Σάλιακας: «Είμαι περήφανος Κρητικός, θα χορεύω κρητικά στα γκολ»

Ο Μανώλης Σάλιακας μίλησε στο podcast «Κουβέντα στο ΠΙ & ΦΙ»

Aναλυτικά όσα είπε:

Για την προσαρμογή του στη Γερμανία: «Ήταν δύσκολα στην αρχή, κυρίως στο ποδοσφαιρικό κομμάτι. Στον τρόπο ζωής ένιωσα απευθείας τη ζεστασιά, έκανα φίλους. Σε ό,τι αφορά το τακτικό κομμάτι είναι διαφορετικό στυλ παιχνιδιού. Πιο γρήγορο παιχνίδι, περισσότερη αντοχή και δύναμη».

Για το τι τον δυσκόλεψε περισσότερο: «Ο τρόπος προπόνησης και το πως θέλει η ομάδα να παίζουμε. Είναι πολύ δύσκολο πρωτάθλημα, αλλά ήμασταν από τις ομάδες που παίξαμε ωραίο ποδόσφαιρο και αυτό με ικανοποιεί. Η γλώσσα με δυσκόλεψε, αλλά έχουμε και αρκετούς ξένους, οπότε τα αγγλικά ήταν κυρίως η γλώσσα που επικοινωνούσαμε».

Για το κατά πόσο ωρίμασε σε αυτή τη σεζόν: «Τα προηγούμενα χρόνια δεν ήταν αυτά που περίμενα και είχα ονειρευτεί. Οι δυσκολίες ήταν πολλές. Αλλά αν έχεις πίστη, θέληση και δεν σε πάρει από κάτω, καταφέρνεις πολλά. Ωρίμασα ναι. Είδα διαφορετικά πράγματα από την Ελλάδα. Ευχαριστιέμαι το ποδόσφαιρο, γεμάτα γήπεδα και το μυαλό σου είναι μόνο το πως θα παίξεις και τίποτα άλλο».

Για το αν περίμενε να κάνει τέτοια σεζόν σε προσωπικό επίπεδο: «Δεν περίμενα να εξελιχθεί έτσι η χρονιά για να είμαι ειλικρινής. Το στυλ παιχνιδιού της ομάδας με βοήθησε αρκετά. Δεν σας κρύβω όμως πως όταν έφτασα στη Γερμανία, είχα ανθρώπους από την ομάδα που με βοήθησαν σε όλα. Είμαι χαμηλών τόνων εγώ ως χαρακτήρας και δεν περίμενα τέτοια εξέλιξη, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος για όλο αυτό».

Για το αν ισχύει πως υπέγραψε στη Ζανκτ Πάουλι, τον περασμένο Γενάρη, έξι μήνες πριν τελειώσει η σεζόν: «Ναι. Είχα πάει στη Γερμανία τρεις μήνες πριν τελειώσει το πρωτάθλημα. Από την πρώτη στιγμή είχα αποφασίσει πως θέλω να παίξω στο εξωτερικό. Ήθελα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό. Με εντυπωσίασε ο τρόπος προσέγγισης, οι εγκαταστάσεις και το ένστικό μου παρά τις προτάσεις που είχα, με έκαναν να επιλέξω την Ζάνκτ Πάουλι αρκετά νωρίς, πριν τελειώσει το πρωτάθλημα».

Για τα τέσσερα γκολ που σημείωσε: «Είχα ευκαιρίες, είχα και δοκάρια. Γενικώς με το συγκεκριμένο θέμα γίνονταν πλάκα στα αποδυτήρια και από τους προπονητές μου. Μου έλεγαν πως αν το πίστευα λιγάκι παραπάνω θα είχα πετύχει αρκετά περισσότερα γκολ. Είμαι χαρούμενος όμως, γιατί ήταν σημαντικά γκολ και είμαι αμυντικός που δεν έχω την ευκαιρία να το κάνω συχνά».

Για το αν κρύβεται κάποια ιστορία πίσω από το καθένα γκολ: «Υπάρχει μία που με στεναχώρησε αρκετά (γέλια). Είχα πει πως μόλις σκοράρω θα πάω στο σημαιάκι του κόρνερ και θα χορέψω κρητικά. Το έκανα στο τοπικό ντέρμπι με το Αμβούργο, όμως λίγο η αδρεναλίνη της στιγμής, λίγο το γεμάτο από 60.000 κόσμο γήπεδο λίγο με «θόλωσαν» και πανηγύρισα διαφορετικά μέσα στον πανικό μου. Τρελάθηκα. Δεν μπορούσα να πιστέψω πως έχασα την ευκαιρία αυτή να χορέψω κρητικά».

