Πλιάτσικας: «Πέρασα κατάθλιψη. Θα το ρίξεις στον τζόγο; Στο ποτό; Θα γίνεις αλκοολικός;»
Ο Βασίλης Πλιάτσικας μίλησε για την περίοδο που πέρασε κατάθλιψη μετά τον σοβαρό τραυματισμό του.
Σε συνέντευξή του στο σάιτ SPORT24 ο 33χρονος ποδοσφαιριστής μίλησε για όσα έζησε πολεμώντας το «θεριό».
«Η αλήθεια είναι πως πέρασα μία περίοδο μεγάλης κατάθλιψης. Ήμουν μόνος στη Γερμανία. Δεν γνώριζα τη γλώσσα ακόμη. Σκέψου έκανα χειρουργείο και δεν ήρθε ένας άνθρωπος από την ομάδα. Ήταν μία πρωτόγνωρη κατάσταση για εμένα. Τι να πω... Ήταν τέτοια η νοοτροπία της ομάδας; Δεν ξέρω. Ήταν ένα πραγματικό σοκ. Μου είχε ραγίσει το γόνατο και έπρεπε να κάνω ένα ειδικό πρόγραμμα αποκατάστασης.
Όταν επέστρεψα και μπήκα να κάνω πρώτη προπόνηση, το γόνατο διαλύθηκε τελείως. Έκανα τα πάντα για να προλάβω το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά δεν τα κατάφερα. Τότε μου είπε ο γιατρός ότι είχα 50-50 πιθανότητες να σταματήσω το ποδόσφαιρο. Από εκεί που θα έπαιζα man-to-man τον Μέσι, όπως μου είχε πει ο κ. Ρεχάγκελ, κινδύνευσα να αποσυρθώ από τη δράση.
Είναι αδιανόητο μία ομάδα που επενδύει εκατομμύρια κάθε χρόνο σε αθλητές, να μην έχει έναν αθλητικό ψυχολόγο
Οπότε, ναι, πέρασα κι εγώ κατάθλιψη. Είναι πράγματα που δεν γνωρίζει ο κόσμος. Κρατάμε πολλά πράγματα μέσα μας και έχουμε αυξήσει την πίεση στον οργανισμό μας, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να γίνει το 'μπαμ'.
Το κακό ξεκινάει από την ομάδα. Θα πρέπει να υπάρχει ένας αθλητικός ψυχολόγος. Είναι αδιανόητο μία ομάδα που επενδύει εκατομμύρια κάθε χρόνο σε αθλητές, να μην έχει έναν αθλητικό ψυχολόγο. Ένας αθλητής μπορεί να έχει διάφορα προβλήματα. Με την οικογένειά του, με τη γυναίκα του, με τα παιδιά του. Προσωπικά ζητήματα, τραυματισμούς. Όταν ένας αθλητής τραυματιστεί, θα πιέσει τόσο πολύ τον εαυτό του για να επανέλθει στο επίπεδο που ήταν πριν, αλλά δεν είναι δεδομένο ότι θα τα καταφέρει. Μετά μπορεί να εμφανιστούν άλλα προβλήματα, άλλοι τραυματισμοί. Πώς θα τα διαχειριστεί όλα αυτά; Η ομάδα τον πληρώνει κανονικά, αλλά δεν πρέπει να υπάρχει ένας άνθρωπος να τον βοηθήσει, να τον συμβουλεύσει, να τον καθοδηγήσει; Όταν είσαι σε νεαρή ηλικία, παίρνεις πολλά λεφτά, είσαι μόνος και τυχαίνουν πολύ άσχημα γεγονότα κάπου θα καταφύγεις μετά. Θα το ρίξεις στον τζόγο; Στο ποτό; Θα γίνεις αλκοολικός;
Η κατάθλιψη δεν ξέρεις πού θα σε οδηγήσει. Εμένα, προσωπικά, μου στοίχισε λιγότερο σε σχέση με άλλους ανθρώπους. Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μας. Είναι τρόπος ζωής. Δεν είσαι μόνος σου. Βρίσκεται και μία οικογένεια από πίσω σου. Αισθάνεσαι ότι πρέπει να τους παρέχεις τα πάντα. Όμως, σε μία κακιά στιγμή, ο διακόπτης μπορεί να κλείσει. Εγώ, να σου πω την αλήθεια, από τη μία πλευρά αισθάνομαι πολύ άτυχος που μου έτυχε σε τόσο νεαρή ηλικία ένας τόσο σοβαρός τραυματισμός, αλλά από την άλλη νιώθω τυχερός διότι είδα σε πολύ μικρή ηλικία πώς είναι γενικά ο κόσμος. Πώς είναι η ζωή και πώς έπρεπε να διαχειριστώ κάποια πράγματα, τα οποία άλλοι αθλητές καλούνται να αντιμετωπίσουν στα 34-35, όταν σταματούν το ποδόσφαιρο. Τότε παθαίνουν κατάθλιψη, τότε εξαφανίζεται ο περίγυρός τους».
