Απολογισμός Superleague: ΟΦΗ, ο πιο βελτιώμενος
Oι έξι πρώτες αγωνιστικές αποτελούν ένα ικανό δείγμα για τον πρώτο απολογισμό της εφετινής Superleague
Προχωρώντας μέσα στη σεζόν και έχοντας ήδη περάσει την 6η, από τις 26 αγωνιστικές της κανονικής περιόδου, ήρθε η στιγμή να κάνουμε όχι απλά τον πρώτο απολογισμό, αλλά να έχουμε μια πρώτη καθαρή γνώμη για το που θα καταλήξει ο καθένας το Μάρτιο, όταν για πρώτη φορά στα μέρη μας θα ζήσουμε το «σχίσμα» που θα φέρει η έναρξη των play off και play out. Σε αντίθεση με αρκετούς που πιστεύουν ότι είναι ακόμη νωρίς, εγώ θα διαφωνήσω και θα τονίσω ότι αν βρισκόμασταν σε κανονικό παιχνίδι θα είχαμε περάσει το πρώτο αναγνωριστικό εικοσάλεπτο όπως έχουμε συνηθίσει να λέμε.
O ΠΡΩΤΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ: ΤΑ 4 ΓΚΡΟΥΠ
Τις 14 ομάδες τις έχω χωρίσει σε τέσσερα γκρουπ δυναμικότητας, με κριτήριο την ποιότητα και μόνο, που θεωρώ ότι έχει η κάθε μία απ’ αυτές και που στο τέλος του πρωταθλήματος θα ανταποκρίνεται πολύ κοντά στη θέση που αξίζει να βρίσκεται στο βαθμολογικό πίνακα.
Στο πρώτο γκρουπ, έχουμε τις ομάδες που θα παλέψουν για το καλύτερο πλασάρισμα τίτλου, πριν την τελική ευθεία των play offs, τις ομάδες που έχουν πιθανότητες να κόψουν πρώτες το νήμα στο φινάλε και αυτές είναι δύο. Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ δεν γνωρίζω αν το πάνε μέχρι τέλους χέρι χέρι, ίσως και όχι, καταννοώ όμως ότι είναι οι μόνες ομάδες που έχουν πληρότητα, ποιότητα, ισορροπία, παράσταση νίκης και εμπειρία να διαχειριστούν οτιδήποτε έκτακτο στη διάρκεια της σεζόν. Προβάδισμα εκ των δύο ο Ολυμπιακός, καθώς φαίνεται να το θέλει αποδεδειγμένα (λόγω Βελιγραδίου) περισσότερο και από μία πρόκριση στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ και αυτό μέσα στους μήνες που ακολουθούν θα παίξει σίγουρα το ρόλο του.
Στο δεύτερο γκρουπ κατατάσσω τις ομάδες που είτε θα μείνουν οριακά έκτος εξάδας, είτε έχουν ταβάνι την 3η θέση για φέτος. Θεωρώ ότι για τις θέσεις τρία έως έξι θα παλέψουν 5 ομάδες και συγκεκριμένα οι ΑΕΚ, ΟΦΗ, Ξάνθη, Ατρόμητος και Άρης . Η ΑΕΚ μπορεί να μην έχει τη δυναμική που χρειάζεται για να μείνει κοντά στους πρώτους δύο, όμως σίγουρα θα βρίσκεται στις πρώτες έξι των play offs. Έχοντας αφοσιωθεί πλήρως στις εγχώριες διοργανώσεις μετά το καλοκαιρινό ευρωπαϊκό στραπάτσο και έχοντας στο τιμόνι τον Κωστένογλου που γνωρίζει μέχρι που φτάνει το στρώμα για να απλώσει τα πόδια του, θα το πάει ήρεμα και συντηρητικά έχοντας ταβάνι τη θέση τρία.
ΟΦΗ, Ο ΠΙΟ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ
Ο ΟΦΗ είναι μακράν η πιο βελτιωμένη ομάδα από πέρσι και παρουσιάζει τα μεγαλύτερα ποιοτικά διαστήματα από κάθε αντίπαλο μέσα στο παιχνίδι, χωρίς την παραμικρή υπερβολή. Άλλωστε οι αριθμοί μιλούν μόνοι τους. Ο ΟΦΗ αυτή τη στιγμή με την εικόνα που δείχνει δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τους υπόλοιπους 11, πλην Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ, αλλά μάλλον εκείνοι έχουν να ζηλέψουν απ’ αυτόν. Ακόμη και η τρίτη θέση στο τέλος δε θα αποτελούσε καμία έκπληξη. Η Ξάνθη είναι η γριά αλεπού της κατηγορίας. Φέτος κλείνει τριάντα συνεχόμενα χρόνια σε αυτήν και είναι πια πολύ κοντά στο να σπάσει τα 33 αντίστοιχα του ΟΦΗ που είναι και τα περισσότερα συνεχόμενα επαρχιακής ομάδας μέχρι σήμερα στο πρωτάθλημα. Μία ομάδα που όποτε τη βλέπεις, πάντα έχεις την αίσθηση ότι κάτι θα γίνει και θα κερδίσει, ή δε θα χάσει. Έχοντας πέντε νίκες σε έξι ματς και μάλιστα έχοντας δώσει ήδη 4 παιχνίδια εκτός έδρας, μετρώντας 9 βαθμούς, επικρατώντας μάλιστα εκτός έδρας της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού, κάτι που δεν έχει καταφέρει ποτέ ξανά στην ίδια σεζόν, φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο να μην παίξει στα play offs.
