ΟΦΗ, το ανεξήγητο

«Τι συμβαίνει ρε 'συ, γιατί δεν πάει καλά ο ΟΦΗ ξαφνικά;» Εύλογη η ερώτηση από δημοσιογράφο εξ Αθηνών που βρέθηκε το Σάββατο στο «Γεντί Κουλέ». Οι εκτός Κρήτης δεν παρακολουθούν τον ΟΦΗ επισταμένως και είναι λογικό. Μένουν στη μεγάλη εικόνα: ο ΟΦΗ έχει πολύ καλό ρόστερ, πολύ καλό προπονητή, νίκησε Αρη, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, άρα κάτι καλό γίνεται στο ΒΑΚ. Και όταν βλέπουν συνεχόμενες απώλειες βαθμών είναι λογικό να τους κάνει εντύπωση. Απάντηση ο συνάδελφος δεν πήρε, έμεινε με την απορία. Οπως με την απορία έμειναν όλοι όσοι παρακολούθησαν τη σαββατιάτικη αναμέτρηση με τον ΠΑΣ Γιάννινα.

Ο ΟΦΗ ξεκίνησε ιδανικά, σκόραρε από τα... αποδυτήρια, έπαιξε μπάλα για 20 λεπτά και έπειτα ήρθε η ψυχολογική και αγωνιστική κατάρρευση. Οι παίκτες δεν μπορούσαν να διαχειριστούν το υπέρ τους αποτέλεσμα, όπως έχει γίνει πολλές -σε κουραστικό σημείο- φορές εφέτος, στο β' ημίχρονο οι γηπεδούχοι έπαιξαν λες και τους έκαναν ηλεκτροσόκ και ο άγιος Μηνάς Μπάουμαν (ανήμερα του πολυούχου του Ηρακλείου) γλίτωσε την ομάδα του από ιστορική συντριβή.

Το μετά είναι το θέμα. Οι παίκτες δεν μπορούν να συνέλθουν και μιλάμε για τους ίδιους που θριάμβευσαν επί της ΑΕΚ. Ο Βάλντας Νταμπράουσκας είδε για πρώτη φορά το γήπεδο να τον αποδοκιμάζει και μερίδα οπαδών να κατεβαίνει στο χορτάρι για εξηγήσεις. Στη συνέντευξη Τύπου είπε αυτά που ήθελε να πει και αυτά που πιστεύει, αλλά δεν απάντησε ευθέως στη δύσκολη ερώτηση αν θεωρεί τη δεδομένη χρονική στιγμή τον εαυτό του πρόβλημα για τον ΟΦΗ.

Δεν είναι κακό ένας προπονητής να βρίσκεται σε κακό φεγγάρι μη έχοντας τις λύσεις στα προβλήματα. Το κακό είναι να παρατείνεται το πρόβλημα, το χειρότερο είναι να μη ξέρεις τι ακριβώς συμβαίνει.

Αν το πρόβλημα είναι αγωνιστικό τότε πώς γίνεται η ίδια ομάδα να κερδίζει κατά κράτος την ΑΕΚ και να παίρνει τα τρίποντα με Άρη και ΠΑΟΚ; Κι αν είναι αγωνιστικό γιατί δεν βλέπουμε κάτι διαφορετικό ώστε να αλλάξει η κατάσταση; Αν είναι ψυχολογικό και οι παίκτες δεν έχουν αυτοπεποίθηση μετά τις συνεχόμενες γκέλες, αυτό θα διορθωθεί μόνο με ένα μεγάλο αποτέλεσμα και σίγουρα όχι αν αισθάνονται τον κόσμο σαν θηλιά στον λαιμό.

Και ο κόσμος τι να πει όταν βλέπει αυτή την τραγική εικόνα; Ξενερωμένος είναι και με το δίκιο του, δεν μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει κι αν το πρόβλημα είναι δομικό ή... εποχιακό και κάποια στιγμή θα μπει τέλος στον κατήφορο. Η ξενέρα, όμως, είναι μεγάλο θέμα για τον κόσμο κάθε ομάδας, αλλά κι αυτή η αρρωστημένη κατάσταση που χρειάζεται κάτι ηχηρό, ένα ηλεκτροσόκ, για να αλλάξει.

Ο Νταμπράουσκας είναι μέρος του προβλήματος γιατί η δουλειά του προπονητή είναι να διορθώνει τα κακώς κείμενα και να είναι ευέλικτος ώστε να βοηθάει την ίδια του την ομάδα. Ο Λιθουανός είναι έξυπνος προπονητής και υψηλού επιπέδου, άχρηστος όπως «βαφτίζεται» σε καφενειακές συζητήσεις δεν είναι, αλλά κρίνεται στο «τώρα» και όχι στην αξία του βιογραφικού του. Τώρα δεν βοηθάει τον ΟΦΗ, δεν ξεκολλάει το κάρο από τη λάσπη και οφείλει να πάρει δραστικά μέτρα και πρωτίστως οφείλει να ακούσει και τη φωνή της λογικής κυρίως για να βοηθήσει τον εαυτό του.

Το θέμα δεν είναι ο Νέιρα και πόσο παίζει ή, για να το θέσουμε καλύτερα, πόσο μπορεί να παίζει, το πρόβλημα είναι συνολικό. Είναι ανεξήγητη η κατάσταση που επικρατεί στον ΟΦΗ και το πρόβλημα γιγαντώνεται όταν οι φλέβες πετάγονται από το λαιμό και η πίεση φτάνει στο 20.

Ο Νταμπράουσκας έχει να κάνει δύο πράγματα: να κερδίσει τους παίκτες του και να κερδίσει τον κόσμο. Με αυτά τα δύο θα κερδίσει και τα παιχνίδια που πρέπει ώστε να επανέλθει η ηρεμία. Ετσι κι αλλιώς η χρονιά δεν έχει τελειώσει, η βαθμολογική θέση του ΟΦΗ είναι εντός στόχου, αλλά μπαίνεις πλέον σε δεύτερες σκέψεις πως αν αυτή τη στιγμή ο ΟΦΗ είναι 7ος, μία ανάσα από τις θέσεις των πλέι οφ, δεν οφείλεται στη δική του απόδοση, αλλά στην κακή των άλλων. Κι αν μπεις σε αυτή τη διαδικασία τότε αποδομείς όλη την προσπάθεια κι όλο το ρόστερ και ουδείς στον ΟΦΗ το θέλει αυτό. Αυτό θα είναι η μεγαλύτερη ζημιά.

Oφείλουν άπαντες, λοιπόν, να αλλάξουν την κατάσταση. Οι παίκτες να προστατεύσουν τον προπονητή και ο προπονητής τους παίκτες. Έτσι αντιμετωπίζονται οι καταστάσεις και αν το αδιέξοδο παραμένει τότε πάμε στις δραστικές λύσεις.