Κράτησε το λόγο του...

Σίγουρα δεν αποτελεί μια απλή, συνηθισμένη περίπτωση ποδοσφαιριστή. Γεννημένος στο Ηράκλειο στα τέλη του Φεβρουαρίου (1985), ο Γιώργος Σαμαράς αποτελούσε για πολλά χρόνια έναν ταλαντούχο πιτσιρικά που οι περισσότεροι της γενιάς μου αναγνώριζαν.

Ταλαντούχος, χαμηλών τόνων, προερχόμενος από μια οικογένεια μου ''μύριζε'' γήπεδο, ο Γιώργος από μικρός έδειχνε ότι μοιάζει με μια ιδιαίτερη προσωπικότητα. Προσωπικά δεν τον γνωρίζω, όμως λόγω... γενιάς και κοινών φίλων ''άκουγες'' για εκείνον το πόσο καλό παιδί και... παιχταράς, ήταν. Όλα αυτά μέχρι τα 16.

Σε αυτή την ηλικία, ο Γιάννης Σαμαράς αποφάσισε να ''στείλει'' τον 16χρονο Γιώργο, στην Ολλανδία, με στόχο να μάθει σωστά το ποδόσφαιρο. 

Το ''αστέρι'' του Γιώργου δεν άργησε να ανατείλλει. Σε τριάμησι χρόνια εκεί, έγινε βασικός και αναντικατάστατος, πέτυχε συνολικά καμια 30αρια γκολ με την φανέλα της Χέρενφεν μέχρι να έρθουν τα... εκατομμύρια από το Μάντσεστερ. 

Η μεταγραφή του στην ''πλούσια'' Σίτι έκανε μεγάλο θόρυβο, τα 8.5 εκ. ευρώ που ξόδεψαν οι ''πολίτες'' ήταν αρκετά ώστε να γίνει η ακριβότερη μεταγραφή Έλληνα ποδοσφαιριστή στο εξωτερικό.Εκείνος, παρέμενε ταπεινός. Δεν θυμάμαι εγωκεντρικές δηλώσεις παρά την μεγάλη δημοσιότητα. Τρία χρόνια στο Μάντσεστερ, πάνω από 60 παιχνίδια στην Premier League και έπειτα έρχεται στην ''ποδοσφαιρική'' ζωή του η ομάδα που θα του συμαδέψει την καριέρα. Η Σέλτικ. 

Στην Γκλασκώβη πέρασε τα καλύτερα του χρόνια, το έχει ομολογήσει αρκετές φορές. Μεταξύ μας, εκείνα ήταν και τα τελευταία ''δυνατά'' του ποδοσφαιρικά ετη καθώς το πρόβλημα στη μέση δεν τον ''άφησε'' ποτέ. Σαουδική Αραβία - Αμερική - Ισπανία - Τουρκία ήταν χώρες που απλά τον ''φιλοξένησαν'', απέκτησε χρήματα και εμπειρίες αλλά επιβεβαίωσαν συνάμα και το γεγονός οτι σαν... την Γκλασκώβη δεν έχει!

Στο ''Σέλτικ Πάρκ'' πραγματοποίησε επτά γεμάτες χρονιές, σπουδαίες Ευρωπαϊκές ''παραστάσεις'' με τον ''Big Sam'' να γίνεται αντικείμενο λατρείας. Οι περισσότερες αναφορές προς το πρόσωπο του ήταν διθυραμβικές. Ο κρητικός επιθετικός παρέμενε ταπεινός.

Το ιστορικό - γκολ του απέναντι στην Ακτή Ελεφαντοστού, τον Ιούνιο του 2014, ήταν εκείνο που χάρισε την πρόκριση της Εθνικής μας. Ξεκάθρα, ένα από τα γκολ που τον έχουν σημαδέψει. Αν ανατρέξει κανείς στις δηλώσεις του Γιώργου Σαμαρά, μετά το ματς που οδήγησε την Εθνική Ελλάδας στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου, θα διαπιστώσει κανείς για μια ακόμα φορά σε αυτές νηφαλιότητα, σοβαρότητα, μετριοπάθεια. 

Σε όλη την ποδοσφαιρική καριέρα διατηρούσε μια απόσταση με τους δημοσιογράφους, τα ΜΜΕ, μιλούσε ελάχιστα, αλλά όταν το έκανε, αναφερόταν στον ΟΦΗ και την αγαπημένη του Κρήτη. Όπως και στο χθεσινό Δ.Σ, ευγενικός και κάπως... αμήχανος με τα νέα του καθήκοντα απέναντι στις κάμερες.

Στα σενάρια / ερωτήσεις περί επιστροφής του στην Ελλάδα για κάποια ομάδα των Αθηνών ή της Θεσσαλονίκης; Εκείνος απαντούσε: ''Στην Ελλάδα μόνο ΟΦΗ'' . Και σε αντίθεση με τους περισσότερους αθλητές, εκείνος κράτησε τον λόγο του. Σε καιρούς που η αμετροέπεια και η υποκρισία είναι λέξεις που χαρακτηρίζουν αρκετούς, ο Σαμαρά διάλεξε τον δύσκολο δρόμο. Μπορώ να φανταστώ δεκάδες πράγματα που θα μπορούσε να ασχοληθεί, με δεδομένη την αναγνωρισιμότητα του, εντός και εκτός νησιού. Στο μυαλό του, είχε αφήσει κάτι στη μέση, η μάλλον... δεν το ξεκίνησε καν.

Από χθες, ο Γιώργος Σαμαράς είναι και τυπικά μέλος για 1η φορά της αγαπημένης του ομάδας, όχι φορώντας την φανέλα της αλλά ''παίζοντας μπάλα'' εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου...