Τα όμορφα παραμύθια... όμορφα καίγονται!
Ο ΟΦΗ στη χειρότερη κατάσταση της εποχής Μπούση - Του Δ. Καρυωτάκη.
Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης
Όταν δεν μπορείς να κερδίζεις ένα ματς δεν πρέπει να το χάνεις, αλλά ο ΟΦΗ δεν μπορεί ούτε αυτό να κάνει και πως να το κάνει άραγε, όταν στη συνολική εικόνα του παιγνιδιού ήτανε χειρότερος και δίκαια, παρότι με πικρό τρόπο στην τελευταία φάση, έχασε το παιγνίδι.
Το ματς ήταν ένας καθρέπτης του πόσο λίγη ομάδα κατάντησε φέτος ο ΟΦΗ, έτσι όπως τον έχτισαν, έτσι όπως (δεν) τον υποστήριξαν, έτσι όπως το συνεχίζουν.
Η ομάδα προερχόταν από την πρώτη της νίκη, επί του ίδιου αντιπάλου μετά από 11 ματς κι αντί να βγάλει ψυχολογία, παίζει αυτό το άθλιο πρώτο ημίχρονο που το βλέπεις και λες «εγώ ντρέπομαι που τους βλέπω, αυτοί δεν ντρέπονται που φοράνε τη φανέλα αυτής της ομάδας;»
Άστοχο και το στήσιμο της ενδεκάδας από το Μελ, που δείχνει ακόμα και τώρα να μην πατά καλά στον πάγκο της ομάδας, κατεβάζοντας ένα αλλοπρόσαλλο σύνολο. Και έρχονται οι αλλαγές, γίνεται γκολ (το πρωτο μετά από καιρό προϊόν συνδυασμού) κι αντί να βγάλει ψυχολογία, παίρνει τα πάνω του και πάλι ο αντίπαλος και ουσιαστικά δεν κάνεις φάση μετά το 1-1, ώσπου έρχεται το 1-2 με αυτόν τον παιδικό (όπως και στο πρώτο γκολ) τρόπο που αντέδρασε η άμυνα σου.
Αυτός ο ΟΦΗ δεν δικαιούται να ελπίζει σε κάτι καλύτερο στο Αγρίνιο. Μα ακόμα και να πετύχει το θαύμα και κερδίσει με δυο γκολ διαφορά δεν μπορεί να πάει πουθενά. Δυστυχώς το παραμύθι για πορεία κυπέλλου, για μνήμες ‘87, για όνειρα μεγάλης πορείας που ευνοήθηκε από τα παράθυρα της κλήρωσης, ήταν μια ακόμα αυταπάτη, μια από τις πολλές που αμάσητα αρέσκονται κάποιοι να καταπίνουν. Με αυταπάτες πας όμως ως έξω από το Γεντί Κουλέ, δεν βγαίνεις καν από τα αποδυτήρια! Κι ο ΟΦΗ στην περίοδο Μπούση είναι αυτή την ώρα στη χειρότερη κατάσταση της 6ετίας του. Τόσο απλά, τόσο ντροπιαστικά, τόσο τραγικά.
Το καλό είναι (όπως το έγραφα πριν μερικές μέρες) πως ο ΟΦΗ κέρδισε το ματς που έπρεπε κι όχι αυτό που ήθελε (ο κόσμος του). Αυτή η ομάδα δεν έχει τίποτε που να σε έλκει να κάτσεις να την δεις και βέβαια με αυτή την εμφάνιση απεδείχθη περίτρανα πως το πρόβλημα δεν είναι ψυχολογικό αλλά βαθιά αγωνιστικό.
Ήταν εξίσου αν όχι χειρότερος από το Σάββατο και δεν δείχνει επουδενί ότι είναι σε δρόμο που βγάζει κάπου. Έχασε τη μισή χρονιά (με τον υποτιθέμενο στόχο του κυπέλλου) και το θέμα είναι να μην χαθούν τα πάντα.
Με την αποψινή εμφάνιση έδειξε πως όποιοι θέλουν κάνουν πάρτυ στο Ηράκλειο, απέναντι σε μια ομάδα μικρής δυναμικής, που τρώει πανεύκολα γκολ και αδυνατεί να δημιουργήσει ευκαιρίες. Κι αυτό είναι που τρομάζει και φοβίζει όλους μας πως τα πολύ δύσκολα είναι ακόμα πίσω.
Αν νομίζουν πως με τέτοιες εμφανίσεις δεν δημιουργούν στους αντιπάλους του την αίσθηση πως μπορούν να τον βάλουν από κάτω τότε οι φέροντες την ευθύνη της κατάντιας μας να ετοιμάζονται να πιούν όλο το πικρό ποτήρι ως το τέλος !
