Άρχισε... Γεντί Κουλέ να θυμίζει!
Ο ΟΦΗ που κρατούσε τα καλύτερα για το τέλος και ο Φούντας που... ξεκόλλησε το κάρο από τη λάσπη - Του Δ. Καρυωτάκη.
Γράφει ο Δημήτρης Καρυωτάκης
Τα καλύτερα μας τα φύλαγε ο ΟΦΗ στο τέλος της χρονιάς. Με το δύο στα δύο με Παναχαϊκή και Βόλο κι ένα εντυπωσιακό 9-0, δεν πέτυχε μόνο το βασικό του στόχο νίκη και στα δύο παιγνίδια, αλλά απέκτησε ψυχολογία για τη συνέχεια και χτίζει την έδρα του που τόσο του έλειψε στον πρώτο γύρο και που τόσο θα χρειαστεί για τη συνέχεια και βέβαια για το μεγάλο στόχο του τελικού του κυπέλλου!
Για να γίνει όμως αυτό έπρεπε και πάλι να φορέσει το σοβαρό του πρόσωπο, να βγάλει νέους πρωταγωνιστές, να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και να δείξει μια αγωνιστική συνέπεια που δεν ήταν στις… εργοστασιακές του ρυθμίσεις στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος.
Κι ακόμα κι όταν δεν ξεκινά με το δυναμισμό που περιμέναμε καθώς έδειξε στην αρχή να δυσκολεύεται, ακόμα κι όταν απέκτησε αριθμητικό πλεονέκτημα, έπρεπε να έλθει η έμπνευση του Ταξιάρχη Φούντα, ίσως στο γκολ της αγωνιστικής, για να βάλει ο ΟΦΗ τα πράγματα στη θέση τους.
Ξέρετε μεγάλο πράγμα η ψυχολογία! Ο ΟΦΗ είχε να κερδίσει στο πρωτάθλημα κοντά δύο μήνες από τις 27 Οκτωβρίου στην Τούμπα και αυτό από μόνο του έβγαλε ένα υψηλό ψυχολογικό πρόβλημα που ευτυχώς χάρη στο βαρύ χαρτί του, το πιο υψηλό συμβόλαιο του, έπρεπε να έλθει αγώνας με το Βόλο για να γίνει ο απόλυτος πρωταγωνιστής.
Το πάλευε, το προσπαθούσε… δεν του έβγαινε ως σήμερα, αλλά ήλθε εν τέλει ως χριστουγεννιάτικο δώρο για την ομάδα και για τον εαυτό του. MVP λοιπόν ο Ταξιάρχης Φούντας που ακόμα και με πρόβλημα μετά τον πρώτο τραυματισμό του έβαλε το δεύτερο και καθάρισε την υπόθεση νίκη. Είναι κρίμα κι άδικο πάντως την ώρα που φορμαρίστηκε να τραυματίζεται και ευτυχώς όπως φαίνεται από την πρώτη εκτίνηση δεν είναι κάτι σοβαρό.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΟΦΗ έκανε διαχείριση του παιγνιδιού, ελέγχοντας το πάντως πλήρως καθώς το αριθμητικό μειονέκτημα του Βόλου δεν του επέτρεπε και με το 2-0 στην πλάτη να μπορεί να δημιουργήσει ζητήματα.
Το υπέροχο γκολ του Νους, σφράγισε τη νίκη και το (δεύτερο συνεχόμενο) γκολ του Θεοδοσουλάκη έδωσε πανηγυρικό χαρακτήρα στη επικράτηση. Αξίζει να σταθούμε στο νεαρό… θρασίμι της ομάδας που δείχνει να πιάνει την ευκαιρία που του δίνει ο Ράσταβατς από τα μαλλιά και που φανερώνει και στον έτερο νεαρό, τον Αποστολάκη, πως πρέπει να σταθεί, με ψυχή και τσαμπουκά, γιατί μπάλα ξέρει και να μην σπαταλά τις ευκαιρίες που του προσφέρει ο Σέρβος.
Ο Θεοδοσουλάκης στα λίγα λεπτά που αγωνίστηκε, έδειξε επιδραστικότητα στο παιγνίδι, έχασε μια ευκαιρία, πέτυχε ένα γκολ… δέχτηκε και μια κάρτα! Έτσι όμως παίρνεις πόντους και στη δική σου ψυχολογία και αποκτάς σχέση αγάπης με τον κόσμο που θέλει νέα παιδιά δικά του να του θυμίσουν τις ένδοξες εποχές του Γκέραρντ με Μαχλάδες και Μαρινάκηδες!
Ταμείο λοιπόν θετικό: τρίτο παιγνίδι χωρίς γκολ παθητικό, αυτό κι αν είναι εξαιρετικό, ας πούμε κι ένα μπράβο στο Χριστογεώργο που ξαναεμπνέει εμπιστοσύνη και μέσα σε όλους τους στόχους. Μπορεί πάνω στο φορμάρισμα να του βάζει φρένο η διακοπή λόγω γιορτών, ωστόσο είναι βάλσαμο για τους πολλούς πάλι τραυματισμούς της ομάδας.
Η νέα χρονιά θα φέρει και μεταγραφές, και με τις τελευταίες εμφανίσεις και την επανάκτηση της εμπιστοσύνης κυρίως από το ίδιο το staff στον εαυτό του, δείχνει πως χρειάζεται λίγες και καλές προσθήκες, κυρίως στη θέση 6 και στη θέση 8- 10, για να βγάλει τη δύσκολη αλλά άκρως συναρπαστική και προκλητική (για την ιστορία του- λόγω του ονείρου του τελικού) συνέχεια!
