Η αντίδραση των παικτών και η συζήτηση για Ράσταβατς

Ο ΟΦΗ πήγε πληγωμένος να παίξει προχθές με τον Άρη. Κόντρα σε μία ομάδα που είχε το ψυχολογικό μομέντουμ. Το αντίστοιχο μομέντουμ του ΟΦΗ ήταν κάπου θαμμένο στις λακούβες του χλοοτάπητα του Παγκρητίου.

Η βαριά ήττα από την Κηφισιά άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Ο κόσμος στα κάγκελα και όχι άδικα, ο Ράσταβατς με την πλάτη στον τοίχο και οι ποδοσφαιριστές προ των ευθυνών τους. Τεράστιες οι ευθύνες όλων για την τραγική αγωνιστική εικόνα, άπαντες έψαχναν την αντίδραση.

Για να έρθει, όμως, η αντίδραση χρειάζεται μία ξεκάθαρη κατάσταση στα αποδυτήρια. Το πρωτεύον. Τις προηγούμενες μέρες στο ΒΑΚ, πριν το ματς με τον Άρη και μετά το φιάσκο με την Κηφισιά, ο προβληματισμός ήταν δεδομένος, αλλά δεδομένη ήταν και η παρουσία του Μίλαν Ράσταβατς στον πάγκο. Δεν τέθηκε ποτέ θέμα προπονητή στον ΟΦΗ και σε αυτό έπαιξαν μεγάλο ρόλο οι ποδοσφαιριστές.

Βλέπετε, οι παίκτες δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Αποθεώνονται μετά την τριάρα επί του Άρη, έφαγαν κράξιμο μετά το χαστούκι από την Κηφισιά. Έτσι είναι. Αυτοί, λοιπόν, κράτησαν τον Ράσταβατς αναλαμβάνοντας την ευθύνη να δείξουν στο γήπεδο απέναντι στον Άρη όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για να γίνει το ριστάρτ.

Προφανώς σε μία ομάδα τη μεγαλύτερη ευθύνη έχει ο προπονητής. Όπως είχε πει κάποτε ο Μουρίνιο «αν κάτι δεν πάει καλά, δεν διώχνεις 11 παίκτες, αλλά τον προπονητή». Ο Ράσταβατς άκουσε (και συνεχίζει να ακούει) πολλά, δεν είναι της παρούσης να κρίνουμε αν είναι σωστά ή λάθος. Οι παίκτες, όμως, έπρεπε να σηκώσουν στις πλάτες τους την ομάδα σε μία δύσκολη στιγμή.

Αρκετά πότισαν φαρμάκι τον κόσμο. Πολλές οι απογοητεύσεις και ήταν καιρός να χαμογελάσουν οι φίλοι. Η νίκη επί του Άρη τεράστια, δεν λύνει προφανώς τα προβλήματα, αλλά αποτελεί μία βάση για μία καλύτερη συνέχεια. Δεν θέλει και πολύ, όπως καταλαβαίνετε, να ανοίξει πάλι η συζήτηση αφού δεν έχουν αλλάξει γνώμη όλοι οι δύσπιστοι. Χρειάζονται πολλά περισσότερα για να φτάσουμε σε αυτό, έγινε όμως η αρχή.