Οι δύο MVP και το «ναυάγιο»

Απόψεις

O Θοδωρής Μπουρνέλης αναλύει στο Capitano.gr τις πορείες των «αιωνίων» στην Ευρωλίγκα. Οι ψυχρολουσίες, οι MVP, οι απογοητεύσεις και το φιάσκο.

Παναθηναϊκός

Η αλήθεια είναι ότι η χρονιά δεν ξεκίνησε καλά για τον Παναθηναϊκό στην Ευρωλίγκα. Μπορεί αρχικά, στην έδρα του να κέρδιζε και να φαινόταν σκληρός αντίπαλος, ωστόσο εκτός έδρας δεν μπορούσε στο μεγαλύτερο διάστημα της κανονικής περιόδου να δείξει την ίδια συνέπεια. Παιχνίδι προβλεπόμενο και ευάλωτο. Ο χρόνος κυλούσε και τα πράγματα δεν άλλαζαν για το σύνολο του Τσάβι Πασκουάλ, οπότε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος αποφάσισε να αναλάβει δράση. Μετά την ήττα από την Αρμάνι τη 14η αγωνιστική, κι ενώ το ρεκόρ των «πρασίνων» ήταν 6-8 ο Ισπανός τεχνικός απολύεται και άμεσα προσλαμβάνεται ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του κολλεγιακού μπάσκετ της Αμερικής, ονόματι Ρικ Πιτίνο. Όπως αποδείχθηκε, αυτή ήταν η κίνηση που θα άλλαζε τη χρονιά του Παναθηναϊκού.

Ο απαραίτητος χρόνος και η αλλαγή σελίδας

Ο Ρικ Πιτίνο πήρε το χρόνο που χρειαζόταν για να προσαρμοστεί. Αρχικά δυσκολεύτηκε να πιστέψει πως ομάδα που δεν βρίσκει εύκολα σκορ από το τρίποντο έχει βλέψεις πρωταθλητισμού. Στις επόμενες έξι αγωνιστικές το ρεκόρ για τους «πρασίνους» έγινε 8-12. Ώσπου φτάνουμε στην 21η αγωνιστική. Μεγάλη εντός έδρας νίκη έπειτα από τρεις ήττες για τον Παναθηναϊκό ενάντια στη σκληροτράχηλη Εφές και εκεί αρχίζει να γυρνάει ο διακόπτης.

Ο Πιτίνο πλέον έχει μάθει και εμπνέει τους παίκτες του κι εκείνοι ανταποκρίνονται τόσο σε ψυχολογικό, όσο και σε αγωνιστικό επίπεδο. Ήταν φανερό ότι δεν μπορούσε να κουμπώσει την ομάδα στα αρχικά του σχέδια, οπότε προσάρμοσε το σχέδιο στις δυνατότητες της ομάδας. Μπάλα μέσα στη ρακέτα, τροφοδοσία των ψηλών με πλάνο και βελτίωση της άμυνας ήταν οι τρεις τομείς που χρειάστηκε να επέμβει πρωτίστως. Χαρακτηριστικά, επί Πασκουάλ ο Παναθηναϊκός σκόραρε 78.3 πόντους και δεχόταν κατά μ.ο. 79.8, ενώ επί Πιτίνο και χωρίς καλοκαιρινή προετοιμασία, σκόραρε κατά μ.ό. 80.8 πόντους και δέχθηκε 77.3.

Στα εναπομείναντα εννέα παιχνίδια και με σταθερή αξία τον ηγέτη της ομάδας, Νικ Καλάθη, ο Παναθηναϊκός από το φάσμα του αποκλεισμού, πετυχαίνει τη μία νίκη μετά την άλλη. Τέσσερις εκτός έδρας επικρατήσεις και ένα απίστευτο ρεκόρ 7 νικών και 2 ηττών. Νίκες απέναντι σε αντιπάλους όπως οι Χίμκι, ΤΣΣΚΑ, Μπασκόνια και Αρμάνι, και 2 ήττες, στη μία εκ των οποίων έχασε μόλις για ένα πόντο από τη Ρεάλ Μαδρίτης στο ΟΑΚΑ. Ενδεικτικό της μεγάλης διαφοράς που έφερε η αλλαγή προπονητή, είναι το γεγονός ότι με βάση το δείκτη απόδοσης, από τις δέκα καλύτερες εμφανίσεις του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα, οι επτά έγιναν επί των ημερών του Πιτίνο.

