O «μάγος» του ποδοσφαίρου που... έχασε τη μπάλα!
Πως ο Ροναλντίνιο από την παγκόσμια αποθέωση, έφτασε πλέον να περνά την ημέρα του στη φυλακή - ένα αφιέρωμα του Capitano.gr σε έναν από τους σπουδαίος βιρτουόζους του αθλήματος που πάτησαν ποτέ χορτάρι
«Jogo bonito» στα πορτογαλικά, σημαίνει «όμορφο παιχνίδι». Για τους Βραζιλιάνους ο συγκεκριμένος όρος διέπει ολόκληρη την φιλοσοφία τους γύρω από το άθλημα που, ευλαβικά λατρεύουν, το ποδόσφαιρο. Σπουδαιότερος πρεσβευτής του θεωρείται ο θρυλικός Πελέ. Στηρίζεται στον θεαματικό τρόπο παιχνιδιού, την δημιουργία, την τεχνική.
Δεν χαλιναγωγείται, ούτε οριοθετείται. Ενέχει αρτιότητα, ρυθμό και αδιανόητα, περίτεχνες ενέργειες. Σαν έναν, άτυπο, συνδυασμό ποδοσφαιρικών κινήσεων με ελιγμούς «αλάνας» και φιγούρες εμπνευσμένες από την σάμπα, που κυλάει στο αίμα των Βραζιλιάνων. Μαγεία. Αδιαμφισβήτητα, στην σύγχρονη εποχή, ο κυριότερος εκφραστής του εν λόγω στιλ παιχνιδιού, δεν είναι άλλος από τον Ροναλντίνιο. Τον τελευταίο αρτίστα της μπάλας.
Η γέννηση ενός «μάγου»: Από την Γκρέμιο, στην Ευρωπαϊκή καταξίωση
Ο Ρονάλντο ντε Ασίς Μορέιρα γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου του 1980 σε φτωχογειτονιά του Πόρτο Αλέγκρε και η αλεγρία, δηλαδή η χαρά, ήταν από τα κύρια χαρακτηριστικά του, όντας πάντοτε χαρούμενος, χαμογελαστός, ανέμελος. Ο πατέρας του, εργάτης στα ναυπηγεία και παλαίμαχος τερματοφύλακας στην Γκρέμιο, πέθανε από καρδιακή προσβολή όταν ο «Ρόνι» ήταν 8 ετών. Έκτοτε, βρήκε την πατρική φιγούρα που έχασε, στο πρόσωπο του μεγαλύτερου αδελφού του, Ρομπέρτο, επίσης ποδοσφαιριστής της Γκρέμιο, όμως εξαιτίας ενός σοβαρού τραυματισμού, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει πολύ νωρίς την ποδοσφαιρική του καριέρα.
Ωστόσο, αντιλαμβανόμενος το σπάνιο ταλέντο του αδερφού του, ανέλαβε την προώθησή του. Στα 17 του έκανε ντεμπούτο με την Γκρέμιο, συνεχίζοντας την παράδοση της οικογένειας. Οι εμφανίσεις του βεβαίωναν πως δεν θα αργούσε το ταξίδι του στην Ευρώπη.
Το 2001 πήρε μεταγραφή για την Παρί Σεν Ζερμέν ενώ ήταν ήδη αναπόσπαστο κομμάτι της «Σελεσάο», με την οποία κατέκτησε την επόμενη χρονιά το Μουντιάλ στα γήπεδα της Κορέας και της Ιαπωνίας. Εκεί όπου προσέλκυσε την προσοχή του κόσμου, όταν «εκτέλεσε» τον, τεράστιο, Σίμαν, με το περίφημο φάουλ στα προημιτελικά κόντρα στην Αγγλία. Εκεί όπου συνέθεσαν, μαζί με τον Ριβάλντο και το «φαινόμενο», Ρονάλντο, εξαιτίας του οποίου ο «Ρόνι» έμεινε γνωστός ως Ροναλντίνιο, την φονική τριπλέτα των «3Ρ».
