Το… κέντρο και η… δεξιά δείχνουν την ανάκαμψη
Προφανώς και ο τίτλος δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πολιτική. Αναφέρεται αποκλειστικά στις θέσεις που έχει βελτιωθεί ο Εργοτέλης, ο οποίος πλησιάζει να στο να περάσει τη διακεκαυμένη ζώνη του υποβιβασμού.
Του Μάνου Σουργιά
Για τρίτο (τέταρτο αν βάλουμε και τη νίκη «στα χαρτιά» επί του Αχαρναϊκού) συνεχόμενο αγώνα η κρητική ομάδα κατάφερε να μείνει αήττητη φεύγοντας από τις Σέρρες με την υπέρ πολύτιμη νίκη. Κοινό χαρακτηριστικό των αγώνων αυτών; Το μηδέν στην άμυνα. Η λευκή ισοπαλία με τη Σπάρτη βέβαια δεν λογίζεται ως θετικό αποτέλεσμα, όμως και τότε η αμυντική λειτουργία ήταν εξαιρετική.
Το μικρό αυτό σερί του Εργοτέλη το οποίο τον ωθεί στο να βρεθεί σύντομα –την Κυριακή, αν καταφέρει να νικήσει την Αναγέννηση Καρδίτσας- στις θέσεις σωτηρίας, εξηγείται απόλυτα και μπορεί να το διακρίνει ο κάθε ένας. Ο ορθολογισμός στο παιχνίδι, η παρουσία του Νικολακάκη στη δεξιά πλευρά και του Μπούζα ως αμυντικού χαφ, φαίνεται πως είναι τα στοιχεία που έλειπαν ως τώρα στην ομάδα.
Και στις Σέρρες ο Μπούζας ήταν ο «καθαρόαιμος» αμυντικός χαφ, όπως και στους άλλους δυο αγώνες, με τον Βογιατζή να παίζει λίγο πιο μπροστά, ουσιαστικά ως «8άρι». Οι κινήσεις αυτές του προπονητή, σε συνδυασμό με την παρουσία ενός καθαρόαιμου δεξιού οπισθοφύλακα όπως είναι ο Νικολακάκης, αλλά και η σωστή διαχείριση των αγώνων, με κύριο χαρακτηριστικό τον ρεαλισμό, έχουν φέρει τους επτά πόντους στους τρεις τελευταίους αγώνες και δείχνουν το δρόμο για τη συνέχεια.
Παρόλα αυτά, για όσους βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο, υπάρχει και η αναποτελεσματικότητα στις τελικές προσπάθειες. Βάσει ευκαιριών, τόσο στη Βέροια, όσο και στους αγώνες με Σπάρτη και Πανσερραϊκό, ο απολογισμός θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερος των τριών τερμάτων. Γίνονται όμως φάσεις στα αντίπαλα καρέ και αυτό δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Αν συνεχιστεί αυτό, τότε θα έρθουν και τα περισσότερα γκολ και κατ’ επέκταση περισσότεροι βαθμοί.
Λίγο μεγαλύτερη προσοχή και ψυχραιμία στην τελική προσπάθεια, ίσως και λίγη (ποδοσφαιρική) πονηριά, φαίνεται πως είναι αρκετά προκειμένου να καταλήγει η μπάλα περισσότερες φορές στα αντίπαλα δίχτυα. Η παρουσία του Κάιπερς αποτελεί «εγγύηση», όμως δεν θα πρέπει να στηρίζεται ο Εργοτέλης απόλυτα σε αυτόν, αλλά να βρίσκει και άλλους δημιουργούς τερμάτων.
Το τρένο έχει μπει στις ράγες της ανάκαμψης, όμως ο ανηφορικός δρόμος συνεχίζεται και κάθε νίκη έχει τη δέουσα βαρύτητα κυρίως όταν συνοδεύεται από μια άλλη…
