Νταμπράουσκας: «Ενοχλητικό που δεν κερδίζουμε εντός, αυτό θα αλλάξει»

Στη συνάντηση που είχε την Πέμπτη στο ΒΑΚ με τους δημοσιογράφους, ο Βάλντας Νταμπράουσκας μίλησε για την οδυνηρή όπως την αποκάλεσε ήττα από τον Άρη και τα λάθη της ομάδας του, ενώ επανέλαβε τη φιλοσοφία του σχετικά με τη συζήτηση για το ότι έπαιξε χωρίς φορ στο δεύτερο ημίχρονο μετά τον τραυματισμό του Λουίζ Φελίπε.

«Οταν χτίζεις προσδοκίες είναι ακόμα πιο οδυνηρή η ήττα»

«Δεν μπορείς να είσαι καλά μετά από τέτοια ήττα και όταν έχεις προσδοκίες. Δέχεσαι γροθιά στη μύτη, σκουπίζεις το αίμα και πρέπει να συνεχίσεις να παλεύεις. Ηταν μία σκληρή ήττα, το παραδέχομαι. Ηταν ένα παιχνίδι που κάναμε πολλά λάθη και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτά της άμυνας. Είχαμε για παράδειγμα περισσότερες ενέργειες στην επίθεση από τον Άρη και δεν κάναμε τίποτα. Ο Άρης είχε λιγότερες προσπάθειες, αλλά είχε τα γκολ, είχε σουτ, είχε δοκάρι, εμείς τίποτα.

Επαναλαμβάνω, όμως, πως αυτή είναι η πρόοδος. Χτίζουμε προσδοκίες και μετά είναι ακόμα πιο απογοητευτικό όταν χάνεις. Υπήρχαν προσδοκίες για το παιχνίδι με τον Άρη, αλλά από την άλλη είναι και καλό γιατί μέσα από αυτές τις ήττες καταλαβαίνεις ότι δεν πρόκειται για αστείο, ο κόσμος θέλει, ο κόσμος περιμένει από εσένα και όταν πηγαίνει σπίτι στενοχωρημένος η ευθύνη είναι δική σου. Αυτή είναι μία ευθύνη που πρέπει να έχουμε για να μεγαλώσουμε.

«Είναι ενοχλητικό που δεν είμαστε καλοί εντός έδρας»

Επίσης είναι ενοχλητικό που δεν είμαστε καλοί στα εντός έδρας παιχνίδια. Είναι πολύ ενοχλητικό! Δοκιμάσαμε διάφορα, κάναμε και προπόνηση στο γήπεδο για να μπούμε ακόμα πιο πολύ στο κλίμα, αλλά προφανώς χρειαζόμαστε κι άλλο χρόνο. Δεν ξέρω τι φταίει, ίσως είναι απλά σύμπτωση ή κάποιες λεπτομέρειες. Σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι αισθάνομαι ολοένα και καλύτερα, μου αρέσει να παίζω στο «Γεντί Κουλέ». Είχα κάποιες παρόμοιες καταστάσεις σε προηγούμενες ομάδες μου και αυτό άλλαξε. Πιστεύω θα αλλάξει κι εδώ. Δεν βλέπω στους παίκτες μου πίεση όταν παίζουμε εντός έδρας. Ισως να την κρύβουν καλά και να μη φαίνεται, αλλά ειλικρινά δεν βλέπω να αισθάνονται πιεσμένοι. Πριν από τον Άρη κάναμε προπόνηση στο «Γεντί Κουλέ» για να το συνηθίσουν οι παίκτες ακόμα πιο πολύ, ίσως χρειάζεται να το κάνουμε πιο πολύ αυτό».

