Νέα επίθεση Βασιλακόπουλου στον Αυγενάκη

- Ο νόμος που ψηφίστηκε σας φωτογραφίζει. Μοιάζει να είναι δηλαδή ένας νόμος που αφορά κυρίως εσάς και την Ομοσπονδία μπάσκετ. Πώς το αντιμετωπίζετε όλο αυτό;

Όχι, δεν ισχύει ακριβώς σωστό αυτό. Ο νόμος είναι 70 και πλέον σελίδες και μέσα σε αυτόν τον νόμο που δεν έχει σχέση με το αθλητικό κίνημα -  είναι μία επικύρωση σύμβασης και άλλες διατάξεις - λέει: Επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας, για τη χειραγώγηση των αθλητικών αγώνων και άλλες διατάξεις. Στις άλλες διατάξεις, λοιπόν, πέρασε ένα άρθρο που ακριβώς αναφέρεται στις διαδικασίες εκλογής των μελών  των αθλητικών Ομοσπονδιών. Και πότε το κάνουν αυτό; Παραμονές Ολυμπιακού έτους. Μπαίνουμε στο Ολυμπιακό έτος. Και φέρνουν αναστάτωση συνολική στο αθλητικό κίνημα. Η ανακοίνωση της Ολυμπιακής Επιτροπής, που εδώ δεν μπορεί κανείς να πει ότι είναι κατευθυνόμενη είναι πολύ σωστή, ζητάει από τον κύριο Αυγενάκη να αποσύρει το άρθρο, ως απαράδεκτο. Είναι πολύ σκληρή ανακοίνωση. Δυστυχώς, για να είναι αντιμετωπίσιμες αυτές οι ανακοινώσεις των φορέων, όπως είναι η Ολυμπιακή Επιτροπή, πρέπει να υπάρχει κι από την άλλη μεριά σοβαρότητα. Δεν υπάρχει. Δεν ξέρω αν την καταλάβανε κιόλας. Γι’ αυτό και το επαναφέρω. Ας τη διαβάσουν. Όπως λέει και ο Νίκος Αλεβιζάτος, ο μεγαλύτερος συνταγματολόγος που έχουμε σήμερα εν ζωή, είναι εξόχως αντισυνταγματικά και φυσικά αντιδημοκρατικά αυτά που προτείνουν και φυσικά τους περιορισμούς που προσπαθούν να  βάλουν, στου αιρετούς μάλιστα. Υπάρχουν και άλλες τέτοιες γνωμοδοτήσεις. Στην επιθεώρηση Αθλητικού Δικαίου το 2009, ο νομικός Σύμβουλος Στέφανος Δέτσης είχε κάνει σχετική εισήγηση και μιλούσε για τους αιρετούς, οι οποίοι εκλέγονται μέσα από μία διαδικασία μαζικής παρουσίας και προσέλευσης που συγκροτούν η Γενική Συνέλευση του αντίστοιχου αθλητικού σώματος και στέλνουν και στην Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων σύμφωνα με το καταστατικό της ΔΟΕ. Τι είναι δηλαδή η Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων; Το σύνολο των εκπροσώπων των αθλητικών Ομοσπονδιών που εκλέγονται. Στην Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων δεν εκλέγεσαι, απλά γίνεται αποδεκτή η εκλογή που γίνεται από τη Γενική Συνέλευση του αντίστοιχου αθλήματος. Δεν υπάρχει εκλογή λοιπόν. Γι’ αυτό και όλο αυτό το σκεπτικό που σκαρφίστηκαν οι κύριοι αυτοί της Πολιτείας, είναι ανεπίτρεπτο, απαράδεκτο, αντισυνταγματικό και εξόχως αντιαθλητικό. Σε μία περίοδο Ολυμπιακού έτους που χρειαζόμαστε την ενότητα στον χώρο, αυτό λειτουργεί προβοκατόρικα και δημιουργεί προβλήματα.

