Η ανάλυση του κρητικού πρωταθλητή για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα πάλης

Του Γιάννη Καργιωτάκη

Διοργάνωση Παγκοσμίου πρωταθλήματος:

Όσον αφορά την διοργάνωση του Παγκοσμίου πρωταθλήματος, ήταν πάρα πολύ καλή, συγκεκριμένα ήταν η καλύτερη που έχω δει ποτέ. Η οργάνωση και η ακρίβεια ήταν στα υπέρ της διοργανώτριας αρχής. Προσήλθε πάρα πολύς κόσμος απ’ όλα σημεία της γης και το κλειστό γυμναστήριο ήταν σχεδόν γεμάτο. Υπήρχαν εισιτήρια που πωλούνταν για να παρακολουθήσεις το πρωτάθλημα και αυτά είχαν γίνει ανάρπαστα. Όπως και πέρυσι στο Παρίσι η διοργάνωση ήταν εξίσου καλή και μόνο τέτοιες διοργανώσεις αξίζουν στο άθλημά μας.

Συγχαρητήρια λοιπόν στην Παγκόσμια ομοσπονδία πάλης (United World Wrestling) και σε όποιον συνέβαλε στην πραγμάτωση του παγκόσμιου πρωταθλήματος.

Διαιτησία:

Η διαιτησία πιστεύω, κατά γενική εικόνα, ήταν πολύ σωστή, αμερόληπτη και δεν άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης.

Τρωτό σημείο είναι ότι σε κάποιες αμφισβητούμενες φάσεις, θα έπρεπε να υπήρχαν περισσότερες κάμερες έτσι ώστε οι διαιτητές σε ένα αμφιλεγόμενο “challenge” να έχουν την οπτική γωνία που θέλουν, με σκοπό την αδιαμφισβήτητη αξιολόγηση της φάσης.

Κλήρωση αθλητών:

Παρατηρώ ότι στις κατηγορίες βάρους των 70, 74, 86, και 125 κιλών όλοι οι πολύ καλοί αθλητές κληρώθηκαν από την ίδια μεριά του group με αποτέλεσμα να μην τους δούμε να αγωνίζονται στο μεγάλο τελικό της κατηγορίας τους μαζί.

Πιο συγκεκριμένα στα 70 κιλά ο Iakobishvili Zurabi ο οποίος ήταν 3ος στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2018 και πρώτος στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2017 στα 65κ. ήταν στο ίδιο groupμε τον Αμερικάνο Green James Malcolm ο οποίος ήταν 2ος στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα το 2017 και τον Ρώσο Gazimagomedov Magomedrasul. Δηλαδή τρεις πολύ καλοί αθλητές ήταν στο ίδιο group.

Από την ίδια μεριά του group ήταν και στα 74κ. ο Ρώσος Sidakov Zaurbek, ο Αμερικάνος Burroughs Jordan Ernest (ο οποίος ήταν 1ος στους Ολυμπιακούς αγώνες το 2012 και Παγκόσμιος πρωταθλητής του 2017) και ο Ιταλός Frank Chamizo ο οποίος κατετάγη 3ος στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα 2018, 1ος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα 2017 (70κ.), 3ος στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο το 2016.

Επιπροσθέτως στα 86κ. παρατηρώ τον Αμερικάνο David Morris Taylor να είναι στο ίδιο group με τον Iρανό YAZDANICHARATI (πρώτος στην Ολυμπιάδα του 2016 στα 74κ., πρώτος στο Πανασιατικό πρωτάθλημα 2018 και περσινός Παγκόσμιος πρωταθλητής) και ο Ρώσος Kurugliev. Τρανταχτό παράδειγμα ότι αυτοί ήταν οι καλύτεροι αθλητές της κατηγορίας, μας το δείχνει και το γεγονός ότι ο Taylor επικράτησε σε δύο δύσκολα ομολογουμένως ματς επί του YAZDANICHARATI με σκορ 11-6 και επί του Kurugliev 7-5, ενώ στον μεγάλο τελικό επικράτησε άνετα επί του Τούρκου Erdin (νικητής του έτερου group) με σκορ 12-2 (τεχνική υπεροχή).

