Το ποδόσφαιρο που μας λείπει

Κι όμως, το έκανε και αυτό. Το βράδυ της Τετάρτης, η Γιουβέντους απέδειξε σε ακόμα ένα Ευρωπαϊκο ραντεβού ότι το μέταλλο της, το έχουν ελάχιστοι σύλλογοι στον κόσμο. Τι κι αν ταξίδεψε με το ''λίγο'' 2-2 στο Λονδίνο, τι κι αν ο Σον στο 39' της έσφιξε ακόμα περισσότερο τη θηλιά; Η Γιουβέντους μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα αντέδρασε και πέτυχε μια σπουδαία ανατροπή απέναντι στην εξαιρετική Τότεναμ. Φτιαγμένη για νοκ άουτ αναμετρήσεις, η πιο χαρακτηριστική εκπρόσωπος του Ιταλικού ποδοσφαίρου εδώ και χρόνια. Δεν παρασύρεται, ξέρει τι θέλει, πάντα συνεπής στο DNA της.

Οι συγκυρίες και η τύχη, μπορεί να μην της έδιναν τελικά την πρόκριση, όμως στοιχημάτιζες ότι αυτοί οι τύποι με τα ασπρόμαυρα θα το πάνε μέχρι τέλος. Όπως τόσα και τόσα ματς.Ο Μπουφόν, ο Κιελίνι και οι άλλοι... εκφραστές μια άλλης - διαφορετκής - ποδοσφαιρικής σχολής έχουν μάθει να δίνουν τα πάντα για μια στιγμή. Με τον δικό τους τρόπο...

Η ''Μεγάλη Κυρία'' μας υπενθύμισε ακόμα μια φορά ότι το ποδόσφαιρο, δεν είναι μόνο γκολ, θέαμα, νίκες. Είναι στιγμές, πάθος, υπέρβαση. Έννοιες που ''χάνονται'' στην παγκοσμιοποίηση του ποδοσφαίρου και αποτυπώνονται στην κεντρική φωτογραφία. Ο πανηγυρισμός των Κιελίνι - Μπουφόν, την στιγμή που ο Ντιμπάλα σκοράρει και δίνει παράσταση πρόκρισης στην ομάδα του Τορίνο είναι η... φωτογραφία του ποδοσφαίρου.