Δεν έχει καμία δουλειά να παρέμβει η Πολιτεία. Ξέρετε, υπάρχει μία λέξη κλειδί. Είναι ελληνικότατη λέξη και απορώ γιατί κάποιοι προσπαθούν να την ξεπεράσουν. Η λέξη “αυτονομία”. Αυτές είναι οι βασικές αρχές του Ολυμπισμού που επαναλαμβάνεται στην Ολυμπιακή ατζέντα του 2020. Είναι λέξη ελληνική, ας τη σεβαστούμε επιτέλους. Το σέβονται οι τρίτοι. Δεν επιτρέπει την παρέμβαση της Πολιτείας στα θέματα της εκλογής των διοικητικών συμβουλίων των αθλητικών Ομοσπονδιών. Τώρα πώς ο κύριος αυτός νομίζει ότι με αυτά που κάνει, βάζοντας όρια θητειών ή ηλικιών θεωρεί ότι είναι δημοκρατική προσέγγιση, ειλικρινά ας του το ζητήσουν οι κύριοι αυτοί που τον έβαλαν Υφυπουργό. Πρέπει να σεβόμαστε τους κανόνες και τις διατάξεις που υπάρχουν παγκοσμίως. Ξέρετε, άλλη μία φορά είχαν μπει τέτοια όρια, επί Χούντας το 1967 όταν θέλανε να διώξουν τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο. Έβγαλαν έναν νόμο, αναγκαστικό νόμο, έναν ηλικιακό περιορισμό και έτσι τον έβγαλαν. Ο Χρυσόστομος ουδέποτε το αποδέχτηκε αυτό και μέχρι που πέθανε ήταν Αρχιεπίσκοπος και τον αναγνώριζαν και πολλοί. Τον στείλανε στον Ερυθρό Σταυρό, τον άνθρωπο τον είχαν φυλακισμένο χωρίς να είναι καν ασθενής.

Δεν μπορώ να καταλάβω πώς έρχεται μία Κυβέρνηση, ένας Υφυπουργός και υπογράφει έναν τέτοιο νόμο, αντιγράφοντας αυτά που είχαν γίνει επί δικτατορίας το 1967.

Αυτή η παρέμβαση είναι αντισυνταγματική, αντιδημοκρατική του εκπροσώπου της Πολιτείας στο αθλητικό κίνημα, πράγμα το οποίο έχει αποδοκιμαστεί και από τη ΔΟΕ και θα αποδοκιμαστεί πάλι πιστεύω, αφού είναι σε ευθεία αντίθεση με τις θεμελιώδεις αρχές του Ολυμπισμού και με τις παγκόσμιες Ομοσπονδίες. Ήδη η FIBA το έχει αποδοκιμάσει δύο φορές στο παρελθόν αυτό.

 
- Αυτό έγινε. Τι ακριβώς μπορεί να συμβεί αυτή τη στιγμή για να μην ισχύει αυτός ο νόμος. Μπορεί δηλαδή να μην ισχύσει;

Μετά μπορεί να βγάλουν έναν άλλο νόμο. Σε αυτά είναι μάστορες. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου, η Ρωσία πώς συμμετείχε; Δεν μετείχαν οι Ρώσοι, γιατί ο υπουργός ο αντίστοιχος παρενέβη και άλλαξε τη διοίκηση της ομοσπονδίας τους. Και συμμετείχαν κάποιοι αθλητές ως ανεξάρτητοι. Δεν εκπροσωπούσαν τη Ρωσία.

- Κινδυνεύουμε δηλαδή εμείς με κάτι τέτοιο;

Βεβαίως κινδυνεύουμε. Δεν μπορείς να κάνεις τέτοια παρέμβαση.

- Η προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας είναι κάτι που εσείς θέλετε να κάνετε; Και πότε μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο;

Και τώρα μπορεί να γίνει. Πρέπει να γίνει μία πράξη διοικητική για να την προσβάλλεις στο Συμβούλιο Επικρατείας. Αυτά είναι χρονοβόρα. Υπάρχουν και τα ασφαλιστικά μέτρα. Είναι ο νομικός δρόμος τον οποίο οπωσδήποτε θα ακολουθήσουμε, δεν υπάρχει θέμα. Τι θέλουμε να προστατεύσουμε; Την αυτονομία του αθλητικού κινήματος. Είναι εκ των θεμελιωδών αρχών του Ολυμπισμού, της ΔΟΕ και είναι και λέξη ελληνική, ας τη σεβαστούμε.