Ακολούθως στα 125 κιλά βλέπω ότι στο ίδιο group είναι o Γεωργιανός GenoPetriashvili και ο Ιρανός Parviz Khodavirdi HADIBASMANJ και ο Τούρκος TahaAkguel (1ος στο Πανευρωπαικό πρωτάθλημα 2017 και 2018, 2ος στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα 2017 και 1ος στην ολυμπιάδα του 2016) και ο Ρώσος AnzorKhizriev. Ολοφάνερο παράδειγμα είναι ότι ο Petriashviliαντιμετώπισε τον Khizriev με τελικό σκορ 8-5 και τον Ιρανό Parviz Khodavirdi HADIBASMANJ με τελικό σκορ 13-6 (δύο δύσκολα ματς που θα μπορούσαν να είναι και οι μεγάλοι τελικοί της κατηγορίας) ενώ επικράτησε εύκολα επί του Κινέζου Deng με 6-0.

Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι η UWW πρέπει να βρει ένα πιο αξιοκρατικό σύστημα κλήρωσης έτσι ώστε να μοιράζονται οι καλοί αθλητές στα δύο group αφενός, και αφετέρου να υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός στον μεγάλο τελικό των κατηγοριών και ακολούθως καλύτερο θέαμα.

Παγκόσμια κατάταξη αθλητών (Worldranking):

Το σύστημα που βαθμολογεί/αξιολογεί τους αθλητές που κατατάσσονται οι αθλητές στο Worldranking βρίθει λαθών. Ενδεικτικά αναφέρω ότι σε καμία κατηγορία βάρους το Worldranking δεν έχει «πέσει μέσα» πλην του Uguev στα 57 κιλά τον οποίο είχε ως Νο 1 και όντως κατετάγη Παγκόσμιος πρωταθλητής. Στα 61κ. έχουν ως 1ος τον Ουζμπέκο AbbosRakhmonov (μάλιστα έχουν γράψει λανθασμένα ότι είναι από την Μογγολία) ο οποίος κατετάγη στο τωρινό πρωτάθλημα 21ος και δεν υπήρχε καν ο Κουβανός που βγήκε παγκόσμιος πρωταθλητής.

Άλλο ένα από τα πολλά λάθη στο Worldranking είναι ότι δεν υπάρχει καν ο Ρώσος Sadulev και ο Schneider είναι στην 8η θέση.

Πρέπει κατά τη γνώμη μου τα Ηπειρωτικά πρωταθλήματα, τα Παγκόσμια πρωταθλήματα, οι Ολυμπιάδες (σε αθλητές που συνεχίζουν την ενεργό δράση) να έχουν μεγαλύτερο συντελεστή βαρύτητας αξιολόγησης απ’ ότι τα τουρνουά έτσι ώστε το Worldranking της UWW να είναι πιο αντικειμενικό και αξιόπιστο.

Αθλητές που συμμετείχαν:

Ανεβασμένο το επίπεδο των αθλητών και ο αριθμός αυτών σε σχέση με το 2017 και δεν είναι καν προ-ολυμπιακή χρονιά!

Εντύπωση μου έκανε στα 61κ. ο Κουβανός Bonne Rodriguez Yowlys τόσο για την αγωνιστικότητα του όσο και για την ψυχική του δύναμη παρά τα 35 του χρόνια. Εκτέλεσε την καλύτερη λαβή των αγώνων η οποία ήταν στον τελικό της κατηγορίας του και μάλιστα βαθμολογήθηκε με 5 βαθμούς.

Από την στατιστική και τεχνική ανάλυση αποφαίνεται ότι οι αθλητές που ξεχώρισαν ήταν: ο Ιάπωνας Otoguro Takuto που επικράτησε σχετικά εύκολα πιστεύω ότι είναι ένα “σκαλί” πάνω από τους υπόλοιπους αθλητές της κατηγορίας του, ο 22-χρονος Ρώσος Sidakovστα 74κ. ο οποίος πάλεψε με σθένος, ο Αμερικάνος Taylor στα 86κ. καθώς και ο Sadulaev στα 97κ. έδειξαν την υπεροχή τους και γι’ αυτό το μέλλον τους διαγράφεται λαμπρό. Επιπλέον ένα σκαλί πάνω από τους υπόλοιπους είναι και ο Γεωργιανός Geno Petriashvilio οποίος έδειξε την υπεροχή του.

