Ο ΟΦΗ, το bullying και ο δικός του ο δρόμος

12:12 | 21/06/2020

Ο ΟΦΗ θα βρει τον τρόπο να το αλλάξει. Και τότε κάθε λογής «επαΐοντες» θα… ηρεμήσουν λιγάκι.

Και η δεύτερη επίσκεψη του Ομίλου στη Θεσσαλονίκη για τα πλέι οφ είχε την ίδια πικρή γεύση. Η εξέλιξη, μάλιστα, του αγώνα στο «Βικελίδης» είχε πολλές ομοιότητες με αυτόν της Τούμπας.

Όχι μόνο επειδή πήρε το προβάδισμα στο σκορ, αλλά γιατί στο μεγαλύτερο διάστημα των δύο αναμετρήσεων στη συμπρωτεύουσα το συγκρότημα του Γιώργου Σίμου ήταν ανώτερο από Άρη και ΠΑΟΚ, ωστόσο στο τέλος δεν πήρε τίποτα.

Και φυσικά κάτι ανάλογο δε συμβαίνει για πρώτη φορά την τρέχουσα σεζόν. Ο ηρακλειώτικος σύλλογος το είχε επαναλάβει κάμποσες φορές στην κανονική περίοδο και «σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση».

Στον ΟΦΗ, βεβαίως, το γνωρίζουν καλύτερα απ’ τον καθένα και είναι δεδομένο πως δουλεύουν για να το αλλάξουν. Και θα τα καταφέρουν. Ο οργανισμός μεγαλώνει καθημερινά, το δρόμο και την εξέλιξη του την ορίζει ο ίδιος και την πορεία του δεν ανακόπτει κανείς, όσο κι αν η περιρρέουσα ατμόσφαιρα (σ.σ. ελληνικό ποδόσφαιρο) δε βοηθάει και τόσο.

Είναι γεγονός ότι δεν πρέπει πλέον να μένει μόνο με τις εντυπώσεις, αλλά να τις συνδυάζει με το αποτέλεσμα.

Είναι γεγονός ότι πρέπει να παραμένει συγκεντρωμένος μέχρι το φινάλε των ημιχρόνων και να μη δέχεται γκολ από εύκολα ατομικά λάθη.

Είναι γεγονός ότι πρέπει να διορθώσει αυτά κι άλλα πολλά, που σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν μια… λόξα ομιλίτικη, παρά μια πραγματικότητα, την οποία ο ΟΦΗ προσπαθεί καθημερινά να βελτιώσει.

Ο Γιώργος Σίμος και οι συνεργάτες του τα ξέρουν όλα αυτά πολύ καλύτερα απ’ τον καθένα και εστιάζουν στις ατέλειες.

Από την άλλη πλευρά, βέβαια, η ισοπέδωση και όχι η γόνιμη κριτική, δε χωράει στο «κάδρο». Αν υπήρχε τίτλος MVP για τις ομάδες της Super League 1, ο Όμιλος θα τον είχε ήδη προσθέσει στην τροπαιοθήκη του στο ΒΑΚ.

Που ήταν και που βρίσκεται… Από τη «γλυκιά» άγνοια σωτηρίας του Ναμπί, στο Europa League. Μέσα σε λιγότερο από 365 μέρες. Το «χθες», ωστόσο, και το «σήμερα» οι περισσότεροι δεν τον λαμβάνουν υπόψη.

Οι διαπιστώσεις για το «ποιόν» του ηρακλειώτικου συλλόγου δίνουν και παίρνουν. Όχι, ο ΟΦΗ δεν αγωνίζεται για ψυχαγωγικούς ή διασκεδαστικούς (ακόμη πιο βαρύ) λόγους.

Δεν αγωνίζεται για τη χαρά του αθλήματος και μόνο και φυσικά «παλεύει» για το αποτέλεσμα. Ο ΟΦΗ απλά ξέρει και να χάνει και δεν «εγκλωβίζεται» στις ήττες του, όπως κάνουν όλοι οι υπόλοιποι…

Ο ΟΦΗ δεν ανήκει σε κανένα μπλοκ. Ο δικός του ο δρόμος είναι προς το παρόν τόσο διαφορετικός και τόσο άγνωστος στην ελληνική ποδοσφαιρική «σκηνή», που τον κάνει να μοιάζει δακτυλοδεικτούμενο.

Και υπό αυτή την έννοια, το bullying που δέχεται είναι λογικό. Αλλά με μέτρο ρε παιδιά…