Ο άξονας Κίνας-Σαουδικής Αραβίας αλλάζει το παγκόσμιο ποδόσφαιρο

Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, το βασίλειο του Κόλπου βασίζεται ολοένα και περισσότερο στο Πεκίνο για τις διπλωματικές και οικονομικές του σχέσεις. Η δίψα του «Δράκου» για πετρέλαιο έχει καταστήσει την Κίνα ως τον κύριο εμπορικό εταίρο του Ριάντ, το οποίο από την πλευρά του προμηθεύεται όπλα κινεζικής κατασκευής.

Συνεπώς, ο δεσμός μεταξύ Κίνας και Σαουδικής Αραβίας θα μπορούσε να γίνει ισχυρότερος ακόμη και απ΄ αυτόν μεταξύ των Σαουδάραβων και της Ουάσινγκτον.

«Μην μας αφήσετε να διαλέξουμε μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών: οι πωλήσεις πετρελαίου πρέπει να υποστηρίξουν τον πληθυσμό μας», δήλωσε Σαουδάραβας υπουργός στην WSJ, αφήνοντας να εννοηθεί τη θέση που θα λάβει το βασίλειο του Κόλπου σε περίπτωση που οι εντάσεις μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων επιδεινωθούν περαιτέρω.

Το ποδόσφαιρο ενώνει

Αυτή η σχέση, επομένως, έχει και άμεσο αντίκτυπο στον κόσμο του ποδοσφαίρου, πέραν φυσικά των γενικών γεωπολιτικών επιπτώσεων.

Τον Οκτώβριο, οι δύο χώρες υπέγραψαν μνημόνιο κατανόησης για συνεργασία μεταξύ των αντίστοιχων ποδοσφαιρικών τους ομοσπονδιών.

Η συμφωνία αφορά την «ανταλλαγή εμπειριών στους τομείς ανάπτυξης του νεανικού και γυναικείου ποδοσφαίρου», με επίκεντρο την τεχνολογική ανάπτυξη, την κατασκευή αθλητικών κέντρων και τη διοργάνωση τουρνουά μεταξύ των δύο κρατών.

Εν ολίγοις, μια ολοένα και πιο σταθερή σχέση και στον αγωνιστικό χώρο, η οποία μπορεί να αλλάξει ισορροπίες στη FIFA.

Μάλιστα, η Σαουδική Αραβία έχει γίνει πλέον ένας από τους μεγάλους παίκτες του διεθνούς ποδοσφαίρου, έχοντας αγοράσει τη Νιούκαστλ κι έχοντας προτείνει την αμφιλεγόμενη μελέτη για διετές Παγκόσμιο Κύπελλο.

Κι ένα Παγκόσμιο Κύπελλο ανά δύο έτη θα μπορούσε να ανταποκριθεί στο ενδιαφέρον της Κίνας, για την οποία η πρόκριση στο Μουντιάλ έχει γίνει πλέον πραγματική εμμονή.

Η «δίψα» της Κίνας για ένα Μουντιάλ

Σε όλη την ιστορία τους, οι Κινέζοι προκρίθηκαν στους τελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου μόνο μία φορά, το 2002, τελειώνοντας την εμπειρία με τρεις ήττες σε τρία παιχνίδια και απολογισμό τερμάτων 0-9.

Η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει ένα φιλόδοξο σχέδιο για να γίνει μια ποδοσφαιρική δύναμη μέχρι το 2030, αλλά οι προσπάθειες να προκριθεί εντός του αγωνιστικού χώρου, από το 2006 έως το 2018, ήταν ανεπιτυχείς, αναβάλλοντας την πολυπόθητη επιστροφή στη μεγάλη σκηνή από διοργάνωση σε διοργάνωση.

Μια επιστροφή που η κινεζική ομοσπονδία ελπίζει να πετύχει και με «διπλωματικό» τρόπο, μελετώντας την υποψηφιότητα για την ανάληψη της διοργάνωσης, αφού έχει ήδη υποδεχθεί τους Θερινούς, Χειμερινούς Ολυμπιακούς και Παγκόσμιους Αγώνες άλλων αθλημάτων.

Σύμμαχοι της FIFA στην ποδοσφαιρική αναθεώρηση

Ένα διετές Μουντιάλ με 48 ομάδες, θα αύξανε λοιπόν σημαντικά τις κινεζικές δυνατότητες συμμετοχής, τόσο με την πρόκριση στο γήπεδο όσο και με την ανάθεση της διοργάνωσης, που θα διεξάγεται πιο συχνά.

Επομένως, είναι εύκολο να καταλάβουμε σε ποια πλευρά βρίσκεται το Πεκίνο στον «παγκόσμιο πόλεμο» για μια διοργάνωση ανά διετία, με επικεφαλής τη FIFA (υποστηρίζεται από την Αραβία) και την αντίθετη πλευρά, όπου πρωτοστατεί η UEFA.

Κίνα και Σαουδική Αραβία: δύο διεθνείς γίγαντες των οποίων οι σχέσεις ανθούν, ενδιαφέρονται να επεκταθούν στον κόσμο του ποδοσφαίρου.

Μια σχέση στην οποία οι άλλοι εμπλεκόμενοι παράγοντες θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή και που θα μπορούσε να αλλάξει τις ισορροπίες ως προς το μέλλον του διεθνούς ποδοσφαίρου.