Μεγάλο μερίδιο ευθύνης η διοίκηση

Το κρισιμότερο σημείο της φετινής σεζόν για τον Παναθηναϊκό είναι αναμφίβολα η αλλαγή της τεχνικής ηγεσίας. Ωστόσο θα πρέπει να αναγνωριστεί στη διοίκηση των «πρασίνων» τόσο η επικοινωνιακή, όσο και η ουσιαστική στήριξη του πλάνου του νέου τεχνικού. Όταν κατά τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο ο Αμερικάνος προπονητής ζήτησε ένα συγκεκριμένο παίκτη που γνωρίζει, προκειμένου να κλείσει κάποια κενά στο ρόστερ, όχι μόνο δεν εισέπραξε όχι από τη διοίκηση, αλλά ο παίκτης που ζητήθηκε (Κιλπάτρικ), αποκτήθηκε δίχως χάσιμο χρόνου και εν τέλει βοήθησε.

Καλάθης και οι υπόλοιποι διακριθέντες

Το τέλος της κανονικής περιόδου βρίσκει τους «πρασίνους» με ανεβασμένο το ηθικό, με αρκετούς πρωταγωνιστές που βγήκαν μπροστά σε αυτό το τελευταίο στάδιο της κανονικής περιόδου, πέραν του Καλάθη (Παπαγιάννης, Παπαπέτρου, Τόμας κ.ά.), και με έναν αντίπαλο που ξέρουν ότι μπορούν να κοντράρουν (Ρεάλ Μαδρίτης).

Ο Καλάθης αναμενόμενα αποδεικνύεται καταλυτικός στην απόδοση και την εικόνα του Παναθηναϊκού και σήμερα στη συνολική κατάταξη όλων των παικτών της Ευρωλίγκας είναι: 

• πρώτος μακράν του δευτέρου, σε ασσίστ τόσο συνολικά (268), όσο και κατά μ.ό. (8.93 ανά παιχνίδι),
• πρώτος σε συνολικά κλεψίματα (50), 
• έβδομος στον Δείκτη Απόδοσης με 16.67
σε 30 παιχνίδια. Παράλληλα, στην ίδια κατάταξη, διακρίθηκαν για την απόδοσή τους και οι Παπαγιάννης (2ος) και Αντετοκούμπο (4ος) με ποσοστό ευστοχίας σε δίποντα με 75.4% και 71.0% αντίστοιχα μεταξύ όλων των παικτών της διοργάνωσης.

Πλέον τα βλέμματα στρέφονται στη σειρά με αντίπαλο τη Ρεάλ Μαδρίτης. Το επόμενο μεγάλο στοίχημα. Ίσως η πιο πλήρης ομάδα της διοργάνωσης και με σταθερό κορμό τα τελευταία χρόνια. Και φυσικά, η περσινή πρωταθλήτρια.

Ολυμπιακός

Αρχικά οι «ερυθρόλευκοι» ξεκινούν (και συνεχίζουν) αρκετά καλά τη φετινή σεζόν. Στις πρώτες 17 αγωνιστικές μπορούν να καυχώνται για το ρεκόρ τους (11-6), αλλά και για το κυνήγι της τέταρτης θέσης στη μάχη με την Αναντολού Εφές. Η τριάδα Σπανούλης – Πρίντεζης – Μιλουτίνοφ έχει πάρει από το χέρι τον Ολυμπιακό και τον ανεβάζει με αξιώσεις στην κατάταξη, ενώ και οι νέοι, Λεντέι και Γκος, πετυχαίνουν καλές εμφανίσεις δίπλα τους. 18η αγωνιστική με αντίπαλο τη Ρεάλ στην Ισπανία, όπου οι ερυθρόλευκοι θα ηττηθούν, ωστόσο η επάνοδος στο ΣΕΦ έρχεται με νίκη απέναντι στη Χίμκι (17 Ιαν.). Ρεκόρ: 12-7 κι όμως η αντίστροφη μέτρηση για την πτώση έχει ξεκινήσει.

