Το Λεβαδειακός - ΟΦΗ το πιο δύσκολο μετά την ΑΕΚ!
Η δύσκολη διαχείριση των συναισθημάτων και η επικίνδυνη Λειβαδιά - Του Δ. Καρυωτάκη
Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης
Πάντα φοβίζουν αυτά τα παιγνίδια του ΟΦΗ. Όταν προέρχεται από μεγάλη νίκη, όταν υπάρχει κλίμα ενθουσιασμού ε όταν έρχεται δε και βράβευση παίκτη για το γκολ του, όλα είναι εναντίον του!
Δύσκολη η διαχείριση συναισθημάτων για μια ομάδα που από την κόλαση της Αγιάς Σοφιάς και το καταχέριασμα όλων μας για το οικτρό θέαμα και τον πανικό που σκόρπισε, τώρα την βλέπεις μόνη τέταρτη και δεν το πιστεύεις.
Πέρυσι ήταν πάλι το 3-2 με τον Άρη που σκόρπισε ενθουσιασμό και καπάκι φάγαμε την ξεγυρισμένη τριάρα στην Τρίπολη που μας προσγείωσε απότομα για να μην σηκωθούμε ποτέ εκτός έδρας και να μην σταυρώσουμε νίκη. Βέβαια ήταν (και είναι) ένα στοιχειωμένο γήπεδο για τον ΟΦΗ ωστόσο είχαν γεννηθεί ελπίδες πως πάμε για το μεγάλο διπλό που θα έσπαγε την κατάρα (και) με τον τραγιασκάκια Ράσταβατς που ευτυχώς δεν θα τον βρούμε, ελπίζουμε, φέτος μπροστά μας.
Το σκηνικό είναι και πάλι περίεργο. Πάμε στη Λειβαδιά όπου θα συναντήσουμε μια ομάδα, που ψάχνει παρθενική νίκη με την οποία έχουμε διαχρονική... κάσα. Όμως θα βρούμε και έναν παλιόφιλο το Νίκο Παπαδόπουλο που έχει κάθε λόγο να θέλει να μας κερδίσει. Τον έφαγε ο Μπούσης, ας μην ξεχνάμε ελέω ενός επεισοδίου με έναν συνεργάτη του Δέλλα, δες τε πως δένει όλο το γλυκό για ένα ματς που δεν θα 'χει αγάπες και φιλάκια.
Ο ΟΦΗ βέβαια θα πρέπει να κάνει τη δουλειά του, να παίξει τη μπάλα του και κυρίως σε δυο και όχι σε ένα ημίχρονο. Αυτό που θέλει ο φίλαθλος της ομάδας δεν είναι να πάει και να κερδίζει όλους μέσα έξω, δεν έγινε αίφνης Μπαρτσελόνα η ομάδα μας. Αλλά ζητάμε να συνεχίζει να βγάζει πράγματα και κυρίως αυτή την ψυχή και τακτική που είδαμε στο πρώτο ημίχρονο με τον Άρη.
Μην ξαναζήσουμε το δράμα της Τρίπολης που δεν μπήκε η ομάδα ποτέ στο γήπεδο επειδή ζούσαμε το συννεφάκι με τον Άρη. Αυτό το περσινό σύννεφο με Άρη - ΠΑΟΚ- ΑΕΚ λίγο έλειψε να μας στείλει αδιάβαστους στη Β’ κατηγορία! Γι’ αυτό ας το δούμε κι ας το διαβάσουμε σωστά το παιγνίδι για να μην κλαίμε πάλι με μαύρο δάκρυ το βράδυ της Κυριακής!
