Χρήστος Σαλούστρος: Ο «Ψηλορείτης» του Προμηθέα στο Capitano.gr
Από το Ηράκλειο και τον Αστέρα Μασταμπά, στον Προμηθέα, την Εθνική και στους τελικούς της Basket League - Ο Χρήστος Σαλούστρος μιλάει στο Capitano.gr σε μια συνέντευξη που αξίζει να διαβάσεις!
Στα 29 του χρόνια, ο Χρήστος Σαλούστρος ζει την μεγαλύτερη διάκριση της καριέρας του. Μέχρι την επόμενη. Η ομάδα του (Προμηθέας), από την Παρασκευή (07/06) το βράδυ πανηγυρίζει μια σπουδαία πρόκριση επί της ΑΕΚ, θα συναντήσει τον Παναθηναϊκό στους τελικούς, επίτευγμα που πετυχαίνει για 1η φορά στην ιστορία της χώρας επαρχιακή ομάδα.
Ο Ηρακλειώτης (καταγωγή από Ανώγεια) αθλητής πραγματοποιεί μια εξαιρετική σεζόν με την Πατρινή ομάδα, είναι ο καλύτερος εκπρόσωπος της Κρήτης στα παρκέ της χώρας. Ταλαντούχος, άμεσος, μα πάνω από όλα προσγειωμένος, ο ύψους 2.02 παίκτης μίλησε στο Capitano.gr λίγες ώρες πριν έναρξη των τελικών.
*Απαραίτητη υποσημείωση: Η συνέντευξη διακόπηκε δύο φορές λόγω... συγχαρητηρίων. Πατρινοί πιτσιρικάδες σταματούσαν τον Χρήστο κατά την διάρκεια της συνομιλίας μας, για να του πουν μπράβο και να του ζητήσουν νίκη με τον Παναθηναϊκό.
Πετύχατε μια ιστορική πρόκριση απέναντι στην ΑΕΚ, μίλησε μου γι αυτή τη σειρά αγώνων.
Το θέλαμε πολύ. Είναι κάτι το οποίο πιστεύαμε, το δείξαμε μέσα στο γήπεδο και το κάναμε πράξη. Εν τέλει ανταμείφθηκαν οι κόποι μιας χρονιάς. Αγωνιστικά, έλειψε πολύ ο Μασιούλης, είναι μεγάλη απώλεια για την ΑΕΚ. Και η απουσία του Γκρίφιν, η αλλαγή ξένου δεν έκανε τόσο καλό στην ΑΕΚ, ήταν πολύ σημαντικός παίκτης, έδινε ισορροπία.
Πως ζεις αυτή την επιτυχία;
Αυτό που ζούμε από προχθές δεν υπάρχει. Μας αναγνωρίζουν, μας μιλάνε στο δρόμο, είναι πραγματικά κάτι μοναδικό.
Τι καλό έκανε φέτος ο Προμηθέας και έφτασε σε αυτή την διάκριση;
Ακούγεται κοινότυπο και ίσως και λίγο γραφικό αλλά είμαστε μια παρέα. Το λέω και το εννοώ. Από πέρυσι ξεκίνησε ένα ταξίδι, πρόπερσι η πρώτη χρονιά στην Α1, μια εποχή πάλευε για την παραμονή. Με την έλευση του κόουτς Γιατρά, η στελέχωση των χαρακτήρων κυρίως ήταν κάτι το οποίο έδεσε το γλυκό. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει καλός ή κακός παίκτης σε αυτό το επίπεδο, υπάρχει φορμαρισμένος και μη. Η κοινή συνύπαρξη Ελλήνων και ξένων επίσης δεν είναι εύκολο. Είναι δύσκολο επίσης να αισθανθείς ότι σε αγαπάει μια ομάδα και σε εμπιστεύεται. Αυτό το credit το παίρνει καθαρά ο κόουτς. Η ομάδα έξω και μέσα από τις γραμμές είναι ομάδα, είμαστε πολύ δεμένοι.