Τα πράγματα δεν εξελίσσονται τόσο ρόδινα για τον Ολυμπιακό που στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο ψάχνεται για έναν επιπλέον γκαρντ. Κρίνεται ότι η ομάδα δε θα αντέξει στους ίδιους ρυθμούς για πολύ την ίδια ώρα που ο Μάντζαρης έχει κατά βάσιν περιορισμένο ρόλο και χρόνο συμμετοχής για λόγους τακτικής. Οι «ερυθρόλευκοι» τσεκάρουν την αγορά των ελεύθερων παικτών, ωστόσο δε θα βρουν κάτι σύντομα. Με το ρεκόρ στο 12-7 λοιπόν και με βάση την τελική κατάταξη, ο Ολυμπιακός χρειαζόταν τέσσερις νίκες στα εναπομείναντα έντεκα παιχνίδια προκειμένου να προκριθεί. 

Από τα ψηλά στα χαμηλά...

Κι ενώ η αποστολή του φαινόταν τουλάχιστον απλή και ο στόχος ήταν η διεκδίκηση της 4ης θέσης, οι «ερυθρόλευκοι» προχωρούν με τρεις ήττες πριν τη διακοπή της Ευρωλίγκας (7 Φεβ.). Λίγες μέρες αργότερα (10 Φεβ.) διαρρέει το επίμαχο ηχητικό, γεγονός που όπως αναμενόταν έφερε εσωστρέφεια και αναταράξεις στα αποδυτήρια. Το οικονομικό πρόβλημα και η δυσανασχέτηση μπορεί να υπήρχαν, ενδεχομένως και νωρίτερα, ωστόσο μέχρι εκείνη τη στιγμή τίποτα δεν ήταν γνωστό στο ευρύ κοινό. Τουλάχιστον όχι τόσο αποκαλυπτικά. Τρεις μέρες αργότερα (16 Φεβ.) και οι «ερυθρόλευκοι» έχουν υποχρέωση στο Κύπελλο Ελλάδος απέναντι στον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Τα προβλήματα (αγωνιστικά και μη) δεν έχουν λυθεί. Στο παιχνίδι, το σκορ ημιχρόνου είναι 40-25. Οι «ερυθρόλευκοι» αποχωρούν από το γήπεδο, στη μέση του αγώνα, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διαιτησία και πλέον βρίσκονται σε ένα καζάνι που βράζει.

Οι μέρες περνούν, ο επιπλέον γκαρντ ονόματι Γουέμπερ βρίσκεται και αποκτάται, αλλά πολύτιμος χρόνος έχει χαθεί (21 Φεβ.). Ο Στρέλνιεκς στις υποχρεώσεις του με τη Λετονία (26 Φεβ.) για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου τραυματίζεται σοβαρά. Έτσι οι «ερυθρόλευκοι» χάνουν ένα βασικό τους γρανάζι και παράλληλα βρίσκονται με έναν νέο και άπειρο, από τα δεδομένα της Ευρώπης, παίκτη. Στα επόμενα επτά παιχνίδια ο Ολυμπιακός θα στερηθεί επιπλέον και τις υπηρεσίες του αρχηγού του λόγω τραυματισμού και θα καταφέρει να νικήσει μόνο τα δύο από τα παιχνίδια αυτά, καταλήγοντας την 29η αγωνιστική (29 Μαρτ.) με ρεκόρ 14-15. Τελικά θα αποκλειστεί, χωρίς καν να του δοθεί το δικαίωμα να παλέψει για κάτι την τελευταία και 30η αγωνιστική, απέναντι στη Νταρουσάφακα. Συμπέρασμα; Περίπου δύο μήνες και δέκα μέρες. Τόσο χρειάστηκε για να χαλάσει ό,τι είχε φτιαχτεί μέσα στη χρονιά. Αξίζει κι εδώ να σημειωθεί ότι από τις δέκα καλύτερες εμφανίσεις του Ολυμπιακού, οι οκτώ στις δέκα τοποθετούνται χρονικά έως και τις 8 Ιανουαρίου, δηλαδή κληθούν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προέκυψαν.