Για το γεγονός ότι ο ΟΦΗ έπαιξε ουσιαστικά χωρίς επιθετικό όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ και μετά τον τραυματισμό του Φελίπε: «Να σας δώσω ένα παράδειγμα, παίξαμε με τον Αστέρα και είχαμε χώρο να χτυπήσουμε τον αντίπαλο, αλλά δεν το κάναμε, δεν τον εκμεταλλευτήκαμε. Σηκώσαμε για προθέρμανση τον Τζου. Στο δεύτερο μέρος το παιχνίδι άλλαξε και δεν χρειάστηκε να συνεχίσει την προθέρμανση ο Τζου. Δεν υπήρχαν οι χώροι όπως στο πρώτο μέρος και χρειαζόταν να μπει άλλου είδους ποδοσφαιριστής, για παράδειγμα ο Μοσκέρα που είναι καλός στους μικρούς χώρους. Παρόμοια ήταν η κατάσταση και στο ματς με τον Άρη. Ο Άρης ήταν μπροστά με δύο γκολ, χρειαζόμασταν συνδυασμούς, αρκετό ροτέισον, το πλάνο ήταν να βγάλουμε από τις θέσεις τους τα δύο στόπερ. Σε αυτό τα πήγαμε αρκετά καλά, θα είδατε πως υπήρχαν στιγμές που ο Τοράλ έπαιρνε πάνω του τα στόπερ και ο Ντίκο έβγαινε μόνος απέναντι από τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Αν βάλεις, λοιπόν, επιθετικό οι αμυντικοί θα μείνουν εκεί, στη θέση τους. Αυτό είναι καλό αν αμύνεσαι βαθιά. Οταν επιτίθεσαι όμως περιορίζεται ο χώρος για να δράσεις. Στο δεύτερο ημίχρονο είχαμε τις καλύτερες ευκαιρίες, αυτή του Τοράλ και αυτή του Μοσκέρα. Ο Τοράλ έχασε ευκαιρία από την ίδια θέση που σκόραρε με τη Λαμία, ο Μοσκέρα είχε μία φανταστική ευκαιρία. Θέλω να καταλάβετε πως στο ποδόσφαιρο παίζει μεγάλο ρόλο η κίνηση και οι χώροι. Στο πρώτο μέρος είχαμε στιγμές που θα μπορούσαμε να τα πάμε καλύτερα και το αναλύσαμε με τους παίκτες. Η μεγάλη διαφορά είναι ότι δεν σκοράραμε και ο Άρης πέτυχε και δεύτερο γκολ. Κάποιες φορές σκοράρεις και όταν δεν έχεις πολλές φάσεις, δείτε για παράδειγμα στο δεύτερο ημίχρονο με τη Λαμία. Ο Ντιουσέ σούταρε και μπήκε μέσα. Ο Μοσκέρα με τον Άρη είχε ευκαιρία, δεν μπήκε μέσα. Στο πρώτο γκολ του Άρη κάναμε φτηνά λάθη στον τρόπο που αμυνθήκαμε, δεν συνηθίζουμε να κάνουμε τέτοια λάθη. Δεν ήταν το τελευταίο λεπτό για να πούμε ότι ήταν θέμα κόπωσης. Ηταν θέμα συγκέντρωσης».

«Αν κερδίζαμε θα είχαμε ελπίδες, θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε»

Για τον κόσμο του ΟΦΗ που στηρίζει τον ίδιο και την ομάδα, αλλά και για το γεγονός πως το «Γεντί Κουλέ» παραμένει το αδύναμο σημείο της ομάδας: «Αισθάνομαι υπέροχα όταν παίζουμε στο «Γεντί Κουλέ», ανυπομονώ όταν είναι να παίξουμε στην έδρα μας. Είναι οδυνηρό που χάσαμε, είναι οδυνηρό όταν χάνεις σπίτι σου. Αν κερδίζαμε θα είχαμε ελπίδες, θα μπορούσαμε να ονειρευτούμε για ακόμα μία εβδομάδα, θα ελπίζαμε μήπως μπούμε πλέι οφ. Τώρα ξέρουμε πια πως θα παίξουμε στα πλέι άουτ, θα έχουμε 3 ή 4 παιχνίδια στην έδρα μας και ανυπομονώ για αυτά τα παιχνίδια.

«Ο ΟΦΗ έχει κερδίσει μόλις δύο παιχνίδια εντός έδρας, αυτό πρέπει να αλλάξει»

Τώρα που θα είμαστε πιο χαλαροί θα θέσουμε τους στόχους με την ομάδα και τι θέλουμε να πετύχουμε και θα πάμε γι αυτούς τους στόχους, θα πάμε για τη νίκη σε κάθε παιχνίδι. Θα δουλεύουμε μέσα από τα παιχνίδια για να βελτιωθούμε. Του χρόνου θα είναι ένας διαφορετικός ΟΦΗ. Ο κόσμος είναι φανταστικός. Οπως και να τελειώσει η σεζόν, ήταν μία κακή σεζόν, είχε όμως πολλά θετικά για να χτίσουμε για του χρόνου. Η ομάδα έχει σταθερότητα, έχει πρόεδρο, έχει τζένεραλ μάνατζερ, έχει προπονητή, έχει κόσμο. Αυτό που θέλουμε είναι να γίνουμε όλοι μαζί ένα. Να είμαστε όλοι μαζί. Οταν έρθει αυτή η ενότητα όλα θα αλλάξουν, το γήπεδό μας θα γίνει το κάστρο μας. Μιλάω με πολλούς για το πως ήταν το «Γεντί Κουλέ». Μου το έχει πει και ο Σάββας (σ.σ Τσαμπούρης) πως είναι να παίζεις σε ένα γεμάτο γήπεδο, με τον κόσμο πάνω από το κεφάλι σου. Ηταν πολύ δύσκολο για τους αντιπάλους. Και τώρα είναι πολύ εύκολο για τους αντιπάλους. Ο ΟΦΗ έχει κερδίσει μόλις δύο παιχνίδια, αυτό πρέπει να αλλάξει. Αν ήταν θέμα ενός διακόπτη, θα τον πατούσα και θα άλλαζαν όλα, δεν είναι όμως έτσι. Χρειάζεται δουλειά, είναι πιο περίπλοκο. Θα το αλλάξουμε αυτό, να είστε σίγουροι».