Τα μαύρα κοράκια και η... αφωνία του ΟΦΗ

20:47 | 12/01/2021

Ο ΟΦΗ πρέπει να προασπίσει την επένδυση του σε εκείνους που βυσσοδομούν στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Του Δημήτρη Καρυωτάκη

Δεν ήταν η πρώτη φορά φέτος που οι άνθρωποι με τα μαύρα επεφύλαξαν στον ΟΦΗ, μια τέτοια συμπεριφορά όπως εκείνη που ξετσίπωτα έβγαλε ο Βάτσιος στο Περιστέρι (και... επικύρωσε ο Κλάτενμπεργκ που δεν είδε τίποτα στις αμφισβητούμενες φάσεις). Συμπεριφορά απέναντι σε μια μικρή ομάδα, έτσι τουλάχιστον φαίνεται κάποιοι να αντιμετωπίζουν τον ΟΦΗ, καθώς δεν μπορεί κάποιος να διανοηθεί ένας υγιής φίλαθλος, πως αν στη θέση του Μεγιάδο ήταν ο Μπουχαλάκης ή ο Ελ Καντουρί, θα έβγαζε τη δεύτερη κίτρινη κάρτα- τόσο αβίαστα - ο εν λόγω ρέφερι!

Ο ΟΦΗ λοιπόν αντιμετωπίζεται σαν... Οφάκι φέτος, σε αντίθεση με πέρυσι που και την ομάδα σεβάστηκαν και χωρίς παρατράγουδα κύλησε η χρονιά.

Τι κάνεις λοιπόν σε αυτήν την περίπτωση; Πώς αντιδράς; Πρέπει να εξακολουθείς να σφυρίζεις αδιάφορα ή θα πρέπει να προστατέψεις την ομάδα, το project, τον ιδρώτα του ποδοσφαιριστή, αλλά και τον κόσμο της ομάδας που βλέπει πως τα νέα ήθη, ο ποδοσφαιρικός πολιτισμός που εκπέμπεις, η λογική εμείς δεν σχολιάζουμε και δεν αντιδρούμε, εκλαμβάνονται από τους επαΐοντες ως αδυναμία;

Καταρχήν να πούμε πως το ίδιο το ποδοσφαιρικό μοντέλο στη χώρα μας, δημιουργεί καταστάσεις δυο κατηγοριών. Από τη μια το γκρουπ των μεγάλων, που μόνο του συζήτησε, πρότεινε κι εν τέλει κατέληξε στον αρχιδιαιτητή Κλάτεμπεργκ, ερήμην των υπολοίπων, στην ουσία δημιουργεί ερμαφρόδιτες καταστάσεις, καθώς ο πολυπράγμων Άγγλος ουσιαστικά λογοδοτεί μόνο σε αυτούς που θεωρεί εργοδότες του.

Από την άλλη σε ένα πρωτάθλημα που σε άλλα ματς ορίζονται ξένοι διαιτητές και σ’ άλλα ντόπιοι, κατευθείαν δημιουργεί την αίσθηση δύο ταχυτήτων, άλλης αντιμετώπισης και άλλης βαρύτητας και σημασίας των αγώνων! Δεν αξιολογείται το ίδιο το Ατρόμητος - ΟΦΗ με εκείνο του Άρης - ΑΕΚ... τι δεν καταλαβαίνεις έρμε οπαδέ;

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση ο ΟΦΗ αποφάσισε να μην ασχοληθεί: να μην μπει στο παιχνίδι των εντυπώσεων, να πουλήσει φτηνό οπαδιλίκι, να ζητήσει... πιστωτικό λογαριασμό για την επόμενη διαιτησία. Αλλά φαίνεται αυτό πως φέτος αντιμετωπίζεται σαν ωχαδελφισμός, λογική ενδοτικότητας και αδυναμία παρέμβασης, που ουσιαστικά εκτρέφει αυτούς που δεν πολυθέλουν τον ΟΦΗ στα πόδια τους. Ασφαλώς και κανείς στον κόσμο του ΟΦΗ δεν θέλει να γίνουμε... Κούγιες, ή άλλες γραφικές φωνές, ωστόσο και αυτή η παρατεταμένη αφωνία, σ’ ένα κόσμο που κυριαρχείται από τη λογική «φώναζε φώναζε... κάτι θα μείνει», δεν μπορεί να αιτιολογηθεί! Με τεκμηριωμένα επιχειρήματα, με ζωηρή αλλά όχι... κραυγάζουσα φωνή, με την αναγωγή στα όσα διαιτητικά εγκλήματα που έγιναν φέτος εις βάρος του ΟΦΗ και που στέρησαν βαθμούς, γίνεσαι πιο πειστικός και παράλληλα δείχνεις αποφασισμένος να προασπίσεις τα συμφέροντα σου, την επένδυση σου βρε αδερφέ, σε εκείνους που βυσσοδομούν στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Σε ένα κόσμο διαβόλων, δεν ωφελεί πάντα εσύ να παίζεις τον ανυποψίαστο Άγγελο, ακόμα κι αν δεν γίνεις... Βελζεβούλ, τουλάχιστον δείξε τους πως κι εσύ έχεις νύχια, κι όχι μόνο για να ξυστείς!