Προπόνηση αθλητών:

Παρατηρώ από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης των παγκόσμιων πρωταθλητών ότι έχουν εντάξει στην προπόνηση τους το crossfit, το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο από όλες τις καλύτερες ασκήσεις των δυναμικών αθλημάτων [και όχι μόνο] μαζί, και απ’ ότι φαίνεται τους βοηθάει πάρα πολύ. Οι ασκήσεις που κάνουν στο Crossfit, τις πιο πολλές φορές δεν ξεπερνούν τα 30’’(δευτερόλεπτα) και σε ένταση 100% και η ξεκούραση τους είναι άλλα τόσα(1 προς 1). Το σύνολο των ασκήσεων δεν ξεπερνάει τα 8′ (λεπτά) και κάνουν γύρω στους 4 κύκλους, δηλαδή 4 οκτάλεπτα (4×8’) με ξεκούραση ανάμεσα στα σετ 3 λεπτά. Την ίδια διάρκεια – ένταση – σετ τα προσαρμόζουν και για παλαιστικές ασκήσεις τύπου:

• 30’’ τραβήγματα σούπλεξ την κούκλα 30’’ ξεκούραση
• 30’’ sprawls (αποφυγές) 30’’ ξεκούραση,
• 30’’ μπασίματα 30’’ ξεκούραση,
• 30’’ τραβήγματα χέρι-πόδι (μύλος-μέλνιτσα) του αντιπάλου 30’’ ξεκούραση.
• Κοκ

Αυτή η διαλειμματική προπόνηση τους βοηθάει να αυξήσουν την αναερόβια ικανότητα («αντοχή στο γαλακτικό οξύ») και να είναι πιο αποτελεσματικοί στους αγώνες. Γιατί ως γνωστόν το άθλημα μας σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει,δουλεύει κυρίως ο αναερόβιος (γαλακτικός-αγαλακτικός) μηχανισμός κατά 70% και κατά 30% ο αερόβιος μηχανισμός. Δεν ξεχνούν όμως τον αερόβιο μηχανισμό, που τους βοηθάει σημαντικά να αναπληρώσουν δυνάμεις ανάμεσα από τα ματς τους και από μέρα σε μέρα, και έτσι παρατηρώ ότι 2- 3 φορές την εβδομάδα κάνουν 50 λεπτά τρέξιμο με ένταση περίπου 60%.

Ομάδες χωρών:

Στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2017 βγήκε πρώτη η ομάδα των ΗΠΑ με 54 βαθμούς, 2η η Ρωσία με 53 βαθμούς και 3η η Γεωργία με 40 βαθμούς (Με οκτώ κατηγορίες βάρους, δεν έγιναν οι κατηγορίες των 79 και 92 κιλών). Στο τωρινό Παγκόσμιο (άλλαξε προφανώς η βαθμολόγηση) κατετάγη 1η η Ρωσία με 178 βαθμούς, 2ες οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής με 150 και 3η η Γεωργία με 105).

Παρατηρούμε ότι αυτές οι 3 χώρες είναι οι τοπ στο παγκόσμιο στερέωμα και η καθεμία από αυτές έχει δημιουργήσει την δικιά της σχολή πάλης. Αγαπάνε πολύ το άθλημα της πάλης και αυτό φαίνεται και στους αγώνες. Συγκεκριμένα οι Αμερικάνοι έχουν βάλει την πάλη στα σχολεία (γυμνάσια-λύκεια ως κολεγιακή πάλη) και με αυτόν τον τρόπο φτιάχνουν ακαδημίες και αναπτύσσουν το άθλημα.

Επίσης το Ιράν η Ιαπωνία, η Κούβα και τα πρώην κράτη μέλη της Σοβιετικής Ένωσης έχουν φτιάξει τις δικές τους σχολές πάλης και αγαπάνε πολύ το άθλημα μας.