Επιστροφή στο μέλλον!
Η συνέχιση της συνεργασίας ΟΦΗ-Νιόπλια είναι ένα reboot, μία... δουλειά που έμεινε στη μέση.
Ήταν δίκαιο, έγινε πράξη. Αυτό είναι το συμπέρασμα που βγαίνει από την επίσημη ανακοίνωση της ανανέωσης της συνεργασίας του ΟΦΗ με τον Νίκο Νιόπλια. Μία ανανέωση της συνεργασίας, μία ανανέωση καρδιάς αν θα μπορούσε να διατυπωθεί έτσι, που πρόκειται για δεσμό αίματος, για μία δουλειά που έμεινε στη μέση.
Μία ψυχή από κει πάνω θα βλέπει τις εξελίξεις και θα καμαρώνει. Ο ΟΦΗ που γιγάντωσε, ο ΟΦΗ που ανέδειξε τα «παιδιά» του, παραμένει ο μεγάλος ΟΦΗ και βαδίζει στο δρόμο της αναγέννησης μέσα από τα «παιδιά» του. Τι πιο όμορφη ποδοσφαιρική ιστορία.
Ο ΟΦΗ παθαίνει και μαθαίνει. Όπως ήταν απότομη η περσινή έξοδος στην Ευρώπη, ένα άλμα που σχεδόν ουδείς περίμενε από την πρώτη σεζόν της νέας εποχής και της κανονικότητας, το ίδιο απότομη ήταν η πτώση της εφετινής σεζόν. Ο ΟΦΗ της Ευρώπης να παλεύει για την αποφυγή του υποβιβασμού. Μα τα λάθη γεννούν ιστορίες και ήρωες, πάνω σε αυτά γράφονται νέα κεφάλαια για την επόμενη μέρα. Και η επόμενη μέρα θέλει το λογικό να είναι και αυτονόητο. Ο Νίκος Νιόπλιας άξιζε μία ευκαιρία να δουλέψει στην ομάδα της καρδιάς του υπό κανονικές συνθήκες.
Και μπορεί ο ίδιος να είπε στην πρόσφατη παρουσίασή του πριν από το πλέι οφ ότι στην Ελλάδα το επάγγελμα του προπονητή είναι «ποδοσφαιρικό ανέκδοτο» -και δεν έχει άδικο- γνωρίζει καλά ότι αυτό δεν ισχύει στον ΟΦΗ. Στον ΟΦΗ του Μπούση, των Σαμαράδων, του Πουρσανίδη. Στον ΟΦΗ που είναι case study ακόμα και σε μία κακή χρονιά σαν την εφετινή.
Ο 56χρονος προπονητής δεν θα μπορούσε να πει «όχι» στην πρόταση της διοίκησης. Ποια ΕΠΟ, τώρα; Η ΕΠΟ που παλεύει να βρει μία ταυτότητα και είναι βυθισμένη στην εσωστρέφειά της; Η ΕΠΟ που ακόμα και με τον Θοδωρή Ζαγοράκη στο τιμόνι δεν δείχνει, τουλάχιστον προς το παρόν, να βγαίνει από τις παθογένειές της;
Πώς μπορεί να συγκριθεί η ΕΠΟ με τον ΟΦΗ; Όχι μόνο στο συναισθηματικό κομμάτι για τον Νιόπλια, αλλά και στο εργασιακό. Ο Νιόπλιας δεν είχε ανάγκη την ΕΠΟ, η ΕΠΟ τον είχε. Όπως και ο ΟΦΗ είχε ανάγκη τον Νιόπλια. Και σε αυτά τα διλήμματα, τον δρόμο τον δείχνει η καρδιά.
Ο Κοζανίτης τεχνικός ουδέποτε εγκατέλειψε την προπονητική. Εγκατέλειψε την προπονητική υπό τις παρούσες συνθήκες. Ο ΟΦΗ, όμως, είναι κάτι διαφορετικό και το έζησε από κοντά από το πόστο που είχε πριν αναλάβει προπονητής. Πώς, λοιπόν, να αρνηθεί την πρόκληση που του παρουσιαζόταν μπροστά του; Ειδικά από τη στιγμή που είχε την απόλυτη στήριξη των επικεφαλής και φυσικά του Μιχάλη Μπούση.
Η εφετινή χρονιά κλείνει το Σάββατο σαν την κακή παρένθεση. Να περάσει στην ιστορία και γρήγορα. Τώρα ανοίγεται μία άλλη προοπτική. Να συνεχιστεί το πρότζεκτ και να υπάρχει αγωνιστική κανονικότητα και ηρεμία. Ο Μπούσης, οι Σαμαράδες και όλοι όσοι βρίσκονται σε επιτελικές θέσεις μπορούν να εγγυηθούν γι' αυτό. Το ίδιο και ο Νιόπλιας σε ό,τι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι.
Οι όμορφες ιστορίες γράφονται από φίλους και από ανθρώπους με όραμα. Από τέτοιους έχει μπόλικους ο ΟΦΗ. Πάμε, λοιπόν, από εκεί που το αφήσαμε.
