«Πέναλτι, αλλά... δεν το δίνεις»
Η φάση του 93' στο Ρεάλ Μαδρίτης - Γιουβέντους έχει χωρίσει σε δύο... στρατόπεδα τους Έλληνες φιλάθλους
Χθες, παρακολουθήσαμε μια απίστευτη ρεβάνς στο ''Μπερναμπέου'' ανάμεσα σε δύο από τις μεγαλύτερες... φανέλες του Παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Στο 93' έγινε μια φάση που νομίζω ότι θα την συζητάμε για καιρό. Δυστυχώς αντί να μιλάμε για το τι είδαμε μέσα στο χορτάρι, η ποδοσφαιρική Ευρώπη συζητάει για την φάση του πέναλτι.
Είναι πραγματικότητα ότι η συμπάθεια μας σε μια ομάδα, επηρεάζει κατά πολύ και την κρίση μας πλέον στις αμφισβητούμενες φάσεις, και όχι μόνο.
Στη χώρα μας αρκετοί είναι εκείνοι που συμπαθούν την ''βασίλισσα'', αλλά νομίζω περισσότεροι είναι αυτοί που ήθελαν χθες να προκριθεί στα ημιτελικά του Champions League, η Γιουβέντους. Ομολογώ, ότι ανάμεσα στους τελευταίους είμαι και εγώ. Η αλήθεια είναι, ότι η καριέρα του Μπουφόν, άξιζε να ολοκληρωθεί κάπως διαφορετικά.
Όμως, η ταύτιση μας με μια ομάδα που προσπαθεί την υπέρβαση και η συμπάθεια στον ''αδικημένο'', μας κάνει πολλές φορές να βλέπουμε το ''άσπρο, μαύρο''. Ακους, διαβάζεις απόψεις και αναρωτιέσαι πολλές φορές αν βλέπεις το ίδιο παιχνίδι!
Με αφορμή την χθεσινή, ομολογουμένως δύσκολη φάση, με το πέναλτι στο 93', δεν μπορεί να χρησιμοποείται αυτό το αστείο επιχείρημα ''ήταν πέναλτι αλλά σε τέτοιο σημείο δεν το δίνεις''.
H παράβαση είναι καθαρή, το σπρώξιμο είναι προφανές. Ο παίκτες πάει να εκτελέσει από πλεονεκτική θέση, ο Μπενάτια τον σπρώχνει από πίσω και τον ανατρέπει. Είναι πέναλτι, ο διαιτητής πρέπει να το σφυρίξει, παρά το γεγονός ότι δεν είναι η ευκολότερη απόφαση, και παρά την... θέληση πολλών εξ ημών για μια ιστορική η πρόκριση.
Δυστυχώς, τα θέλω των φιλάθλων, επηρεάζουν την κρίση τους σε μια φάση, σε ένα αποτέλεσμα. Το διαπίστωσα για ακόμα μια φορά, κάνοντας μια... βόλτα αργά το βράδυ, στα social media αλλά και στον Ελληνικό τύπο. Ειδικά, αν κάνεις την σύγκριση με αναφορές από Ιταλία και Ισπανία, αντιλαμβάνεσαι, ότι το ποδόσφαιρο το βλέπουμε λίγο διαφορετικά.