Ο Ατρόμητος πια είναι μπαρουτοκαπνισμένος. Συνεχόμενες επιτυχημένες σεζόν, με διακρίσεις και συμμετοχές στην Ευρώπη, φέτος μπορεί να δείχνει ανανεωμένος όντας λίγο ευάλωτος αμυντικά, όμως πιστεύω ότι θα βρει την ισσοροπία που απαιτείται και έχοντας πλέον το know how θα κάνει δικό του ένα από τα 6 εισιτήρια.
Ο Άρης αδυνατείς να καταλάβεις πως καταφέρνει να χάνει τα παιχνίδια κάνοντας τα πάντα σωστά. Μακράν η ομάδα με τις περισσότερες χαμένες καθαρές φάσεις για γκολ στο πρωτάθλημα, έχει κάνει την αυτοκτονία συνήθεια. Περιτριγυρισμένος από πολλούς ξένους που βγάζουν ποιότητα αλλά υστερούν στην ουσία, έχει μείνει με δύο κούκους (Φετφατζίδης, Ντιγκινί) προσπαθώντας να βρει την άνοιξή του. Αποσπώμενος πολύ πίσω βαθμολογικά, πιστεύω ότι θα ανακάμψει σίγουρα στο μέλλον, αλλά επειδή στη ζωή η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, δίνω πολύ λίγες πιθανότητες να κλέψει ένα εισιτήριο στο τέλος. Πολύ πιθανό να τερματίσει και οριακά 7ος.
Στο τρίτο γκρούπ βρίσκονται τέσσερις ομάδες και είναι οι ομάδες που θα κάνουν είτε λίγο είτε πολύ, αγγαρεία με τη συμμετοχή τους στα play out. Λάρισα, Βόλος, Παναθηναϊκός και Αστέρας Τρίπολης μάλλον κυμαίνονται από τις μεσαίες θέσεις και κάτω του βαθμολογικού πίνακα έχοντας ή κάθε μία τις αδυναμίες της που θα την κρατήσουν στην αφάνεια για φέτος. Η Λάρισα είναι μία ομάδα που αν εξαιρέσεις την προσθήκη του Ουάρντα και του Κάτσε, δεν έχει αλλάξει πολύ από πέρσι. Αρκετά σοβαρή αμυντικά και με φτωχή δημιουργία επιθετικά. Ο Ουάρντα είναι ο παίκτης που θα της δώσει την ποιότητα που χρειάζεται για να αποφύγει νωρίτερα τους πονοκεφάλους απ’ ότι πέρσι. Όσο πιο γρήγορα αγωνιστεί σε ένα φυσιολογικό χορτοτάπητα, τόσο πιο άνετη θα είναι και στο φινάλε.
Ο Βόλος μας συστήθηκε πολύ δυναμικά και με πολύ ωραίο ποδόσφαιρο. Ο παίκτης που έχει ξεχωρίσει μέχρι τώρα είναι αναμφίβολα ο Τόρες με τα τρία γκολ που έχει ήδη στα στατιστικά του. Ομάδα με έντονη διάθεση, αρκετή παραγωγή φάσεων, που ξεφουσκώνει όμως σα μπαλόνι στο δεύετρο ημίχρονο σχεδόν όλων των αγώνων της. Είναι η σοβαρή της αδυναμία και αν δεν αυξήσει τα καλά της διαστήματα απλά θα τερματίσει κοντά στη μέση της βαθμολογίας και όχι παραπάνω. Ο Παναθηναικός είναι αναμφίβολα η μεγάλη φετινή απογοήτευση. Κακά δουλεμένη ομάδα ,που σε ατομικό επίπεδο δεν είναι για τόσο χαμηλά. Περιτρυγυρισμένη από χρόνια εξωαγωνιστικά προβλήματα, είναι αδύνατον να μην επηρεαστεί στο γήπεδο, κάτι που θα την κρατήσει ακόμη πιο χαμηλά από πέρσι. Αν δεν λεγόταν Παναθηναϊκός ίσως να ΄μπλεκε σε πολύ σοβαρές περιπέτειες στο φινάλε. Πιθανή θέση τερματισμού 9 έως 11. Ο Αστέρας Τρίπολης ξεκίνησε ξανά όπως και πέρσι. Είναι η ομάδα με τη δεύτερη μεγαλύτερη αναποτελεσματικότητα πίσω από τον Άρη σε σχέση με αυτά που βγάζει μέσα στο γήπεδο. Θα ανακάμψει σίγουρα στη συνέχεια, το τρένο όμως της εξάδας...αχνοφαίνεται στο βάθος.
