χώρο: «Το ελληνικό ποδόσφαιρο σε σχέση με τα χρόνια που έπαιζα εγώ, αντί να εξελιχθεί και να κάνει βήματα μπροστά δυστυχώς θα έλεγα πως έχει μείνει στάσιμο και έχει κάνει και σε κάποιες περιπτώσεις και οπισθοδρομικά βήματα. Δεν υπάρχουν υποδομές, προπονητικά κέντρα, κίνητρα οικονομικά και γενικότερα  δεν γίνεται σωστή δουλειά γιατί δεν υπάρχει οργάνωση. Είμαστε πολλά χρόνια πίσω σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές και παγκόσμιες χώρες που επενδύουν στο ποδόσφαιρο και δίνουν την ευκαιρία σε αθλητές να ξεχωρίσουν και να διακριθούν. Υπάρχει διαφορά νοοτροπίας και οργάνωσης η οποία πρέπει να αλλάξει για να προχωρήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο».

Aντίπαλος των Πιρές, Ραβανέλλι και... Μπέκαμ

 *Η Αυστριακή ομάδα του Ίβιτσα Όσιμ είχε σημειώσει τότε μεγάλη επιτυχία μπαίνοντας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ το 1999/00 με αντιπάλους τις Μάντσεστερ Γ. – Μαρσέιγ και Ντιναμό Ζάγκρεμ. Ο Κουτσουπιάς, βρέθηκε αντίπαλος για 18 λεπτά των Σκόουλς, Κιν, Κόουλ, Γιόρκ και Μπέκαμ για 18’ ενώ μπήκε σαν αλλαγή και αγωνίστηκε για 8’ απέναντι στον Ρομπέρτ Πιρές και τον Φαμπρίτσιο Ραβανέλλι, οι δυο τους τότε παίκτες των ‘’Φωκαείς’’

Το βιογραφικό του

Ο Γιώργος Κουτσουπιάς ξεκίνησε την καριέρα του στον Παναιτωλικό και μετά από προτροπή του Μύρωνα Σηφάκη, με τον οποίο υπήρξαν συμπαίκτες, πήγε στον ΟΦΗ. Η συνέχεια τον βρίσκει στο εξωτερικό, στο πλευρό του Ιβιτσα Οσιμ στη Στουρμ Γκρατς, επιστρέφει στην Ελλάδα και παίζει για την Καλλιθέα και την Προοδευτική, ενώ φορά ξανά την φανέλα του αγαπημένου του ΟΦΗ πριν ολοκληρώσει την ποδοσφαιρική του καριέρα.