Θα ήταν κρίμα και άδικο…

Κρίμα και άδικο γιατί θα έχαναν την επαφή τους από την κορυφή και πιθανόν μαζί την ευκαιρία να πανηγυρίσουν και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Τα έχουμε ξαναπεί. Ένα πρωτάθλημα Β’ Εθνικής δεν είναι και η μέγιστη επιτυχία για το μέγεθος του ΟΦΗ, δεν παύει όμως να είναι ένας τίτλος. 

Αν ερχόταν μη νικηφόρο αποτέλεσμα, πόσω μάλλον ήττα, όλοι ή σχεδόν όλοι θα το απέδιδαν στα όσα προηγήθηκαν του αγώνα, στη δύσκολη εβδομάδα που πέρασε, κάτι που θα έκανε τους παίκτες να χάσουν το δίκιο που έχουν. Εν πολλοίς σε αυτούς οφείλεται η εξαιρετική εντυπωσιακή χρονιά και θα ήταν άσχημο αυτή να κλείσει με αυτόν τον τρόπο. 

Το δίκιο είναι όλο με το μέρος τους, ο κάθε εργαζόμενος πρέπει να πληρώνεται για τη δουλειά που προσφέρει, όπου και αν εργάζεται, όποιος και αν είναι ο μισθός του. Προφανώς και είναι δικαίωμά του να αντιδρά όπως εκείνος κρίνει καλύτερα, για να διαφυλάξει τα δίκαια αιτήματά του. Υπάρχουν όμως και κάποιες μικρές εξαιρέσεις, για το πότε και πως θα αντιδράσεις. 

Όπως και να έχει, οι παίκτες και στην Άρτα έκαναν το καθήκον τους, πήραν μια ακόμα νίκη και πλέον θα έχουν την ευκαιρία να ξεκουραστούν σωματικά και πνευματικά στους δύο αγώνες «στα χαρτιά» που ακολουθούν, ώστε την τελευταία αγωνιστική κόντρα στη Σπάρτη στο «Γεντί Κουλέ» να γιορταστεί ο τίτλος και η άνοδος όπως αξίζει. 

Στο διάστημα αυτό θα πρέπει να γίνουν από τη διοίκηση, αλλά και τους μετόχους, όλες οι απαιτούμενες κινήσεις, προκειμένου ο αγώνας με τη Σπάρτη να είναι πραγματικά μια γιορτή, με χαμογελαστά πρόσωπα και όχι μια τυπική εκδήλωση όπου ο κάθε ένας από τη μια θα πανηγυρίζει και από την άλλη θα προβληματίζεται για το μέλλον…