Η SOFT ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΟΥΛΑΣ
Ξετιλίγοντας το κουβάρι του φετινού πρωταθλήματος, φτάσαμε στις ομάδες που φέτος θεωρώ ότι θα ζήσουν πολύ δυσάρεστα έντονες εμπειρίες. Τρεις είναι οι ομάδες που θα παλέψουν να αποφύγουν τις 1,5 θέσεις που οδηγούν στον...κάτω όροφο. Λαμία Παναιτωλικός και Πανιώνιος θα προσπαθήσουν αρχικά να αποφύγουν τον τελευταίο που τον...πιάνει ο μπαμπούλας και στη συνέχεια θα τα δώσουν όλα στα play out. Μάλιστα τα φετινά play out φέτος έχουν και δεύτερη ευκαιρία καθώς αν δεν τα καταφέρεις επάνω, έχεις μία τελευταία ευκαιρία στο μπαράζ με τον δεύτερο της Superleague 2 που βρίσκεται από κάτω.
Η Λαμία θυμίζει κάπως περσινό ΟΦΗ. 4 ματς στην έδρα της, 4 ισοπαλίες και μάλιστα με ομάδες που βρίσκονται κάτω απ τη μέση και οι δύο απ’ αυτές θα είναι θανάσιμοι αντίπαλοί της, όχι μόνο δεν το λες καλό απολογισμό, αλλά μάλλον καταδικαστικό και θα φανεί στη συνέχεια. Ομάδα που παρουσιάζει δύο πρόσωπα μέχρι τώρα σε εντός και εκτός έδρας εμφανίσεις αντίστοιχα. Αναμένεται να δώσει ηρωικές μάχες ειδικά μέσα στην έδρα και ίσως να χρειαστεί ακόμη και το μπαράζ με το δεύτερο της League 2 για να μπορέσει να κερδίσει την παραμονή της. Παρόμοια μοίρα θα έχει και ο Παναιτωλικός φέτος. Ομάδα αρκετά soft και το χειρότερο όταν την παρακολουθείς είναι ότι μοιάζει με ομάδα που δεν έχει ταυτότητα. Δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι τι στυλ ποδοσφαίρου θέλουν να παίξουν. Δε βλέπω να αργεί πολύ η αλλαγή προπονητή στο Αγρίνιο, με τον Παναιτωλικό να ρισκάρω να πω από σήμερα ότι έχει τις περισσότερες πιθανότητες να τερματίσει τελευταίος το Μάρτιο.
Ο Πανιώνιος είναι η «Λερναία Ύδρα» του ελληνικού πρωταθλήματος. Όσες φορές κι αν έχει αντιμετωπίσει εμπόδια που δύσκολα θα ξεπερνούσε ομάδα ίσως και με μεγαλύτερο βεληνεκές, αυτός τα κατάφερε και βγήκε νικητής πάντα. Παίζει 26 χρόνια συνεχόμενα στην κατηγορία και μάλιστα αρκετά από αυτά με πολύ μεγάλες διοικητικές δυσκολίες έχοντας ανταποκριθεί στο φινάλε. Φέτος συμφωνώ ότι είναι ακόμη πιο δύσκολα από ποτέ. Υπάρχει το αγκάθι του -6. Στα μάτια τα δικά μου είναι απλώς άλλη μια πρόκληση για τον «ιστορικό» και τίποτα παραπάνω. Ποιοτικά δεν υστερεί, τουλάχιστον από ομάδες που θα είναι στα χαμηλά για καιρό μαζί του και πιστεύω ότι δεν αργεί η πρώτη νίκη και το πρώτο και μοναδικό βαθμολογικό προσπέρασμα που χρειάζεται να κάνει για να βρεθεί στα play out.
Αν το ένα από τα δύο ονόματα του φετινού μπαράζ δε γράφει το όνομα Λαμία, δεν αποκλείεται, με λιγότερες πιθανότητες βέβαια, να γράφει το όνομα Πανιώνιος. Γιατί κατά βάθος πιστεύω ότι στη Νέα Σμύρνη θα ξεφυσήξουν και φέτος...με ανακούφιση.
ζΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Δεν τίθεται θέμα Μάνου με Ολυμπιακού