Γιατί το Ηράκλειο να μην έχει μια ομάδα σαν τον Προμηθέα;
Στο Ηράκλειο ήμουν 16 χρόνια. Θα σου πω ένα παράδειγμα, μπορεί να βγω κακός αλλά δεν με πειράζει. Ξεκίνησα το μπάσκετ στον Αστέρα Μασταμπά, κάναμε προπονήσεις στο 9ο δημοτικό. Μέχρι τα 13 μου δεν έπαιξα μπάσκετ, δεν είχαμε δελτία. Κάναμε λίγες προπονήσεις, η ομάδα διαλύθηκε και μετά απορροφήθηκε από τον Μίνωα. Τα παιδιά τότε πήγαν από το Ηράκλειο στον Μίνωα με συνέπεια ο Μίνωας (θυγατρική ''Ηράκλειο'') να κερδίζει το ''Ηράκλειο''. Αντί να κάνουμε τότε μια προσπάθεια με μια δυνατή ομάδα και να διεκδικούμε πράγματα.... τίποτα. Άλλη οργάνωση των ομάδων τότε απλώς τι να πουμε. Το θέμα είναι ότι το παράδειγμα του Προμηθέα, δεν μπορεί να το κάνει κανείς στην Ελλάδα. Στην Κρήτη αμφιβάλλω αν ποτέ έχει περάσει στο μυαλό αυτό που κάνει ο Προμηθέας.
Όταν αγαπάς το μπάσκετ, δεν αφήνεις να πέφτει μια ιστορική ομάδα να πέσει τοπικό. Για παράδειγμα, δεν γίνεται να έχουμε μεγαλώσει με το ''Ηράκλειο'' στην Α1 και τώρα να είναι στο τοπικό. Έχουμε το σύμπλεγμα του ερασιτεχνισμού.
«Στην Κρήτη αμφιβάλλω αν μας έχει περάσει ποτέ από το μυαλό αυτό που κάνει ο Προμηθέας»
Μίλησε μου για τον άνθρωπο που έχει δημιουργήσει όλο αυτό το οικοδόμημα του Προμηθέα, τον επιχειρηματία Βαγγέλη Λιόλιο.
Ο κ. Λιόλιος είναι ένας άνθρωπος που γουστάρει το μπάσκετ και δεν μπορεί την... 2η θέση. Μπορεί να ασχολείται όλη μέρα με το μπάσκετ. Φαντάσου, καμιά φορά τον πειράζω και του λέω '' έχει πρώτα το παιδικό και μετά το αντρικό''. Το μεράκι του είναι το μπάσκετ, οι ακαδημίες. Αυτό που έχει φτιάξει στην Πάτρα, σε 100 χρόνια δεν μπορεί να φτιαχτεί στην Ελλάδα. Δεν μπορείς να φανταστείς. Τρία γήπεδα με υπερσύγχρονα γήπεδα, παρκέ, τι να σου πω. Τα περισσότερα παιδιά μένουν το πολύ 50 μέτρα απόσταση από τα γήπεδα, σε όλους τους αθλητές τους παρέχουν στέγαση, εκπαίδευση, ο καθένας μένει μόνος του. Τα παιδιά κάνουν προπονήσεις, δεν φοβούνται, εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες. Γι αυτό και ο Προμηθέας έχει πολλές διακρίσεις στα Πανελλήνια στις μικρότερες κατηγορίες.
Για τους τελικούς με τον Παναθηναϊκό
Ο τελικός ήταν με την ΑΕΚ, δείξαμε ότι είμαστε καλύτεροι στη σειρά. Τώρα, θα απολαύσουμε τα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό, θα έχουμε τουλάχιστον ένα ματς στην έδρα μας. Το φαβορί είναι 100% ο Παναθηναϊκός, θα μου έφτανε όμως να ζήσω την ατμόσφαιρα για ένα ακόμα ματς στην Πάτρα. Οι Πατρινοί στην κερκίδα είναι πάντα σούπερ, δεν έχει γίνει ποτέ το παραμικρό. Είπα στον πρόεδρο ότι θέλω να έχουμε 5.000 φιλάθλους να μας χειροκροτήσουν.
Για το συμβόλαιο σου που λήγει, τι σκέφτεσαι;
Καλή ερώτηση. Ναι λήγει σε λίγες ημέρες. Κοίτα, ήταν μια πολύ κουραστική χρόνια, με πολλά ταξίδια, είναι κάτι δύσκολο, φαντάσου ότι θα τελειώσουμε 15-20 Ιουνίου. Θέλω να ηρεμήσω και να ξεκουραστώ. Δεν σου κρύβω την πρόθεση μου να συνεχίσω στην ομάδα, το ίδιο και η ομάδα. Να τελειώσει το πρωτάθλημα και βλέπουμε. Η ομάδα κάνει τέτοια βήματα, γιγάντια. Είμαι δεμένος, με αγαπάνε, με σέβονται, το ίδιο και από μέρους μου, νιώθω σαν να έχω βρει την ηρεμία μου εδώ. Έχω παίξει το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας μου στην Πάτρα, η ομάδα πάει super, είναι όλα καλά.
