Ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών…

Ήταν μια αγωνιστική η οποία ήταν η καλύτερη ευκαιρία για την κρητική ομάδα, όχι μόνο να παραμείνει πάνω από τη διακεκαυμένη ζώνη του υποβιβασμού, αλλά να πάρει και «αέρα» έναντι των άλλων ομάδων που προσπαθούν να παραμείνουν στην κατηγορία και να ατενίσει το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία. 

Έχασε η Αναγέννηση Καρδίτσας, έχασε ο Αιγινιακός, όπως και όλες οι ομάδες που βρίσκονται κάτω από τον Εργοτέλη στη βαθμολογία. Θα μπορούσε με νίκη επί της αδιάφορης βαθμολογικά, αλλά όχι αγωνιστικά, Δόξας Δράμας, να είχε πάει στο +4 από την «καυτή ζώνη» και παράλληλα να βάλει άλλη μια ομάδα από κάτω. Κάτι τέτοιο δεν έγινε και έτσι χάθηκε αυτή η δυνατότητα. 

Ανάλογη ευκαιρία έχει χάσει και στο παρελθόν, όταν μετά την πρώτη νίκη «στα χαρτιά» επί του Αχαρναϊκού πέρασε σε ένα σερί τεσσάρων αήττητων αγώνων, με τρεις από αυτούς νικηφόρους, το οποίο όμως δεν είχε συνέχεια. Την παρούσα χρονικά στιγμή ήταν η νέα ευκαιρία που χάθηκε εκ νέου. Το αν θα υπάρξει και άλλη και αν αυτή τη φορά αξιοποιηθεί ή χαθεί και αυτή, θα φανεί στο εγγύς μέλλον…

Η παραμονή του στην κατηγορία, ή το ότι καλύτερο λέει πως θέλει η τεχνική ηγεσία, είναι ακόμα στο «χέρι» του. «Συν Αθηνά και χείρα κίνει» όμως. Με ρεαλισμό και κατάλληλη αντιμετώπιση των αγώνων που υπάρχουν μέχρι το τέλος της αγωνιστικής χρονιάς, ίσως και νωρίτερα καθώς δεν αποκλείεται το γκρουπ των ομάδων που θα αποχαιρετήσουν την κατηγορία να φανεί 1-2 αγωνιστικές πριν τη λήξη. 

Πέραν των αγωνιστικών και σε ότι έχει να κάνει με τα παρελκόμενα της κυριακάτικης αναμέτρησης του Εργοτέλη με τη Δόξα Δράμας, η επιδεικτική απουσία του προπονητή των κιτρινόμαυρων από τη συνέντευξη τύπου, δεν χρίζει ιδιαίτερου σχολιασμού. 

Κάθε ένας, όποιος και αν είναι αυτός, προπονητής, δημοσιογράφος, παράγοντας, ποδοσφαιριστής, κρίνεται πέραν από την επαγγελματική του επάρκεια και για το ήθος, τον σεβασμό και την αγωγή του…