ΟΦΗ: Επέστρεψε εκεί που ήταν... πριν πέντε χρόνια!
Ίσως αν δεν ερχόταν αυτή η ντροπιαστική πεντάρα, να μην έβγαζε ο ΟΦΗ ποδοσφαιρικό εγωισμό - Του Δ. Καρυωτάκη.
Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης
Πέντε ολόκληρα χρόνια πέρασαν από εκείνη την Κυριακή της Αποκριάς την πρώτη Μαρτίου του 2020, όταν με το εμφαντικό 4-0 ο ΟΦΗ καθάριζε τη Λαμία, σφράγιζε την είσοδο στα play off και κατουσίαν έπαιρνε το ευρωπαϊκό εισιτήριο που τον έφερνε στα ευρωπαϊκά σαλόνια, που όμως ο εφιάλτης του κορωνοϊού δεν τον άφησε να το ευχαριστηθεί!
Τα επόμενα χρόνια που ακολούθησαν δεν ήταν η συνέχεια που περιμέναμε καθώς ο ΟΦΗ δεν επέστρεψε ποτέ σε λογική εξάδας, αλλά μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, εκινείτο πάντα στο κάτω βαγόνι του πρωταθλήματος. Έπρεπε να αλλάξει το φορμάτ της Super League, να φτιαχτεί το γκρουπ του 5-8 που κι αυτό δίνει ευρωπαϊκό εισιτήριο για να μπορέσει ο ΟΦΗ να βρεθεί εκεί που δικαιωματικά ανήκει, όχι δηλαδή με εκείνες που μάχονται για να σωθούν, αλλά με τις ομάδες που βρίσκονται στο δεύτερο γκρουπ δυναμικότητας!
Ο ΟΦΗ λοιπόν κάνει σχέδια για τη συνέχεια του πρωταθλήματος με το μυαλό βέβαια στην 2α Απριλίου και τη ρεβάνς του ημιτελικού, έχοντας κατά βάση πετύχει αυτό που είχε στο μπλοκάκι του από την αρχή της χρονιάς: να διεκδικήσει το ευρωπαϊκό εισιτήριο μέσα από τα παιγνίδια για το γκρουπ 5-8 κι έχοντας καθαρίσει το στόχο του πριν το τελευταίο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, ό,τι καλύτερο δηλαδή.
Για να φτάσει εκεί δεν χρειάστηκε κάποια υψηλή πτήση αλλά κάποιες ατομικές ενέργειες επιδραστικών του ποδοσφαιριστών όπως ο Νους και ο Μπόρχα Γκονζάλεθ που καθάρισαν τη Λαμία σε ένα ματς που η κούραση και το «άδειασμα» της ομάδας μετά την υπερπροσπάθεια της Τρίπολης ήταν φανερά.
Οι παίκτες χωρίς να πιάσουν σπουδαία απόδοση, καθάρισαν εύκολα τη Λαμία, απλά δείχνοντας σοβαρότητα και βγάζοντας εκείνα τα στοιχεία της αποτελεσματικότητας που έκαναν τον ΟΦΗ να ξεχωρίζει στη φετινή σεζόν.
Η επίθεση ήταν το μεγάλο όπλο του ΟΦΗ κι όταν αυτό συνοδεύεται από αμυντική σταθερότητα τότε έδειξε φέτος πως δεν έχει να φοβάται τίποτα.
Δεν ξέρω πραγματικά πόσοι πίστευαν μετά από εκείνη την ντροπιαστική βραδιά της 8ης Φεβρουαρίου και το ασήκωτο 0-5 από τον ΠΑΟΚ πως ο ΟΦΗ θα έφτανε, αμέσως μετά, σε τρεις σερί νίκες στο πρωτάθλημα, θα έσπαγε την κατάρα της Τρίπολης και θα γινόταν το φαβορί για τον τελικό, εξασφαλίζοντας και τη θέση στο γκρουπ της Ευρώπης, πριν το τέλος του πρωταθλήματος! Ελάχιστοι το πίστευαν, αλλά ευτυχώς ανάμεσα σε εκείνους ήταν οι παίκτες και το staff της ομάδας.
Αυτό κάνει μια ομάδα να μεγαλώνει, αυτό έκανε την πιο μαύρη στιγμή της χρονιάς για τον ΟΦΗ να διακρίνει πως το φωτάκι που ερχόταν από απέναντι όταν βρέθηκε σε αυτό το αγωνιστικό τούνελ, δεν ήταν το τρένο που ερχόταν, αλλά το ξέφωτο που θα έβγαζε την ομάδα πιο σκληρή και πιο ανθεκτική.
Ίσως αν δεν ερχόταν αυτή η ξεγυρισμένη και ντροπιαστική πεντάρα από τα δεύτερα του ΠΑΟΚ, να μην έβγαζε η ομάδα αυτόν τον ποδοσφαιρικό εγωισμό που την έχει φέρει, μόνο αυτή μαζί με τον επίδοξο πρωταθλητή Ολυμπιακό να βρίσκεται μέσα και στους δύο στόχους της.