«Μου έστειλε συγχαρητήρια ο Γιάννης, θα πατήσει σύντομα την κορυφή του κόσμου»
Για την Εθνική ομάδα και το Παγκόσμιο της Κίνας
Είμαι ρεαλιστής, ξέρω ότι είναι δύσκολο να βρίσκομαι μέσα στους 16 παίκτες που θα επιλεγούν. Θα είναι τιμή να είμαι και στους 24. Αν μου έρθει η πρόσκληση από τον κόουτς, εννοείται θα είμαι εκεί. Μιλάμε για την μέγιστη τιμή το Εθνόσημο. Να χρηστώ διεθνής μπροστά στο κοινό του Ηρακλείου, στην πατρίδα μου, στην πόλη μου, είναι κάτι τιμητικό. Λογικά θα είμαι έτσι κι αλλιώς στο Ηράκλειο, είτε στο παρκέ, είτε για διακοπές (γέλια). Θα είναι ότι καλύτερο στην καριέρα μου. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ, το να ακούς τον Εθνικό Ύμνο και να φοράς την Ελληνική φανέλα είναι φοβερό συναίσθημα. Η φανέλα είναι η πιο βαριά από όλες που μπορείς να φορέσεις.
Κατάγεσαι από τα Ανώγεια, σωστά;
Ναι σωστά, αλλά μεγάλωσα στο Ηράκλειο και έχω μείνει 16 χρόνια εκεί. Νιώθω και τα Ανώγεια πατρίδα μου, από εκεί είμαι, εκεί έχω πολλές παιδικές αναμνήσεις. Λαμβάνω και πολλά μηνύματα από Ανωγειανούς και δεν το περίμενα. Χαίρομαι πραγματικά γιατί αν έχω κάνει έστω και ένα παιδάκι στα Ανώγεια να ασχοληθεί ή να βλέπει μπάσκετ, για μένα είναι ότι καλύτερο. Είναι τιμή μου.
Για την φιλία με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, μιλήσατε μετά το ματς της Παρασκευής.
Μιλήσαμε ναι, μου έστειλε συγχαρητήρια. Μιλάμε συχνά, ειδικά τώρα που τελείωσε με τις υποχρεώσεις του, η επικοινωνία μας είναι πιο συχνή. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Θανάση.
«Η φανέλα της Εθνικής Ελλάδας είναι η πιο βαριά από όλες που μπορείς να φορέσεις»
Πως είναι να έχεις φίλο έναν εν δυνάμει MVP του NBA;
Ακούω τη λέξη MVP και δεν μπορώ να το πιστεψω. Από την μια είναι κάτι τόσο μεγάλο αλλά από την άλλη είναι ένα καθημερινό παιδί, ένας ταπεινός άνθρωπος. Μιλάμε για παιδιά ''διαμάντια''. Και με τον Άλεξ και με τον Κώστα και με την κυρία Βερόνικα. Και το καλοκαίρι θα βρεθούμε, έχουμε κανονίσει. Εύχομαι στον Γιάννη να έχει μόνο υγεία, πιστεύω αν υπάρχει η κορυφή του κόσμου θα την πατήσει σύντομα.
Πριν ολοκληρώσουμε, πες μου για έναν άλλο πολύ καλό φίλο και και συμπαίκτη σου, τον Νίκο Γκίκα
Είναι με όλη την σημασία της λέξης, κολλητός. Αυτό που λέμε αδερφός. Τον έχω γνωρίσει από τον φίλο μου τον Νίκο Βερτούδο, στον Πλάτωνα. Γνωριζόμαστε από τα 16 μου. Το γεγονός ότι από πέρυσι βρίσκομαι στον Προμηθέα παίζει παρα πολύ μεγάλο ρόλο ο Νίκος, ήταν ο καταλύτης να έρθω στην ομάδα. Όπου έχουμε βρεθεί έχουμε κάνει καλά πραγματάκια. Στην Εθνική μαζί, στα δωμάτια μαζί, αυτό λέει πολλά. Μέσα και έξω από το γήπεδα τα λέμε με ''κλειστά'' μάτια. Είναι ένας άνθρωπος που ο σεβασμός μου και η αγάπη προς το πρόσωπο του είναι απεριόριστη. Μακάρι πολύ μπασκετικοί να έχουν τη σχέση που έχω εγώ με τον Νίκο.