Για το τι σημαίνει γι' αυτόν η κρητική μουσική: «Τα πάντα. Ακούω κρητικά συνέχεια και στα αποδυτήρια και παντού. Είμαι περήφανος για την καταγωγή μου και όσο μπορώ μαθαίνω και σε περισσότερους φίλους μου να ακούνε τα δικά μας παραδοσιακά τραγούδια». Πρόσθεσε: «Υπόσχομαι πάντως πως κάθε επόμενό μου γκολ θα το πανηγυρίζω χορεύοντας κρητικά στα γήπεδα της Γερμανίας».

Για το αν θεωρεί πως η καριέρα του άργησε να έχει την εξέλιξη που έχει σήμερα: «Ναι. Το αισθάνομαι. Άργησε, αλλά νιώθω δικαιωμένος για την καριέρα μου, παρά τις λάθος επιλογές που έκανα. Πίστευα σε εμένα όμως, ακόμα και όταν έβλεπα πως η αξία μου δεν αναγνωρίζεται. Σκέφτηκα να τα παρατήσω. Αρκετές φορές. Η στήριξη της οικογένειάς μου με κράτησε όρθιο, ώστε να συνεχίσω. Ο ΠΑΣ Γιάννινα για εμένα ήταν το σωστό βήμα που μου έδωσε ξανά το κίνητρο να διακριθώ και να κληθώ στην Εθνική κάτι που για μένα αποτελεί ύψιστη τιμή. Να παίξω στην Εθνική ανδρών, από μία επαρχιακή ομάδα».

Για το αν ο ΠΑΣ ήταν το τελευταίο του στοίχημα για την εξέλιξη της καριέρας του: «Όχι, νωρίτερα υπήρξαν οι σκέψεις να τα παρατήσω. Τότε που ήμουν αρχηγός στην Εθνική Ελπίδων και έπαιζα στη Β' Εθνική. Αυτό δεν αντιπροσώπευε την αξία μου. Είμαι τυχερός και ευγνώμων στον ΠΑΣ που με στήριξε».

Για το τι θεωρεί ο ίδιος πως δεν πήγε καλά και από το 2014 που έκανε ντεμπούτο στη Super League, έπαιξε ξανά στη μεγάλη κατηγορία το 2019: «Ήθελα να πάρω παιχνίδια. Στον Ολυμπιακό δεν πήρα ευκαιρία. Πήγα στην Κύπρο, στην Καρμιώτισσα, ήταν κάτι ωραίο για μένα, αλλά τότε κάποιοι επέλεξαν για μένα να γυρίσω και να παίξω στα Χανιά στη Β' Εθνική. Ήμουν στην Κρήτη, κοντά στην οικογένειά μου. Πέρασα καλά, αλλά με πολλές δυσκολίες, σε μια κατηγορία που δεν είναι και τόσο επαγγελματική. Με στενοχωρεί μέχρι και σήμερα η κατάσταση αυτής της κατηγορίας».

Για το κατά πόσο όλες οι δυσκολίες τον κράτησαν δυνατό: «Ωρίμασα. Σκεφτόμουν σας είπα να τα παρατήσω, αλλά κάτι με κρατούσε και μου έδινε παράλληλα ώθηση, παρά τις κακές καταστάσεις. Έπαιζα σε λάθος θέση, δεν έδειχνα τι άξιζα, αλλά όλα αυτά μου δίδαξαν να μείνω δυνατός, να μην τα παρατήσω και είμαι ένα ακόμα παράδειγμα πως μπορείς να χτίσεις καριέρα ακόμα και μετά τα 26».

Για την οικογένειά του: «Ναι, αυτοί με κράτησαν όρθιο. Έβλεπαν τη κακή ψυχολογία μου. Η μητέρα μου καταλάβαινε πως δεν είμαι καλά. Από τη μαμά σου δεν μπορείς να κρυφτείς. Ήταν πάντα εκεί δίπλα μου. Με συμβούλευαν και τώρα το απολαμβάνουν κι αυτοί μαζί μου που η πορεία μου και η καριέρα μου είναι στο καλύτερο επίπεδό της. Η μητέρα μου ήρθε και με είδε και στη Γερμανία, μαζί με τον αδερφό μου και μάλιστα είχα σκοράρει στο παιχνίδι με το Ανόβερο και τους είχα αφιερώσει το γκολ μου».