Ραμπόνα, «τούνελ» και γκολ «τσιγάρο»
Εν συνεχεία, εφόσον ήταν πλέον αδύνατο για την Παρί να τον διατηρήσει στο δυναμικό της, άφησε το Παρίσι για την Βαρκελώνη, όπου έζησε ιστορικές στιγμές, λειτουργώντας παράλληλα ως κινητήριος δύναμη για την «αναγέννηση» της Μπαρτσελόνα, που εκείνη την εποχή βρισκόταν σε «λήθαργο». Η παραμονή του στο «Καμπ Νου» ήταν, χωρίς αμφιβολία, το απόγειο της καριέρας του και μαζί του η «Μπάρτσα» επέστρεψε στις ένδοξες μέρες. «Ο Ροναλντίνιο ευθύνεται για την αλλαγή της Μπαρτσελόνα.
Ήταν μια πολύ κακή περίοδος και η αλλαγή που ήρθε με την άφιξή του ήταν εντυπωσιακή» δήλωνε ο άνθρωπος που στην πορεία θα γινόταν το σημαντικότερο κεφάλαιο στην ιστορία του κλαμπ, Λιονέλ Μέσι. Πρωτομαγιά του 2005, απέναντι στην Αλμπαθέτε, ο Μέσισημείωσε το «παρθενικό» του τέρμα με την φανέλα των «μπλαουγκράνα», έπειτα από ασίστ, με λόμπα, του Ροναλντίνιο, σε μια συνήθη, για εκείνον, ενέργεια.
Πάντοτε απρόβλεπτος, με απαράμιλλη δεξιότητα στα τακουνάκια, τις ραμπόνες, τα «τούνελ», τις παντοειδείς προσποιήσεις και τις αγαπημένες του ντρίμπλες. Την «elastico», με την ακαριαία αλλαγή κατεύθυνσης στο πόδι, την «sombrero», με την οποία περνούσε την μπάλα πάνω από τον αντίπαλο και πλήθος άλλων στο, αστείρευτο, ρεπερτόριό του. Όπως άφησε τους πάντες εμβρόντητους με το ασύλληπτο γκολ- τσιγάρο, απέναντι στην Τσέλσι το 2005, όπου ο «δύσμοιρος» Καρβάλιο, τον έβλεπε να κάνει προσποιήσεις για την πλευρά προς την οποία θα σουτάρει, σαν να πατούσε το τσιγάρο του στο έδαφος.
Την ίδια χρονιά τιμήθηκε με την «Χρυσή Μπάλα». Ήταν η χρονιά που ανάγκασε το «Μπερναμπέου» να υποκλιθεί στο ταλέντο του χειροκροτώντας τον όταν πέτυχε το δεύτερο προσωπικό του γκολ στο «κλάσικο», κάτι που ο λαός της Ρεάλ είχε ξανακάνει μονάχα για έναν παίκτη της μισητής αντιπάλου, τον κορυφαίο, Ντιέγκο Μαραντόνα. Αργότερα, στους Ολυμπιακούς του Πεκίνο, ο Αργεντινός θρύλος, όταν τον συνάντησε, του φίλησε το χέρι, επιδεικνύοντας τον σεβασμό και τον θαυμασμό του για την προσφορά του Ροναλντίνιο στο άθλημα.
Οι αδυναμίες και η παρακμή
Ωστόσο, όπως ο Ντιέγκο, έτσι και εκείνος, είχε αδυναμίες που οδήγησαν στην πρόωρη κάθοδό του. Η μεγάλη αγάπη του στα πάρτι, τις γυναίκες και γενικότερα, την καλοπέραση αποτέλεσε τροχοπέδη για την λαμπρή καριέρα του. Επόμενος σταθμός η Μίλαν, πριν «κατρακυλήσει» σε Φλαμένγκο, Ατλέτικο Μινέιρο και Κερετάρο. Έχοντας, όμως, κατακτήσει κάθε διάκριση, αμελούσε την υγιεινή αθλητική ζωή, αποφεύγοντας τις προπονήσεις.
Ένα βράδυ στο Μιλάνο, οπαδοί της ομάδας αναγκάστηκαν να τον διώξουν από μια ντίσκο για να πάει σπίτι, καθώς την επόμενη μέρα έπαιζαν με την Ίντερ. «Ήταν απείθαρχος. Αγαπούσε υπερβολικά τα πάρτι. Γυναίκες έρχονταν στο δωμάτιό του κατά την διάρκεια των συγκεντρώσεων της ομάδας», είχε αναφέρει ο προπονητής του στην Παρί, Λουίς Φερνάντες. Για τα 32α γενέθλιά του διοργάνωσε πενθήμερο πάρτι στο Ρίο.
