Τώρα όλοι μαζί στο πλευρό του Νικόλα... κι ό,τι βγει!
Τώρα δεν είναι η ώρα του ταμείου. Είναι η ώρα του «πολέμου». Γράφει ο Δ.Καρυωτάκης
Του Δημήτρη Καρυωτάκη
Ο Λευκός καπνός λοιπόν βγήκε και ο Νίκος Νιόπλιας, αναλαμβάνει το δύσκολο έργο να σώσει την ομάδα, μα κυρίως την αξιοπρέπεια του ΟΦΗ!
Σε αυτές τις περιστάσεις με την ομάδα στα σκοινιά και τον ΟΦΗ να μην έχει ούτε λεπτό να περιμένει ένα σωτήρα από το πουθενά, που δεν θα ξέρει πρόσωπα, καταστάσεις, τον οργανισμό της ομάδας και κυρίως τι πρέπει να γίνει ΤΩΡΑ όχι αύριο, η επιλογή του Νίκου Νιόπλια, ενός ποδοσφαιριστή, που ίσως κανείς άλλος δεν είναι ταυτισμένος με χρυσή εποχή της περιόδου Γκέραρντ, ήταν μονόδρομος!
Ξέρει από δύσκολα ο Νικόλας; Μα ήταν αυτός σε μια σχεδόν χαμένη χρονιά για τον ΟΦΗ, στα κακοτράχαλα γήπεδα της Γ’ Εθνικής που μαζί με την τότε διοίκηση έκαναν το αδύνατο, όσο και αυτονόητο. Να φέρουν τον ΟΦΗ εκεί που έπρεπε.
Μπορεί να το κάνει; Ναι, έχει ένα δρόμο ταχύτητας μπροστά του, στα 1+7 παιγνίδια που απομένουν, να βγάλει από τους υπάρχοντες ποδοσφαιριστές, τα υπολείμματα εγωισμού και φιλότιμου που τους απομένουν, να ξαναδούμε την ομάδα να μπαίνει για να κερδίσει! Υπάρχουν αυτά; Πιθανότατα ναι, μαζί με την αλλαγή ψυχολογίας που φυσιολογικά θα συντελεστεί και μαζί με απλά και στοιχειώδη πράγματα που θα έκανε ένας ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ προπονητής, μπορούν να φέρουν την αλλαγή του κλίματος, την απόκτηση νοοτροπίας ομάδας που ξέρει τι θέλει μες στο γήπεδο.
Μπορεί βέβαια όλα αυτά να μην αρκούν πια, να άργησε η αλλαγή στον πάγκο, να μην έχει τα... άντερα το έμψυχο δυναμικό της ομάδας, να αλλάξει μια κατάσταση που επουδενί είχε την ψυχολογία πως θάναι τέτοια στην αρχή της χρονιάς. Και βέβαια ο μόνος που δεν θα φταίει θάναι ο Νιόπλιας γι’ αυτό! Το ξέρουμε όλοι πια καλά: αν σωθεί η ομάδα θα είναι έργο Νιόπλια, αν τυχόν και πέσει, οι υπεύθυνοι κατοικοεδρεύουν, στην οδό Ισαύρων όπου είναι τα γραφεία της ΠΑΕ.
Ωστόσο τώρα δεν είναι η ώρα του ταμείου. Δεν είναι η στιγμή του καταλογισμού των ευθυνών. Τώρα είναι μόνο η ώρα του πολέμου. Της μεγάλης μάχης, της απόλυτης προσήλωσης, της συσπείρωσης της ομάδας. Δεν υπάρχουν περιθώρια για εσωστρέφεια, περίσσεια γκρίνια, αναστοχασμό και πισωγυρίσματα.
Στήριξη της ομάδας, και προσήλωση στο να μη χαθούν όσα θεωρούνταν δεδομένα. Είμαστε όλοι στο πλευρό του Νιόπλια και των παικτών... γιατί πρέπει να γίνει η δουλειά. Όταν με το καλό τελειώσουν όλα αυτά, όρεξη να’ χουμε να βγάλουμε όλα όσα μας έφεραν ως εδώ! Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο!
