ΟΦΗ σ’ ευχαριστούμε για την... «Ιθάκη» που μας προσέφερες!
Αυτή η νίκη, η συμμετοχή του κόσμου στη γιορτή του ΟΦΗ δεν ανταλλάσσεται με τίποτα - Άρθρο του Δ. Καρυωτάκη.
Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης
Μετράμε πια για τα καλά, αντίστροφα για τον τελικό του Σαββάτου. Όχι σε μέρες, μα σε ώρες! Ο κόσμος της ομάδας σε μια πρωτοφανή και συγκινητική κινητοποίηση φτάνει από παντού για να δώσει δυναμικό παρόν στη λαοσύναξη του τελικού.
Πάνω από 12.000 κόσμος θα βρεθεί από την Κρήτη τούτες τις μέρες, κάποιοι ξεκίνησαν κιόλας, θυσιάζοντας αρκετό χρήμα, χρόνο, άλλες προσωπικές, επαγγελματικές και οικογενειακές προτεραιότητες για να βρεθούν στο πλάι της ομάδας. Για κάποιους τους παλιότερους που είχαν πάει και στον τελικό του ‘87 και του ‘90 ήταν η επανάληψη μιας ιεροτελεστίας που έρχεται από το παρελθόν για να θυμίσει πως το ραντεβού έρχεται καρμικά στα 100 χρόνια της ομάδας. Οι άλλοι οι νεότεροι κουβαλούσαν σαν προσδοκία και ανεκπλήρωτο όνειρο να ζήσουν και οι ίδιοι το μεγαλείο της ταξιαρχίας του Γκέραρντ, σε νεότερη έκδοση, και μέσα απ’ αυτό κουβαλώντας παιδιά κι ανίψια στο ΟΑΚΑ, να γεννήσουν τους ομιλίτες της επόμενης γενιάς, όσους θα σηκώσουν το λάβαρο και τη σημαία του ΟΦΗ τα ερχόμενα χρόνια.
Αυτό που γίνεται στην ιστορική κινητοποίηση των ημερών που έρχονται δεν έχει και φαντάζομαι δεν θα υπάρξει ποτέ στο μέλλον αντίστοιχο γεγονός. Η μεταφορά φιλάθλων μιας επαρχιακής ομάδας στην Ελλάδα με τόσο μαζικό και μαγικό τρόπο χωρίς αυτοκίνητα, τρένα και λεωφορεία μα μόνο από θαλάσσης και αέρος δεν έγινε ούτε θα ξαναγίνει στην Ελλάδα, γι’ αυτό και αποτελεί την πιο λαμπρή σελίδα στην ιστορία του ΟΦΗ.
Το κύπελλο αν έλθει θα ναι καλοδεχούμενο, μα θα 'ναι το δεύτερο, όπως και η στάμπα του φιναλίστ του θεσμού, αυτή θα 'ναι η τρίτη για την ομάδα μας. Μα αυτό το κομβόι των φίλων της ομάδας, το οφητζίδικο καραβάνι, με βαπόρια και αεροπλάνα, μ’ έναν πρωτοφανή ξεσηκωμό, με γυναικόπαιδα που σαν να πηγαίνουν σε έναν κρητικό γάμο στην Αθήνα ή για να ανάψουν ένα κερί στη χάρη του Αγίου που ήταν ταγμένοι από μικροί, δεν έχει προηγούμενο μα ούτε ματαγίνει!
Ναι τώρα μπορώ να το πω: την ιστορία του τελικού της 17ης Μαΐου θα την γράψουν οι φίλαθλοι του ΟΦΗ κι αυτό έχει ήδη γραφτεί στη συνείδηση του φίλαθλου κόσμου της χώρας που θα δει από τηλεοράσεως να ξεδιπλώνεται σε όλο του το φάσμα, τι σημαίνει απόβαση των Κρητικών.
Ναι μπορεί να άρπαξαν οι Ολυμπιακοί περίπου 4000 αδιάθετα εισιτήρια από εκείνα που θα μπορούσε να διαθέσει η ομάδα μας, αλλά τόσους μπορέσαμε να μεταφέρουμε στην Αθήνα, το κρητικό πέλαγος όσο κι αν έγινε γέφυρα καρδιάς για να μας φέρει πιο κοντά το Ολυμπιακό Στάδιο, δεν μπόρεσε τελικά να καλύψει την αδυναμία μεταφορικών μέσων για να πάνε όλοι όσοι θα ήθελαν από την Κρήτη στην γιορτή του τελικού.
Πίστευε αλήθεια κανείς πως αν ο τελικός γινόταν στο Παγκρήτιο, με το γήπεδο μια δρασκελιά όπως δηλαδή το ΟΑΚΑ για τους Ολυμπιακούς, πως δεν θα το γεμίζαμε όπως έγινε με τον Λεβαδειακό πριν από χρόνια; Σε τίποτε όμως η μη απορρόφηση όλων των εισιτηρίων δεν μειώνει την ιστορικότητα της απόβασης!
Οφητζήδες κερδίσαμε την πρώτη νίκη, την πιο δύσκολη, ξεπερνώντας εμπόδια, οικονομικές δυσκολίες και την επιθυμία μας για κοντά τέσσερις μέρες να προσαρμόσουμε τα πάντα στη λογική του αγώνα. Όσοι το κάναμε για να βρεθούμε στην Αθήνα το καταλαβαίνουμε. Κι αυτή η νίκη, η συμμετοχή στη γιορτή της ομάδας μας δεν ανταλλάσσεται με τίποτα!
Κι όπως έχει πει κι ο μεγάλος μας ποιητής ο Κωνσταντίνος Καβάφης στο κορυφαίο ποίημα του: «Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις…» Ε, εμάς η Ιθάκη μας τα έχει όλα και γι’ αυτό ΟΦΗ μας δεν θα πάψουμε ποτέ να σου είμαστε ευγνώμονες!