Tης φυλακής τα σίδερα....
Ωστόσο, φέτος, που έγινε 40 ετών, γιόρτασε τα γενέθλιά του σε φυλακή στην Παραγουάη, όπου συνελήφθη για πλαστό διαβατήριο, μαζί με τον αδερφό του. Στην φυλακή παραμένει διότι διεξάγεται έρευνα για την συμμετοχή του σε δραστηριότητες εγκληματικής οργάνωσης, πιο συγκεκριμένα, σε κύκλωμα «ξεπλύματος» χρημάτων και περιουσιακών στοιχείων. Μάλιστα παρότι, θεωρητικά, η αιτία που ταξίδεψε στην Παραγουάη ήταν για να λάβει μέρος σε φιλανθρωπικό παιχνίδι για βοήθεια σε άπορα παιδιά, εντούτοις εκτιμάται πως πήγε για να «ξεπλύνει» χρήματα που προέρχονταν από φορολογικές απάτες και διακίνηση ναρκωτικών, υπό την καθοδήγηση της οργάνωσης.
Υπαίτιος αυτής της κατάστασης, φαίνεται πως είναι ο αδερφός του, Ρομπέρτο, καθώς ο Ροναλντίνιο, έχοντάς του απόλυτη εμπιστοσύνη, ουδέποτε ασχολήθηκε με την διαχείριση της περιουσίας του. Το περασμένο καλοκαίρι οι αρχές κατέσχεσαν 57 ακίνητα για χρέη ύψους 8 εκατομμυρίων, ενώ του απαγόρευσαν την έξοδο απότην χώρα. Ανοίγοντας τους τραπεζικούς του λογαριασμούς ανακάλυψαν πως μέσα υπήρχε το ποσό των 6 ευρώ. Όλα αυτά για έναν άνθρωπο του οποίου η περιουσία ανέρχονταν στα 120 εκατ. και το 2019, τα έσοδα, μόνο από αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έφταναν τα 2,2 εκατ.
Όταν, μάλιστα, οι αρχές, για την προβλήτα 70 μέτρων που έκαναν το 2009 στο Πόρτο Αλέγκρε, δίχως άδεια, επέβαλλαν πρόστιμο στα αδέρφια, ύψους 2 εκατ., αρνήθηκαν να το πληρώσουν. Ακόμη, όμως και η γραμμή της υπεράσπισής του σήμερα, αυτό προβάλει ως επιχείρημα. Ότι ο ίδιος έχει παντελή άγνοια για την οικονομική του κατάσταση και πως δεν γνωρίζει τίποτα για τις ενέργειες στις οποίες έχει προβεί ο αδερφός του.
Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του δημοσιογράφου, Τζακ Λαγκ, «ο Ρομπέρτο είναι μάνατζερ και προσωπικός βοηθός του, φροντίζει για όλα του τα θέματα και που πρέπει να βρίσκεται κάθε στιγμή. Χωρίς υπερβολή είναι σαν ένας τύπος να κινεί μια μαριονέτα. Αν δεν ήταν αυτός δεν είναι σίγουρο πως ο Ροναλντίνιο θα έβρισκε το δρόμο για να πάρει το πρωινό του, πόσο μάλλον για να κανονίσει φωτογραφίσεις και εκδηλώσεις που πρέπει να παρευρεθεί».
Διόλου επηρεασμένος εμφανίζεται βέβαια ο «Ρόνι», καθώς δεν χάνει στιγμή το χαμόγελό του. Ακόμα και στην φυλακή φαίνεται χαλαρός, ξέγνοιαστος,. Όπως έκανε πάντα. Βρίσκει τρόπους να χαμογελάει. Σε αγώνα μέσα στην φυλακή, η ομάδα του κέρδισε 11-2, με τον ίδιο να σκοράρει 5 γκολ και να δίνει 6 ασίστ. Στο τέλος, χαμογελούσε σαν μικρό παιδί, χαρούμενος για το ποδόσφαιρο που έπαιξε. Αδιαφορώντας για τον χώρο, τις συνθήκες. Με την αλεγρία, διάχυτη σε όλη του την ύπαρξη.