- Γιατί πιστεύετε ότι η Κυβέρνηση και ο Υφυπουργός θέλουν να περάσουν αυτόν τον νόμο; Γιατί πιστεύετε ότι δεν σας θέλουν;

Δεν είμαι μόνο εγώ, είναι κι άλλοι, απλά ο προσδιορίζουν πιο πολύ σε εμένα. Διότι δεν μπορούν αν με ελέγξουν, δεν τους είμαι αρεστός. Η προσωπική μου διαδρομή δείχνει ότι δεν υποτάσσομαι στις πολιτικές ηγεσίες, ακόμα και όταν ήταν το κόμμα το δικό μου στην εξουσία, γιατί ήμουν μέλος της κεντρικής επιτροπής του συγκεκριμένου πολιτικού φορέα, εγώ και πάλι είχα ελεύθερη φωνή και είναι γνωστή και η αντίθεσή μου και με τους τότε Υφυπουργούς σε διάφορα θέματα. Απ’ ό,τι καταλαβαίνω όλοι οι Πρωθυπουργοί θεωρούν τον αθλητισμό κάτι εύκολο και παραπεταμένο, ότι είναι από τα περισσεύματα.

- Πριν είπατε ότι ο νόμος δεν έχει απόλυτη σχέση με το αθλητικό κίνημα και ότι πέρασε μία διάταξη που αφορά εσάς. Πιστεύετε ότι ήταν προσχηματικό; Ότι ήταν μία αφορμή για να γίνει επί προσωπικού;

Μπορεί να ενοχλεί η παρουσία μου κάποιους.

- Ποιους;

Κοιτάξτε, οι άνθρωποι έχουν και κόμπλεξ. Τον κύριο Αυγενάκη, τι ποιους; Μπορεί να τον ενοχλεί η παρουσία μου. Μπορεί και αυτός να υποκύπτει στην εξυπηρέτηση κάποιων συμφερόντων. Δεν λέω ότι δεν έχω εχθρούς. Είναι γνωστοί οι εχθροί μου και δημοσια. Μπορεί να επηρεάζουν και αυτοί.

- Ποιους θεωρείτε μεγαλύτερους εχθρούς;

Δεν θα μπω σε αυτή τη λογική. Αυτά είναι γνωστά πράγματα και δεν θα δώσω το δικαίωμα να γίνει δημόσιος διάλογος πάλι. Τα βαρέθηκα…

- Υπάρχουν κάποιοι που δεν σας θέλουν… Εσείς γιατί δεν τους λέτε, ωραία αφού δεν με θέλει η Κυβέρνηση, δεν σας θέλω ούτε εγώ;

Πάντα κυβερνά η πλειοψηφία. Ούτε μπορείς να έχεις την παμψηφία. Δεν είμαστε εδώ φασισμός ή δικτατορία. Είμαστε χώρα ελεύθερης βούλησης. Εντάξει και η Κυβέρνηση είναι κόντρα με το 62% του ελληνικού λαού, τι θα πει φεύγω; Όταν η πλειοψηφία είναι εναντίον σου φεύγεις. Αυτή τη στιγμή είναι η μειοψηφία που δημιουργεί θόρυβο. Ο θόρυβος δεν μπορεί να δημιουργεί γεγονότα και καταστάσεις. Πρέπει να αποδοκιμάζεται.

- Θα διεκδικήσετε την προεδρία στις εκλογές του 2020;

Δεν πρόκειται να αποδεχτώ οποιονδήποτε -από πάνω- υπαγορευμένο διωγμό, ο οποίος έρχεται να επαναλάβει τον αναγκαστικό νόμο 3 της Χούντας του 1967. Τότε μπήκαν ορισμένοι περιορισμοί και ηλικιακά κριτήρια. Από εκεί και πέρα, αν η βάση του αθλήματος δέχεται ότι έχω την ικανότητα να συνεχίσω, συνεχίζω. Αν η βάση του αθλήματος που είναι το σύνολο των αθλητικών σωματείων πει “Γιώργο κάτσε στην μπάντα” και πάλι θα το αποδεχτώ.