Για το αν το μέλλον του είναι στη Ζάνκτ Πάουλι ή σε άλλη ομάδα: «Δεν το γνωρίζω. Εγώ ξέρω πως περνάω υπέροχα, νιώθω σαν το σπίτι μου. Με πιστεύουν πολύ και νιώθω εξαιρετικά εκεί. Εγώ νιώθω έτοιμος ακόμα και για το επόμενο βήμα. Η Γερμανία μου ταιριάζει, το στυλ παιχνιδιού και θέλω να κάτσω πολλά χρόνια εδώ».

Τι είπε για τον Λοντίγκιν: «Στεναχωρέθηκα για τον Γιούρι. Γνωρίζω από πρώτο χέρι την αξία του. Ήμουν συμπαίκτης του. Ένας επαγγελματίας υπόδειγμα. Βέβαια και ο Μπρινιόλι έκανε τρομερή σεζόν, αλλά ο Γιούρι είναι ένας παίκτης που ποτέ δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα, ένα καταπληκτικό παιδί που σαν κι αυτόν δεν υπάρχουν πολλοί τερματοφύλακες στην Ελλάδα».

Για τον Μπουχαλάκη: «Ο Ανδρέας ήταν χαρούμενος που πήγε στην Τουρκία. Ένα πρωτάθλημα σε καλό επίπεδο, που του ταίριαξε. Το απόλαυσε και με τον Ανδρέα βέβαια μας συνδέει μια στενή σχέση, αφού είμαστε παιδικοί φίλοι».

Για τον Στάϊκό: «Είμαι περήφανος για τον Θανάση. Τον έζησα ως βοηθό του κ. Μεταξά στον ΠΑΣ. Παρακολουθούσα τον ΠΑΣ όλη τη χρονιά. Δεν ξεκίνησε καλά και με στεναχωρούσε που ρίχναν όλοι το βάρος και τα βέλη στον Θανάση. Παρέλαβε μία ομάδα με πολλούς νέους παίκτες. Ο Έλληνας οπαδός δεν έχει υπομονή, αλλά ευτυχώς όλο το κλίμα αντιστράφηκε, ο ΠΑΣ τα κατάφερε και είμαι βέβαιος πως ο Θανάσης Στάικος θα δείξει ακόμα περισσότερα πράγματα τη νέα σεζόν».

Για τους Γιαννίκη και Μεταξά: «Οι Γερμανοί προπονητές θέλουν πειθαρχία. Ένας βασικός λόγος που δεν πέτυχαν σε εισαγωγικά είναι πως η πειθαρχία λείπει από τον Έλληνα. Για μένα αμφότεροι είναι εξαιρετικοί προπονητές, όμως σε αυτό το στοιχείο θεωρώ πως χάλασε η μαγιά. Στον ΠΑΣ ήμασταν μια ομάδα με δίψα να δείξουμε πράγματα, με καλά αποδυτήρια και αυτό τους ταίριαξε και έδειξαν την αξία τους».

Για το ποια είναι η αγαπημένη του ομάδα: «Η Εθνική, ο ΠΑΣ και η Ζάνκτ Πάουλι που με εκτόξευσε ως παίκτη».

Για τους λόγους που όταν ακούει τον Εθνικό ύμνο δακρύζει: «Είναι κάτι πολύ τιμητικό παίζει για την Εθνική. Εμένα πάντα μου έρχονται στο μυαλό οι δύσκολες στιγμές μου, τα όσα πέρασα, το πόσο κόπο έκανε η οικογένειά μου για να με φτάσει στο σημείο που είμαι. Είναι κάτι που μου βγαίνει αυθόρμητα, δεν το κάνω επίτηδες. Τα συναισθήματά μου είναι έντονα γενικώς και πάντα και δεν κρύβομαι».

Για τα συναισθήματά του που δεν βρίσκεται στις κλήσεις του Πογέτ: «Θα ήθελα πολύ να βρίσκομαι στις κλήσεις της Εθνικής. Μιλήσαμε με τον κ. Πογιέτ, μου είπε πως με έχει στο μυαλό του. Εγώ περιμένω την κλήση μου. Είχα εξαιρετική χρονιά, σε ένα δύσκολο πρωτάθλημα και θέλω να επιστρέψω στην Εθνική. Όλα τα παιδιά που είναι τώρα στις κλήσεις το αξίζουν και προφανώς ο προπονητής έκρινε πως ταιριάζουν περισσότερο στο στυλ της Εθνικής που θέλει να δει».