Λαρσα, Λαρσα... ΟΦΗ μου σε λαχτάρισα!
Με την αύρα της γιορτής, ο ΟΦΗ πέρασε από τον κάμπο! Άρθρο του Δ. Καρυωτάκη.
Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης
Αλλάζει μια ομάδα χαλασμένη και υποτιμημένη; Γίνεται οι παίκτες που δεν μπορούσαν να βγάλουν τα βασικά, να διδάσκουν (για το πρώτο ημίχρονο πάντα μιλάμε) πως πρέπει να παίζει μια ομάδα για να είναι ανταγωνιστική; Γίνεται να περνάς από το ΑΕΛ ARENA και να βγάζεις πάθος, δύναμη, χαρακτήρα και να δείχνεις πως είσαι μια κλάση καλύτερος από αυτή τη Λάρισα; Ναι, όταν είσαι ομάδα του προπονητή σου και αυτός είναι σοβαρός, στιβαρός, πειθαρχημένος και τακτικά άψογος!
Θυμηθείτε μόνο πως από τους κορυφαίους της συνάντησης ήταν ο Σαλσέδο που ήταν τιμωρημένος από τον προπονητή του την προηγούμενη αγωνιστική κι έβγαλε τέτοιο χαρακτήρα, δείγμα πως το μήνυμα πέρασε!
Ομάδα του Κόντη λοιπόν, ε, αυτό λέγαμε από την αρχή πως μ’ ένα στοιχειωδώς σωστό προπονητή που ξέρει να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις και να βελτιώνει μέρα με τη μέρα την ομάδα, ο ΟΦΗ δεν αξίζει να ταλαιπωρείται και να βλέπει όλους τους άλλους πάνω από αυτόν.
Η ομάδα ήταν άψογα στημένη, με καλή κυκλοφορία, κοντά τις γραμμές, με την ποιότητα που του έδιναν οι ακραίοι που επέστρεψαν, Μπόρχα και Χατζηθεοδωρίδης, με τους Καραχάλιο και Ανδρούτσο σε μεγάλη μέρα και κρυφό χαρτί τον Σαλσέδο σε ρόλο ψευτοεννιαριού, πίσω από τον πολύ δραστήριο Θεοδοσουλάκη που στην πρώτη φάση βαφτίστηκε σκόρερ.
Πολύ καλοί και οι σέντερ μπακ που λίγες μάχες έχασαν και βέβαια δεν θα μπορούσαμε να μην σταθούμε στο Λίλο με την απόκρουση της αγωνιστικής, δείγμα πως είναι ένας πολύ μεγάλος και εξελίξιμος τερματοφύλακας… λαχείο πιάσαμε!
Μοναδική παραφωνία ο τρόπος που δέχτηκε η ομάδα την ισοφάριση με τις αργές επιστροφές μετά από κόρνερ δικό μας, όπου ουδείς μάρκαρε! Ευτυχώς η αντίδραση ήλθε γρήγορα με το γκολ του Καραχάλιου και από κει και πέρα αν ο Θεοδοσουλάκης συμπεριφερόταν διαφορετικά στα τετ-α-τετ, δεν θα μας έβγαινε αυτό το καρδιοχτύπι στο β’ μέρος όπου πήραμε το υπερπολύτιμο διπλό με την απογείωση και τη θεϊκή απόκρουση του Λίλο.
Μεγάλη νίκη και το μυαλό μας γύρισε άθελα μας τέσσερα χρόνια πίσω τον Απρίλιο του 2021, όταν το γκολ του Ντε Γκουζμάν στη Λάρισα του συγχωρεμένου του Κούγια μας κράτησε τότε στην κατηγορία. Ναι, δεν παίζαμε την κατηγορία στο τωρινό ματς, αλλά ήταν μια νίκη - ανάσα, ξεκόλλημα από το βυθό, που φέρνει ηρεμία, καταλλαγή, αγορά χρόνου ως τις μεταγραφές, πίστη στο πλάνο του Κόντη και άμεση εξαργύρωση της γιορτής του Σαββάτου που δείχνει πως ο ΟΦΗ μπορεί και πάλι να γίνει…δαγκανιάρης!
Δεν κατακτήσαμε τον κόσμο, αλλά αλώσαμε το θεσσαλικό κάμπο, τη μόνη ομάδα που δεχόμαστε ως ίση κι ας έβγαλαν οι φίλαθλοι της Λάρισας κακία και μικρότητα με τα συνθήματα τους. Δεν πειράζει, είναι δύσκολο να καταπιείς πως χάνεις το ντέρμπι με τον ΟΦΗ και πως μ’ αυτό το υλικό είναι δύσκολο να μείνεις κατηγορία.
Τώρα περιμένουμε το άλλο πουλέν της Θεσσαλίας με ψυχολογία στα ύψη, με το μαχαίρι στα δόντια κι ελπίζουμε το Νους θεραπευμένο από τους δαίμονες που τον κατατρώγουν! Ε, ψιτ και τον κόσμο πια στην εξίσωση !
