Γιάννης Πετράκης: Βλέμμα καθαρό και δακρυσμένο
Μία συγκινητική στιγμή που έρχεται να μας θυμίσει πως ο Πετρακογιάννης είναι ένα «διαμάντι» για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
To πρόσωπο καθαρό, το βλέμμα δακρυσμένο, όλα τα συναισθήματα απλωμένα σε αυτό το άχαρο τραπέζι των συνεντεύξεων Τύπου. Ο Γιάννης Πετράκης πήρε θέση για τις καθιερωμένες δηλώσεις και οι θύμισες επέστρεψαν στο μυαλό του: για τη μεγάλη του αγάπη. Τον ΟΦΗ.
«Χαίρομαι που βλέπω γνωστά πρόσωπα, χαίρομαι που είμαι ξανά στην πατρίδα μου την Κρήτη», είπε με τη φωνή να σπάει. Κύριος με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Με τη λέξη «σεβασμός» να τον οδηγεί σε κάθε μονοπάτι της ζωής και της προπονητικής του καριέρας.
Λύγισε, τα μάτια του βούρκωσαν, όταν κλήθηκε να σχολιάσει για το θερμό χειροκρότημα των φίλων του ΟΦΗ πριν από τη σέντρα του αγώνα. Γύρισε το χρόνο πίσω, τότε που πιτσιρικάς, από το Ρέθυμνο, ήταν έξω από το αγαπημένο του «Γεντί Κουλέ» και πουλούσε φρέσκα ρεβίθια. Τα χείλη του τρεμόπαιζαν, δεν μπορούσε να συνεχίσει, ο κόμπος στάθηκε στο λαιμό. Σηκώθηκε και αγκάλιασε έναν προς έναν τους δημοσιογράφους μέσα στην αίθουσα. Την περασμένη Κυριακή, στη Λιβαδειά, μπήκε στα αποδυτήρια του ΟΦΗ και έπραξε το ίδιο: ένας θερμός χαιρετισμός για όλους.
Ο Πετρακογιάννης είναι ένα «διαμάντι» για τον χώρο του ποδοσφαίρου και δη τον Κρητικό. Ένας μαχητής. Σε μία περίοδο που ο κόσμος του ΟΦΗ αναζητά προσωπικότητες που θα δακρύσουν για την ομάδα και θα αντιληφθούν το μέγεθός της, έρχεται ο κόουτς να υπενθυμίσει σε όλους πως η αγάπη είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για όλα. «Αισθάνομαι τυχερός που έχω υπηρετήσει τον ΟΦΗ σαν παίκτης και σαν προπονητής». Το επιμύθιο σε μία από τις πιο συγκινητικές και δυνατές στιγμές της εφετινής σεζόν στο «Γεντί Κουλέ». Και τούτη προήλθε από άνθρωπο που δεν βρίσκεται αυτή τη στιγμή στον σύλλογο.