Οι λάθος χειρισμοί

Είναι δεδομένο ότι πολλά γεγονότα ευθύνονται για αυτό το αποτέλεσμα. Πρακτικά η ομάδα του Μπλατ δεν κατάφερε, παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις, να παίξει το μπάσκετ που ο Αμερικάνος τεχνικός θα ήθελε. Ένα μπάσκετ γρήγορο και με διαρκή κίνηση. Ο Ολυμπιακός παρέμεινε άμεσα εξαρτώμενος από τον αρχηγό και ηγέτη του Σπανούλη, και από τις επιθέσεις πικ εν ρολ. 

Σε αυτή την εξίσωση πρέπει να μπει και ο παράγοντας απειρίας των παικτών που ήρθαν (Γκος, Λεντέι), η ανορθόδοξη χρησιμοποίηση των Τίμα και Τουπάν (ο πρώτος δόθηκε δανεικός μέσα στη χρονιά, ο δεύτερος με χρόνο συμμετοχής τα 13:34 λεπτά), αλλά και η ετεροχρονισμένη επιλογή του Γουέμπερ. Ακόμη, σαν κερασάκια στην τούρτα, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε το πνευματικό και αγωνιστικό κόστος που υπήρξε ως συνέπεια της διαρροής του ηχητικού και της αποχώρησης από τον ημιτελικό κυπέλλου Ελλάδος.

Ο MVP

Κάπως έτσι λοιπόν, οι «ερυθρόλευκοι» που μέχρι και τα μέσα Γενάρη ανταγωνίζονταν για την 4η θέση, κατάφεραν να αποκλειστούν με μοναδικό διακριθέντα τον Νίκολα Μιλουτίνοφ. Ο σέρβος σέντερ, έκανε μία απ’τις καλύτερες σεζόν του φέτος, καθώς στη συνολική λίστα όλων των παικτών της Ευρωλίγκας για την κανονική περίοδο, κατετάγη: 

• 2ος σε Δείκτη Απόδοσης με μ.ό. 20.04, πίσω μόνο από τον Μάικ Τζέιμς που επίσης έκανε εκπληκτική χρονιά
• 2ος σε ριμπάουντ συνολικά (221), αλλά και σε μ.ό. (7.89 ανά παιχνίδι)
• 13ος σε ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα (66.14%)
• 13ος σε μπλοκ συνολικά (20), αλλά και σε μ.ό. (0.71 ανά παιχνίδι)
σε 28 παιχνίδια, ενώ για συμπαραστάτες είχε τους Σπανούλη (4ος) και Γκος (13ος) σε ασσίστ σε σύνολο και κατά μ.ό. 

Η φετινή χρονιά θεωρείται χαμένη για τον Ολυμπιακό. Ο αποκλεισμός, ειδικά με τον τρόπο που ήρθε, δεν αφήνει πολλά περιθώρια ερμηνείας. Πλέον η προσοχή πέφτει στην επόμενη ημέρα και τις αλλαγές που θα χρειαστεί να γίνουν. Κι αυτές, δεν πρέπει να είναι μόνο αγωνιστικές.

Το σύνολο του περιεχομένου και των υπηρεσιών του capitano.gr διατίθεται στους επισκέπτες για προσωπική χρήση.
Απαγορεύεται η χρήση ή επανεκπομπή του, σε οποιοδήποτε μέσο, με ή άνευ επεξεργασίας, χωρίς τη γραπτή άδεια του εκδότη.